Τσεχοσλοβακία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Τον Σεπτέμβριο του [[1938]], ο [[Αδόλφος Χίτλερ]] ζήτησε τον έλεγχο της [[Σουδητία|Σουδητίας]]. Στις 29 Σεπτεμβρίου του 1938, η [[Ηνωμένο Βασίλειο|Βρετανία]] και η [[Γαλλία]] παραχώρησε τον έλεγχο της [[Σουδητία|Σουδητίας]] μετά την [[Συμφωνία του Μονάχου]]. Όμως Η [[Γαλλία]] αγνόησε τη στρατιωτική συμμαχία που είχε με την Τσεχοσλοβακία. Κατά την διάρκεια του Οκτώβριου 1938, η ναζιστική Γερμανία κατέλαβε και προσάρτησε την περιοχή της τα σύνορα της Σουδητίας .

Μεγάλο μέρος της Σλοβακίας και όλων των Ρουθηνιανών Καρπαθίων προσαρτήθηκαν από την [[Ουγγαρία]]. Η Πολωνία προσαρτά το ZaolzieΖαόλζιε, μια περιοχή στης οποίας στον πληθυσμό υπερτερούσαν οι Πολωνοί, τον Οκτώβριο του 1938. Ο τελικός στόχος του [[Γερμανικό Ράιχ|γερμανικού κράτους]] κάτω από τη ναζιστική ηγεσία ήταν να εξαλειφθεί τσεχική ιθαγένεια μέσω της αφομοίωσης, [[απέλαση]], και την εξόντωση της Τσεχικής διανόησης, της [[πνευματικής ελίτ]] και τη μεσαία τάξης. Θεωρήθηκε ότι περίπου το 50% των Τσέχων θα ήταν κατάλληλοι για γερμανοποίηση. Επιζητούσαν, οι τσεχικές πνευματικές ελίτ να αφαιρεθούν όχι μόνο από Τσεχική εδάφη, αλλά από την Ευρώπη. Πίστευαν ότι θα ήταν καλύτερα να μεταναστεύσουν στο εξωτερικό, ακόμα και στη [[Σιβηρία]]. Θεωρήθηκαν απειλή για την γερμανική κατοχή. Ακριβώς όπως οι [[Εβραίοι]], [[Πολωνία|Πολωνοί]], [[Σέρβοι]], και πολλά άλλα έθνη, οι [[Τσεχία|Τσέχοι]] θεωρήθηκαν υποάνθρωποι από το ναζιστικό κράτος.

Η απέλαση των Εβραίων σε στρατόπεδα συγκέντρωσης διοργανώθηκε υπό τη διεύθυνση του [[Ράινχαρντ Χάιντριχ]] και το φρούριο της πόλης της Τερεζίν , η οποία αποτελούσε ένα σταθμός για τις εβραϊκές οικογένειες. Στις 4 Ιουνίου του [[1942]] ο [[Ράινχαρντ Χάιντριχ]] πέθανε αφού τραυματίστηκε από μία απόπειρα δολοφονίας. Ο διάδοχος του, ο συνταγματάρχης KurtΚουρτ DaluegeΝταλουέζ, διέταξε μαζικές συλλήψεις και εκτελέσεις και την καταστροφή των χωριών της LidiceΛίντιτσε και LežákyΛεζάκι. Το [[1943]] επιταχύνθηκε η γερμανική πολεμική προσπάθεια. Υπό την εποπτεία του KarlΚαρλ HermannΧέρμαν FrankΦρανκ, ο Γερμανός υπουργός του κράτους για τη Βοημία και τη Μοραβία, αποφάσισε να σταλθούν 350.000 ΤσεχιοίΤσέχοι εργάτες στο Ράιχ. Εντός του προτεκτοράτου, απαγορεύθηκαν όλες οι μη-πολεμικές βιομηχανίες. Το μεγαλύτερο μέρος του Τσεχικού πληθυσμού υπάκουσε ήρεμα μέχρι τους τελευταίους μήνες πριν από τη λήξη του πολέμου, ενώ χιλιάδες συμμετείχαν στο κίνημα αντίστασης.

Για τους Τσέχους του προτεκτοράτου της Βοημίας και της Μοραβίας, η γερμανική κατοχή ήταν μια περίοδος βάναυσης καταπίεσης. Οι τσεχική ζημίες που προκύπτουν από τις πολιτικές διώξεις και τους θανάτους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης ανήλθαν μεταξύ 36.000 και 55.000. Ο εβραϊκός πληθυσμός της [[Βοημία|Βοημίας]] και της [[Μοραβία|Μοραβίας]] (118.000 σύμφωνα με την απογραφή του 1930) είχαν σχεδόν εκμηδενιστεί. Πολλοί Εβραίοι μετανάστευσαν μετά το 1939 όμως, πάνω από 70.000 έχασαν τη ζωή τους. 8.000 επιβίωσαν στο TerezínΤερεζίν. Αρκετές χιλιάδες Εβραίοι κατάφεραν να ζουν ελεύθερα ή κρύβονται σε όλη την κατοχή.

Παρά τις εκτιμώμενες 136.000 θανάτους στα χέρια του ναζιστικού καθεστώτος, ο πληθυσμός στηνστο ReichsprotektorateΠροτεκτοράτο του Ράιχ είδε μια καθαρή αύξηση κατά τη διάρκεια των ετών του πολέμου περίπου κατά 250.000 άτομα, σύμφωνα με αυξημένο ποσοστό γεννήσεων.