Ανδρόνικος Κάλλιστος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Διορθώσεις και προσθήκη συνδέσμων |
→Βιογραφικά στοιχεία: προσθήκη συνδέσμου Χαλκοκονδύλη |
||
Γραμμή 14:
Γεννήθηκε στην [[Θεσσαλονίκη]] περί το [[1400]], πιθανώς ξάδερφος του [[Θεόδωρος Γαζής|Θεόδωρου Γαζή]]<ref>{{Cite web|url=https://wikivisually.com/wiki/Andronikos_Kallistos|title=WikiVisually.com|website=wikivisually.com|accessdate=2019-04-25}}</ref>. Ανατράφηκε στο [[Βυζάντιο]]. Μετά την παράδοση της πόλης του το 1430 στους Οθωμανούς προσέφυγε στην [[Ιταλία]] όπου συνδέθηκε με το λόγιο καρδινάλιο [[Βασίλειος Βησσαρίων|Βησσαρίωνα]] τον Τραπεζούντιο. Δίδαξε Ελληνικά πρώτα στην [[Μπολόνια]] το [[1464]] και μετά στην Ρώμη ως και τουλάχιστον το 1469. Υπερασπίστηκε το [[Θεόδωρος Γαζής|Θεόδωρο Γαζή]] με επιστολή του προς το [[Μιχαήλος Αποστόλης|Μιχαήλο Αποστόλη]] (''Andronicus Callistus Defensio Theodori Gazae adversus Michaelem Apostolium)''<ref>{{Cite web|url=http://dx.doi.org/10.1163/2214-8264_dutchpamphlets-kb0-kb03019|title=Defensio fidei catholicæ de satisfactione Christi adversus Favstvm Socinvm Senensem.|website=Dutch Pamphlets Online|accessdate=2019-04-25}}</ref>.
Από τη Ρώμη πήγε το 1472 στην [[Φλωρεντία]] όπου δίδαξε ελληνικά, διαδεχόμενος τον [[Ιωάννης Αργυρόπουλος|Ιωάννη Αργυρόπουλο]] με επιτυχία για μερικά χρόνια πολυάριθμους μαθητές, γνωρίζοντας κατά πάσα πιθανότητα τους ουμανιστές της πόλης σαν το [[Μαρσίλιο Φιτσίνο]], [[Άντζελο Πολιτσιάνο]] και τον άρχοντα [[Λαυρέντιος ο Μεγαλοπρεπής|Λαυρέντιο των Μεδίκων]]. Το 1475 τον διαδέχτηκε ο [[Δημήτριος Χαλκοκονδύλης]] κι ο Κάλλιστος πήγε στο [[Παρίσι]] μετά από επιστολή του Γεώργιου [[Γεώργιος Ερμώνυμος|Ερμώνυμου του Σπαρτιάτη]] και ανέλαβε εκεί την διδασκαλία της Ελληνικής γλώσσας. Το 1476, όταν ο Ερμώνυμος βρέθηκε φυλακισμένος άδικα στη Ρώμη, έγραψε στο ναύαρχο [[Γεώργιος Παλαιολόγος Δισύπατος|Γεώργιο Παλαιολόγο Δισύπατο]] να μεσολαβήσει στο Λουδοβίκο ΙΑ για την απελευθέρωσή του, όπως κι έγινε.
Με τον Κάλλιστο και τον Ερμώνυμο άρχισε η συστηματική διδασκαλία των ελληνικών Γραμμάτων στη [[Γαλλία]]. Αργότερα πήγε και στο [[Λονδίνο]]. Μετέδωσε την αριστοτελική σκέψη σε πολλούς μαθητές του, οι οποίοι διακρίθηκαν στην [[Ευρώπη]] για τη σοφία τους. Ήταν κάτοχος μεγάλης συλλογής χειρογράφων.
| |||