Εκτοπίσεις της Σαμψούντας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Τον Σεπτέμβριο του 1922, όταν [[Μικρασιατική Καταστροφή|έληξε]] ο Ελληνοτουρκικός πόλεμος με την [[καταστροφή της Σμύρνης]], δεν είχαν απομείνει ουσιαστικά καθόλου Έλληνες στην Σαμψούντα.<ref name=Shrinian207>Shrinian, 2017, σελ. 207: "By the time of the events in Smyrna, there were virtually no Greeks at all left in Samsun, as a destroyer captain informed the admiral, so his two protests to Kemalist authorities there had had no permanent effect even at a port right under the noses of his destroyer captains."</ref> Το ελληνικό νεκροταφείο της Σαμψούντας εκχερσώθηκε, οργώθηκε και ο χώρος του μετατράπηκε σε καπνοφυτεία<ref>Shenk, 2017, σελ. 13</ref> Συνολικά περίπου 100 ως 150 χιλιάδες Πόντιοι έχασαν τη ζωή τους λόγω των οθωμανικών και τουρκικών πολιτικών από το 1914 μέχρι το 1923.<ref>{{cite book|title=The Making of the Greek Genocide: Contested Memories of the Ottoman Greek Catastrophe|first=Erik|last=Sjöberg|location=Νέα Υόρκη|publisher=Berghahn|year=2016|pages=47}}</ref><ref>{{cite book|last=Κωστόπουλος|first=Τάσος|title=Πόλεμος και εθνοκάθαρση: Η ξεχασμένη πλευρά μιας δεκαετούς εθνικής εξόρμησης (1912-1922)|year=2007|publisher=Βιβλιόραμα|location=Αθήνα|pages=252-263}}</ref> Χρησιμοποιείται μια διαφορετική εκτίμηση που ανεβάζει τον συνολικό αριθμό των θυμάτων του Ποντιακού Ελληνισμού λόγω των οθωμανικών και τουρκικών πολιτικών από το 1914 μέχρι το 1923 σε 353.000 με 360.000 ανθρώπους.<ref>Shrinian, 2017, σελ. 140</ref>