Πέτρος των Μεδίκων, ο Άτυχος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Διόρθωση εκφραστικών λαθών και προσθήκη συνδέσμων
Γραμμή 27:
 
==Βιογραφία==
Ήταν ο πρωτότοκος γιος του [[Λαυρέντιος ο Μεγαλοπρεπής|Λαρέντιου του Mεγαλοπρεπούς]] και της Κλαρίτσε Ορσίνι, κόρης του Τζάκοπο κυρίου του Μοντεροτόντο και του Μπρατσιάνο. Τον αποκαλούσαν και Πέτρο του Λαυρέντιου (Piero di Lorenzo) ή ''ανόητο (il fatuo)''. Μικρότεροί του αδελφοί ήταν ο [[Πάπας Λέων Ι΄|ΤζοβάνιΤζιοβάνι]] και ο [[Τζουλιάνο του Λαυρέντιου των Μεδίκων|Τζουλιάνο]].{{sfn|Tomas|2003|p=7}}
 
Εκπαιδεύτηκε, ώστε να διαδεχθεί τον πατέρα του ως αρχηγός της οικογένειας των Μεδίκων και ως de facto κυβερνήτης της Φλωρεντίας, με σπουδαίους διδασκάλους όπως ο [[Άντζελο Πολιτσιάνο]]. Ωστόσο ο αδύναμος, αλαζονικός και απείθαρχος χαρακτήρας του αποδείχθηκε ακατάλληλος για να αναλάβει μία τέτοια θέση.
 
Όταν απεβίωσε ο πατέρας του στις 8 Απριλίου 1492 κι ο ίδιος ήταν μόλις 20 ετών, τέθηκε ως ενδεχόμενο να τον διαδεχθεί. Το αρμόδιο συμβούλιο των εβδομήντα της πόλης, διχάστηκε. Απ' τη μια ο πατέρας του δεν ήταν de jure άρχοντας, κι ο Πέτρος δεν είχε συμπληρώσει την απαιτούμενη ηλικία. Απ' την άλλη, αναγνώρισε οτι η οικογένεια των Μεδίκων είχε την ουσιαστική στήριξη κι αγάπη του λαού. Το επιχείρημα αυτό υπερίσχυσε και ψηφίστηκαν οι διατάξεις που επέτρεψαν στον Πέτρο να οριστεί ''Accoppiatore'' με σχεδόν απεριόριστες διοικητικές και οικονομικές εξουσίες.
Όταν απεβίωσε ο πατέρας του το 1492, τον διαδέχθηκε. Στην αρχή υπήρχε μία σύντομη περίοδος ειρήνης, αλλά η εύθραυστη ισορροπία μεταξύ των ιταλικών κρατών που είχε με κόπο κατασκευαστεί από τον πατέρα του, κατέρρευσε το 1494, όταν ο [[Κάρολος Η΄ της Γαλλίας]] αποφάσισε να περάσει τις Άλπεις με στρατό. Προβάλλοντας κληρονομικά δικαιώματα, διεκδίκησε το βασίλειο της Νάπολης και ζήτησε να το καταλάβει. Τον κάλεσε ο [[Λουδοβίκος Σφόρτσα]] πρώην δούκας του Μιλάνου, που είχε εκτοπιστεί από τον ανιψιό του [[Τζαν Γκαλεάτσο Σφόρτσα]]. Πράγματι ο Κάρολος Η΄ τον αποκατέστησε στο Μιλάνο.
 
Όταν απεβίωσε ο πατέρας του το 1492, τον διαδέχθηκε. Στην αρχή υπήρχε μία σύντομη περίοδος ειρήνης, αλλά η εύθραυστη ισορροπία μεταξύ των ιταλικών κρατών που είχε με κόπο κατασκευαστεί από τον πατέρα του, κατέρρευσε το 1494, όταν ο γαλλικός στρατός του [[Κάρολος Η΄ της Γαλλίας|Κάρολου Η΄]] κλήθηκε από τον άρχοντα του Μιλάνου [[Λουδοβίκος Σφόρτσα|Λουδοβίκο Σφόρτσα]] αποφάσισε να περάσει τις Άλπεις μεγια στρατόνα τον αποκαταστήσει στην εξουσία του Μιλάνου. Ωστόσο ο Κάρολος δεν αρκέστηκε σ' αυτό. Προβάλλοντας κληρονομικά δικαιώματα, διεκδίκησε και το βασίλειο της Νάπολης καιπου ζήτησετότε ναήλεγχαν τοοι καταλάβει.Ισπανοί Τονβασιλείς κάλεσετης οΑραγωνίας. [[ΛουδοβίκοςΤο Σφόρτσα]] πρώην δούκας του Μιλάνου, που είχε εκτοπιστείεκτοπίσει από τονο ανιψιόανιψιός του [[Τζαν Γκαλεάτσο Σφόρτσα]]. Πράγματι ο Κάρολος Η΄ τον αποκατέστησε στο Μιλάνο.
Ο βασιλιάς της Γαλλίας ζήτησε να διασχίσει την Τοσκάνη για να πάει στη Νάπολη και ο Πέτρος Β΄ δήλωσε ουδετερότητα. Αυτό ήταν απαράδεκτο για τον Κάρολο Η΄, που ήθελε να εξασφαλίσει γραμμές επικοινωνίας με το Μιλάνο και ξεκίνησε να εισβάλλει στην Τοσκάνη. Ο Πέτρος Β΄ προσπάθησε να αντισταθεί, αλλά οι αξιωματούχοι της πόλης, που είχαν επηρεαστεί από τα κηρύγματα του φανατικού Δομινικανού ιερέα Σαβοναρόλα, λίγο τον υποστήριξαν. Ακόμη και τα εξαδέλφια του αυτομόλησαν στον βασιλιά της Γαλλίας. Ο Πέτρος Β΄ παρέδωσε στον Κάρολο Η΄, που ο στρατός του πλησίαζε στη Φλωρεντία, τα κυριότερα φρούρια της Τοσκάνης· του έδωσε ό,τι άλλο ζήτησε. Από την κακή διαχείριση της υπόθεσης και την αποτυχία του να διαπραγματευτεί καλύτερους όρους, δημιουργήθηκε αναταραχή στην πόλη και οι Μέδικοι διέφυγαν. Το παλάτσο Μέντιτσι λεηλατήθηκε και η Δημοκρατία επανιδρύθηκε.
 
Ο βασιλιάς της Γαλλίας ζήτησε να διασχίσει την Τοσκάνη για να πάει στη Νάπολη και ο Πέτρος Β΄ αρχικά δήλωσε ουδετερότητα. Αυτό ήτανδεν απαράδεκτοέγινε γιαδεκτό τον Κάρολο Η΄, που ήθελε να εξασφαλίσει γραμμές επικοινωνίας με το Μιλάνο και ξεκίνησε να εισβάλλει στην Τοσκάνη. Ο Πέτρος Β΄ προσπάθησε να αντισταθεί, αλλά οι αξιωματούχοι της πόλης, που είχαν επηρεαστεί από τα κηρύγματα του φανατικού Δομινικανού ιερέα [[Τζιρόλαμο Σαβοναρόλα|Σαβοναρόλα]], λίγοδεν τον υποστήριξαν καθόλου. Ακόμη και τα εξαδέλφια του αυτομόλησαν στον βασιλιά της Γαλλίας. Ο Πέτρος Β΄ σε σύγχυση παρέδωσε στον Κάρολο Η΄, που ο στρατός του πλησίαζε στη Φλωρεντία, τα κυριότερα φρούρια της Τοσκάνης· και το λιμάνι του Λιβόρνο, του έδωσε ό,τι άλλο ζήτησε. Από την κακή διαχείριση της υπόθεσης και την αποτυχία του να διαπραγματευτεί καλύτερους όρους, δημιουργήθηκεδημιουργήθηκαν αναταραχήβίαιες αναταραχές στην πόλη και οι Μέδικοι διέφυγανεκδιώχθηκαν. ΤοΜανιασμένος όχλος λεηλάτησε το παλάτσο Μέντιτσι λεηλατήθηκε και ηεπεκράτησε Δημοκρατίααναρχία. επανιδρύθηκεΟι Μέδικοι εξορίστηκαν επίσημα· για τα επόμενα 18 έτη θα ζούσαν μακριά από τη Φλωρεντία. Με τη βοήθεια του Φιλίππε ντε Κομίνες κατέφυγαν στη Βενετία.
Οι Μέδικοι εξορίστηκαν επίσημα· για τα επόμενα 18 έτη θα ζούσαν μακριά από τη Φλωρεντία. Με τη βοήθεια του Φιλίππε ντε Κομίνες κατέφυγαν στη Βενετία. Το 1503 η Γάλλοι πολέμησαν με τους Ισπανούς στο Καριλιάνο για το βασίλειο της Νάπολης. Στη μάχη συμμετείχε με τους πρώτους, που ηττήθηκαν. Προσπαθώντας να διαφύγει, πνίγηκε στον ποταμό Καριλιάνο.
 
Το 1503 η Γάλλοι πολέμησαν με τους Ισπανούς στη Γκαέτα (στόμιο του ποταμού Καριλιάνο) για την κυριαρχία στο βασίλειο της Νάπολης. Ο Πέτρος συμμετείχε στη μάχη στο πλευρό των Γάλλων, που ηττήθηκαν. Στην προσπάθειά του να διαφύγει στις 28 Δεκεμβρίου, πνίγηκε στον ποταμό Καριλιάνο, σε ηλικία 31 ετών.
 
==Οικογένεια==