Θεσπρωτικό Πρέβεζας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 9:
| περιφέρεια = [[Περιφέρεια Ηπείρου|Ηπείρου]]
| περιφερειακή ενότητα = [[Νομός Θεσπρωτίας|Θεσπρωτίας]]
| δήμος = [[Δήμος
| δημοτική ενότητα =
|
| πληθυσμός = 1.363
| έκταση =
| έτος απογραφής = 2011
| υψόμετρο =
| ταχυδρομικός κωδικός = 48300
| τηλεφωνικός κωδικός = +30 26830
| ιστοσελίδα =
| πρώην όνομα =Λέλοβα
}}
Το '''Θεσπρωτικό''' είναι πεδινό κεφαλοχώρι της [[Νομός Θεσπρωτίας|περιφερειακής ενότητας Θεσπρωτίας]] σε υψόμετρο 60 μέτρα<ref name=":0">{{Cite book|title=Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή|first=|last=|publisher=Τεγόπουλος - Μανιατέας|isbn=|year=1996|location=|page=78, τομ. 14}}</ref>
==Γεωγραφία
== Ονομασία - Ιστορία ==
▲Σήμερα κατά την απογραφή του έτους 2001 το Θεσπρωτικό έχει πληθυσμό περίπου 2.000.000 κατοίκων. Γεωγραφικά, είναι πρωτεύουσα της περιοχής Λάκκας του νομού Πρέβεζας (Λάκκα Λελόβου), η οποία είναι μια όμορφη κοιλάδα που περιλαμβάνει τα χωριά Κρανιά, Τύρια, Ριζοβούνι (Ποδογόρα), Γαλατά (Μπουλιμέτι), Ζερβό, Παπαδάτες, Μελιανά, Άσσο (Νάσαρι), Νικολίτσι, Ελιά (Ντάρα), Πλατάνια. Παραδοσιακά στη Λάκκα Λελόβου υπάγονταν και τα χωριά Στεφάνη (Καντζάς), στη νότια είσοδο της κοιλάδας, και Ρωμιά στα ανατολικά, όπως πιστοποιείται από τις κτηματικές ιδιοκτησίες τους. Η κοιλάδα σχηματίζεται μεταξύ των βουνών Θεσπρωτικά όρη (Μπαλντενέσι) στα δυτικά με υψόμετρο 1250 μέτρα και Τσούκα Ποδογόρα-Ζαρκοράχη στα ανατολικά με υψόμετρο 1270 μέτρα. Περιλαμβάνει επίσης τη λίμνη Μαυρή, η οποία αποξηράνθηκε περί το 1960.
Η ονομασία '''τα Λέλοβα''' είναι πολύ παλιά με άγνωστη προέλευση. Πάντως στην κεντρική εκκλησία του χωριού Παναγία η Λαμποβίτισσα που χτίστηκε το [[1794]] επί [[Αλή Πασάς|Αλή Πασά]] Ιωαννίνων, υπάρχει επιγραφή σε κεραμικό με το έτος [[1429]] προερχόμενη από την προηγούμενη εκκλησία που κατεδαφίστηκε (μετόχι). Η εκκλησία αυτή, "το Γενέσιον της Θεοτόκου" ήταν και το βουλευτήριο των κατοίκων για τις υποθέσεις τους.
▲Η ονομασία '''τα Λέλοβα''' είναι πολύ παλιά με άγνωστη προέλευση. Πάντως στην κεντρική εκκλησία του χωριού Παναγία η Λαμποβίτισσα που χτίστηκε το [[1794]] επί Αλή Πασά Ιωαννίνων,υπάρχει επιγραφή σε κεραμικό με το έτος 1429 προερχόμενη από την προηγούμενη εκκλησία που κατεδαφίστηκε (μετόχι). Η εκκλησία αυτή, "το Γενέσιον της Θεοτόκου" ήταν και το βουλευτήριο των κατοίκων για τις υποθέσεις τους. <ref>{{Cite book|title=Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΟΥ ΘΕΣΠΡΩΤΙΚΟΥ|first=Οδυσσέας|last=Μπέτσος|isbn=|year=1997|location=Πρέβεζα|page=6}}</ref>Η τοπική παράδοση αναφέρεται σε συνοίκηση δύο μικρότερων χωριών από τα δύο άκρα του χωριού. Ως πιθανή αρχή της συνοίκησης των δύο ακραίων αρχαιότερων χωριών (απάνω και κάτω μαχαλάς σήμερα) μπορεί να θεωρηθεί η εποχή καταστροφής της πόλεως [[Λάμποβο]] στη Βόρειο Ήπειρο, από όπου προέρχεται και η πολιούχος εικόνα του χωριού. Το χώρο της σημερινής Παναγίας Λαμποβίτισας στο κέντρο του χωριού κατείχε η ομώνυμη μονή, μετόχι της φημισμένης [[Σταυροπηγιακή Μονή|σταυροπηγιακής]] μονής του Λαμπόβου.
[[Αρχείο:ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ.jpg|μικρογραφία|Β΄ δημοτικό σχολείο Θεσπρωτικού]]
[[Αρχείο:Η Λαμποβίτισσα.jpg|μικρογραφία|Η Παναγία η Λαμποβίτισσα]]
|