Κυβέρνηση Επαμεινώνδα Δεληγεώργη 1872: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 64:
* ''«Επί των Ναυτικών υπουργός»'': [[Σωτήριος Ν. Πετιμεζάς|Σωτήριο Πετμεζά]]
: - αντικαταστάθηκε στις 15 - 5 - 1872 από τον Δημήτριο Δρόσο
 
==Γεγονότα==
Τον Φεβρουάριο του [[1873]] και ενώ το [[Λαυρεωτικό ζήτημα|ζήτημα του Λαυρίου]] αποκτούσε διεθνείς διαστάσεις, αφού στην διένεξη ενεπλάκησαν και οι πρέσβεις της Γαλλίας και Ιταλίας, που ζητούσαν να προστατέψουν τα επιχειρηματικά συμφέροντα των ομοεθνών τους, και ζητούσαν επέμβαση των Μεγάλων Δυνάμεων για λύση του θέματος, ο [[Ανδρέας Συγγρός]] αγόρασε τελικά, από τον Σερπιέρη όλη τη γη, τις εγκαταστάσεις και τα δικαιώματα της εταιρείας του. <br />
Συγκεκριμένα στις [[15 Φεβρουαρίου]] [[1873]] υπογράφηκε συμβόλαιο μεταξύ του αντιπροσώπου της εταιρείας "Roux-Serpieri-Fressynet CIEΙ", [[Ιωάννης Βαπτιστής Σερπιέρης|Ι.ωΒ. Σερπιέρη]], και του τραπεζίτη, αντιπροσώπου και διαχειριστή της «Τράπεζας Κωνσταντινουπόλεως» Α. Συγγρού, για εξαγορά της εταιρείας έναντι 31.000.000 δρχ. <ref>Τρ.Ευαγγελίδης, σελ. 309</ref><br />
Ο Συγγρός τον Μάρτιο του 1873 θα ιδρύσει την ανώνυμη «Εταιρεία Μεταλουργείων Λαυρίου» και τον Απρίλιο, ο Δεληγιώργης θα παραχωρήσει στην συγκεκριμένη εταιρεία το δικαίωμα εκμετάλλευσης των σκωριών και των εκβολάδων, υπό τον όρο να λαμβάνει η κυβέρνηση το 44% από το καθαρό εισόδημα.<ref>ό.π.</ref>
[[File:Στοές, Λαύριο 6882.jpg|thumb|left|Είσοδος μεταλλευτικής στοάς στο [[Λαύριο]] ]]
 
 
 
 
 
==Πηγές - Παραπομπές==