Θεόφιλος Καΐρης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 67:
Για τον [[Χρήστος Γιανναράς|Χρήστο Γιανναρά]] επρόκειτο για μια ''ιδιότυπη θρησκοληψία μυστικιστικού ηθικισμού''<ref>Χρήστος Γιανναράς, Ορθοδοξία και Δύση στη Νεώτερη Ελλάδα, εκδ.Δόμος, Αθήνα, 1992,σελ.237</ref> Ο ίδιος συγγραφέας γενεαλογεί το θεωρητικό-μεταφυσικό και ηθικο-πρακτικό μέρος του Καΐρειου θρησκευτικού συστήματος στις μεταρρυθμιστικές φιλοδοξίες του Κοραή και γενικά των Διαφωτιστών. «Πρόκειται για ένα τυπικό ''Δεϊσμό''» <ref>Χρήστος Γιανναράς, Ορθοδοξία και Δύση στη Νεώτερη Ελλάδα, εκδ.Δόμος, Αθήνα, 1992,σελ.238</ref>
Για τον Γιάννη Καρά,Διευθυντή Ερευνών στο Κέντρο Νεοελληνικών Ερευνών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών, «ο Θεόφιλος Καΐρης δεν ήταν άθεος. Πιστεύει εις έναν Θεόν Πατέρα Παντοκράτορα.Ποιητήν ουρανού και γη, ορατων τε πάντων και αοράτων»<ref>Γιάννης Καράς. Θεόφιλος Καΐρης. Ο επιστήμονας, ο φιλόσοφος, ο αιρετικός. Μια εξέχουσα μορφή των νεοελληνικών γραμμάτων. εκδ. Gutenberg, Αθήνα, 2013, σελ.215</ref>
Για την ισορικό Έλλη Σκοπετέα, επρόκειτο για ''αίρεση'', η ''αλλοπροσαλλη, αλλοπρόσαλλα διατυπωμένη θεοσέβεια''.<ref>Έλλη Σκοπετέα, Το ‘’Πρότυπο Βασίλειο’’ και η Μεγάλη Ιδέα, Όψεις του εθνικού προβλήματος στην Ελλαδα (1830-1880),εκδ.πολύτυπο, Αθήνα, 1988, σελ.133</ref>
==Αποτίμηση της προσωπικότητας και δράσης του Καΐρη==
Όπως η Έλλη Σκοπετέα σημειώνει, ο Καΐρης ήταν «μοναδικής συνέπειας[...] ζηλωτής των ιδεών του διαφωτισμού.[...] και από την παραφροσύνη, αν όχι και από την καταστροφή, τον σώζει η αίρεση[...] η θεόσέβεια »<ref>Έλλη Σκοπετέα, Το ‘’Πρότυπο Βασίλειο’’ και η Μεγάλη Ιδέα, Όψεις του εθνικού προβλήματος στην Ελλαδα (1830-1880),εκδ.πολύτυπο, Αθήνα, 1988, σελ.133</ref>
| |||