Λογοτεχνία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο όρος Λογοτεχνία εμφανίζεται πρώτη φορά τον [[12ος αιώνας|12ο αι.]] σε κείμενο του [[Νικήτας Ευγενειανός Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης|Νικήτα Ευγενειανού]], με την σημασία της ρητορικής χρήσης του λόγου, της καλλιέπειας. Με την σημερινή σημασία χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από τον Ι. Πανταζίδη το [[1886]], στο άρθρο του «Φιλολογία, Γραμματολογία, Λογοτεχνία», στο περιοδικό ''Εστία''<ref>''Εστία'' τ.ΚΒ' (1886) σ. 545-548</ref>. Ο συντάκτης του άρθρου εξηγεί ότι χρησιμοποιεί τον όρο λογοτεχνία για να δηλώσει την τέχνη του λόγου, σε αντιστοιχία με τους όρους «καλλιτέχνης» και «καλλιτεχνία». Μια πρώτη νύξη για την χρήση του όρου είχε γίνει το [[1867]] από τον Α. Κυπριανό, στον πρόλογο της μετάφρασης της ''Ιστορία της ελληνικής φιλολογίας'' του K. O. Müller. Εκεί ο συγγραφέας εξηγούσε ότι προτίμησε τελικά τον καθιερωμένο όρο «[[φιλολογία]]», φοβούμενος μήπως ο καινοφανής όρος «λογοτεχνία» (τον οποίον χρησιμοποιούσε έπειτα από υπόδειξη του Ι. Πανταζίδη) ξενίσει τους αναγνώστες. Μέχρι τότε χρησιμοποιείτο ο όρος «[[φιλολογία]]» για να δηλώσει και το αντικείμενο, δηλαδή τα μνημεία του λόγου, και την επιστήμη. Για να αποφεύγεται μάλιστα η σύγχυση υπήρχε και ο όρος «ελαφρά φιλολογία», που αναφερόταν στα λογοτεχνικά έργα. Σύμφωνα με μαρτυρίες της εποχής ο όρος «ελαφρά φιλολογία» ήταν σε χρήση μέχρι και το 1920 περίπου <ref>Δ. Τζιόβας, ''Μετά την Αισθητική'', εκδ. Γνώση, Αθήνα 1987 σ.26</ref>.