Κρούμος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
επαναφορά
Γραμμή 3:
O '''Kρούμος''' (''Крум'', ... - [[13 Απριλίου]] [[814]]) ήταν ένας από τους πιο επιφανείς και φιλοπόλεμους [[Βούλγαροι|Βούλγαρους]] χάνους. Κατά τη διάρκεια της οκτάχρονης ηγεμονίας του (806-814 μ.Χ.) κατόρθωσε με συνεχείς πολέμους να καταλάβει τμήμα της ανατολικής Ουγγαρίας, αλλά και της Μακεδονίας και της Θράκης.
 
Το 809 κυριεύσε την πόλη Σαρδική, δηλαδή τη σημερινή πρωτεύουσα του βουλγαρικού κράτους Σόφια. Ο ρωμαίος (βυζαντινός) αυτοκράτορας (βασιλεύς των Ρωμαίων) [[Νικηφόρος Α΄]] ,το 811, εκστράτευσε για να τον αντιμετωπίσει με σκοπό να τον εξουδετερώσει ολοκληρωτικά. Ο ρωμαϊκός (βυζαντινός) στρατός νίκησε σε σημαντικές μάχες και καταδίωξε τον Κρούμο. Όμως, από κακό στρατηγικό υπολογισμό του Νικηφόρου, το βυζαντινό εκστρατευτικό στράτευμα αποκλείσθηκε κοντά στην Πλίσκα, σε μία στενωπό χωρίς δυνατότητα διαφυγής και καταστράφηκε ολοσχερώς (Ιούλιος 811). Ο ίδιος ο βασιλιάς Νικηφόρος φονεύθηκε και το κρανίο του επαργυρώθηκε από τον Κρούμο και χρησιμοποιήθηκε ως κούπα -ενδεικτικό των ηθών του Κρούμου και της φυλής του της εποχή εκείνη- . Ο γιος του αυτοκράτορα [[Σταυράκιος]] διέφυγε τραυματισμένος και παραιτήθηκε από τον θρόνο υπέρ του [[Μιχαήλ Α΄ ο Ραγκαβές|Μιχαήλ Α΄ του Ραγκαβέ]]. Ακολούθησε η λεηλασία της Μακεδονίας και της Θράκης.
 
Το 813 στη Βερσινικία, κοντά στην Ανδριανούπολη, ο Κρούμος νίκησε ακόμη μία φορά τον βυζαντινό στρατό, κυρίευσε την Αδριανούπολη, και προχώρησε κατά της Κωνσταντινούπολης. Οι Βυζαντινοί σύναψαν ανακωχή υπό τον όρο να τού καταβάλουν ετήσιο φόρο σε χρήμα και σε είδος. Λίγους μήνες έπειτα, ο νέος βασιλιάς των Βυζαντινών [[Λέων Ε΄]], ο οποίος διαδέχθηκε τον παραιτηθέντα Μιχαήλ Α’ Ραγκαβέ, επιχείρησε να συναντηθεί με τον Κρούμο, έξω από τα τείχη της Κωνσταντινούπολης, με σκοπό να τον δολοφονήσει. Η απόπειρα δολοφονίας απέτυχε και ο πόλεμος άρχισε και πάλι.
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Κρούμος"