Έθνος (κοινωνιολογία): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→‎Προ-νεοτερικές εθνικές κοινότητες: ασήμαντο περιστατικό για την μικρή έκταση του λήμματος.
Γραμμή 31:
Οι παράγοντες που συνέβαλαν στο σχηματισμό των προ-νεοτερικών εθνικών κοινοτήτων δεν ήταν μόνο η θρησκεία και τα ίδια ήθη και έθιμα, αλλά και η γλώσσα. Στην παράδοση των [[Ισραηλίτες| Ισραηλιτών]] υπάρχουν αποδείξεις, οι οποίες μας υποβάλλουν την ιδέα ότι οι διαφορές στη γλώσσα μπορεί να έχουν εκληφθεί ως ενδεικτικές διακρίσεις ανάμεσα στους αυτόχθονες και τους ξένους (Βασιλειών Β΄ΙΗ,26, Κριταί ΙΒ΄, 6 και Γένεσις Ι΄, 4,20). Μπορούμε να αντιληφθούμε καλύτερα ότι οι διαφορές στη γλώσσα θεωρούνται αντιπροσωπευτικές εθνικών διαφορών αν εξετάσουμε την ιστορία της μεσαιωνικής [[Πολωνία]]ς. Εκεί εκδηλώθηκε μία αρνητική προδιάθεση εναντίον των Γερμανών- σημειώθηκε εξέγερση στην [[Κρακοβία]] εναντίον του [[Λόκετεκ]], η οποία υποτίθεται πως υποκινήθηκε από τους Γερμανούς- και κατεστάλη το [[1312]]. Στη συνέχεια, προσδιορίστηκε η ενοχή των υποκινητών αυτής της εξέγερσης με τον εξής τρόπο: οι άνθρωποι έπρεπε να προφέρουν σωστά πολωνικές λέξεις όπως soczewica (φακή), kolo (τροχός), mlym (μύλος). Όσοι δεν τις πρόφεραν σωστά κατηγορούνταν είτε ότι είναι Γερμανοί είτε ότι είναι Τσέχοι και στις δύο περιπτώσεις θεωρούνταν ένοχοι.<ref>Paul W. Knoll, The Rise of the Polish Monarchy, Σικάγο 1972</ref>
 
Γενέθλιο γεγονός της σύγχρονης περί έθνους ιδέας αποτελεί, κατά τηντις επικρατούσαμοντερνιστικές άποψηαπόψεις, η [[Γαλλική Επανάσταση]], η οποία απετέλεσε ώριμο καρπό του [[Διαφωτισμός|Διαφωτισμού]]. Στη συνέχεια όχι μόνο το έθνος αλλά και αυτή ακόμα η περί έθνους συζήτηση πήρε το βάρος ιστορικού φαινομένου με διαστάσεις οικονομικές, πολιτικές, ταξικές, θρησκευτικές και άλλες. Πολλαπλασιάστηκε δηλ. η σημασία, η αξία, η βαρύτητα του έθνους, το οποίο (κατ’ αναλογία των «φυσικών δικαίων») θεωρήθηκε «φυσική» συλλογικότητα, ιδιότητα, κατάσταση.
 
Κατά άλλες απόψεις, η έννοια του έθνους και εθνικές ταυτότητες με βάση τη θρησκεία υπήρχαν πολύ πριν τη Γαλλική Επανάσταση. Κατά την εποχή που εμφανίζεται και διαδίδεται ο μοντερνισμός, τον 18ο αιώνα, τα εθνικά συναισθήματα εξακολουθούν να εκφράζονται με θρησκευτικές ή ψευδο-θρησκευτικές έννοιες και μεταφορές. Σε έθνη όπως των Ολλανδών, των Άγγλων και των Σουηδών, η συνηθισμένη μεταφορά είναι το "Ισραήλ" και η "Σιών". Στην αγγλική γλώσσα η έννοια του "nation" είχε ήδη ευρεία χρήση κατά την εποχή της Μεταρρύθμισης, εν μέρει χάρι στην αγγλική μετάφραση της Βίβλου, όπου αυτή η έννοια χρησιμοποιείται συχνά. Κατά τον ιστορικό του εθνισμού Liah Greenfeld, η Αγγλία εμφανίστηκε ως το πρώτο σύγχρονο έθνος στα γέλη του 17ου αιώνα και από τότε ξεκινά η εποχή του εθνικισμού (nationalism). Κατά μία άποψη, η προτεσταντική κουλτούρα και η ανάγνωση της Βίβλου στην κοινή αγγλική εκλαΐκευσε και αύξησε τη χρήση της λέξης "nation" (έθνος) μεταξύ των Άγγλων. Μεταξύ των Ολλανδών, η "vaderland" (πατρίδα) ήταν η κυριότερη έννοια που εξέφραζε την εθνική κοινότητα της Ολλανδικής Δημοκρατίας μεταξύ των δεκαετιών του 1680 και 1770. Η έννοια του "natie" (έθνους) έγινε δημοφιλής περί τα μέσα του 18ου αιώνα αλλά η έννοια της πατρίδας συνέχισε να είναι η κύρια έκφραση της εθνικής κοινότητας. Η λέξη "πατρίδα" χρησιμοποιείτο στις κρατικές θρησκευτικές τελετές. <ref>[https://books.google.gr/books?id=6kJn3pmwfrwC&printsec=frontcover&hl=el&source=gbs_ge_summary_r&cad=0#v=onepage&q&f=false Protestant Pasi Ihalainen, "Nations Redefined: Changing Perceptions of National Identity in the Rehetoric of the English, Dutch, and Swedish Public Churches, 1685-1772", Brill, 2005, σ. 98 κ.ε. ("Ισραήλ, Σιών"), 367, 368, 371, 412, 413.]</ref>
 
==Aφομοιωτικό πρότυπο==