Ιωάννης Ραδιναλής: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Αρχικά συνεργάστηκε με τον [[Ελλάς|Έλληνα]] πρόξενο [[Θεσσαλονίκη]]ς, [[Λάμπρος Κορομηλάς|Λάμπρο Κορομηλά]] και συγκρότησε ένοπλο σώμα, το καλοκαίρι του [[1904]]. Το σώμα αυτό δρούσε στην περιοχή μεταξύ [[Ράδινα|Ράδινας (''σήμ.'' Ράντνια)]] ''[[Βόρεια Μακεδονία]]'' και [[Σκρα Κιλκίς|Λούμνιτσας (''σήμ.'' Σκρα)]] και στην ευρύτερη περιοχή των [[Τίκφες|Τικφών]]<ref>Κωνσταντίνος Αποστόλου Βακαλόπουλος, Ο ένοπλος αγώνας στη Μακεδονία 1904-1908, εκδόσεις Ηρόδοτος, Θεσσαλονίκη, 1999, σελ. 66</ref>. Στα τέλη Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους, το σώμα του ''καπετάν Γιοβάνη'' επέφερε σημαντικές απώλειες στα [[Βούλγαροι|Βουλγαρικά]] σώματα, σε μάχες που διεξήχθησαν στη [[Ράετς|Ρασίνα (''σήμ.'' Ράετς)]] [[Τίκφες]], ''([[Βόρεια Μακεδονία]])'' (23 Σεπτεμβρίου)<ref>Αρχεία Υπουργείου Εξωτερικών, Προξενεία Μακεδονίας, Θεσσαλονίκη, 23 Σεπτεμβρίου 1904, αριθμός εγγράφου 589</ref> και στην [[Κοπρισνίτσα|Κοπρισνίτσα]] [[ΝτέμιρΣιδηρές ΚάπιγιαΠύλες|Σιδηρών Πυλών (Ντεμίρ Καπού)]], ''([[Βόρεια Μακεδονία]])'' (30 Σεπτεμβρίου)<ref>Αρχεία Υπουργείου Εξωτερικών, Προξενεία Μακεδονίας, Θεσσαλονίκη, 30 Σεπτεμβρίου 1904, αριθμός εγγράφου 12</ref><ref name="ReferenceA">Κωνσταντίνος Αποστόλου Βακαλόπουλος, Ο ένοπλος αγώνας στη Μακεδονία 1904-1908, εκδόσεις Ηρόδοτος, Θεσσαλονίκη, 1999, σελ. 70</ref>. Στις αρχές Οκτωβρίου του [[1904]] ο διωκόμενος από τα [[Έλληνες|Ελληνικά]] σώματα της περιοχής [[Άρνισσα Πέλλας|Οστρόβου (''σήμ''. Άρνισσα)]], [[Μακεδονικός Αγώνας#Κομιτατζήδες|κομιτατζής]] Λούκας αναγκάστηκε να καταφύγει στην [[Αλμωπία]] και να ενώσει τις δυνάμεις του με τα σώματα των [[Αποστόλ Πέτκωφ]], Κιόσε, Μποζίνο, Αργύρ, Μπάμπιαν και Κώτσο, γεγονός που έφερε σε δύσκολη θέση το κατά πολύ μικρότερο αριθμητικά σώμα του Ιωάννη Ραδιναλή και ανέκοψε προσωρινά την υπεροχή του στην περιοχή<ref name="ReferenceA"/><ref>Αρχεία Υπουργείου Εξωτερικών, Προξενεία Μακεδονίας, Θεσσαλονίκη, 5 Οκτωβρίου 1904, αριθμός εγγράφου 13</ref><ref>Αρχεία Υπουργείου Εξωτερικών, Επίσημα Έγγραφα περί της εν Μακεδονίας οδυνηράς καταστάσεως, Κωνσταντινούπολις 1906, σσ. 75 - 77</ref>. Κατά το [[1905]] συνέχισε τη δράση του έως τη [[Γευγελή]], όπου τον Ιούνιο συνεργάστηκε με το σώμα του [[Γεώργιος Α. Κακουλίδης|Γεώργιου Κακουλίδη]] ''(καπετάν Μιχάλη Δράγα)'' προκειμένου να αντιμετωπίσει ομάδες [[Μακεδονικός Αγώνας#Κομιτατζήδες|κομιτατζήδων]]<ref>Κωνσταντίνος Αποστόλου Βακαλόπουλος, Ο ένοπλος αγώνας στη Μακεδονία 1904-1908, εκδόσεις Ηρόδοτος, Θεσσαλονίκη, 1999, σελ. 107</ref>.

Κατά τον [[Α΄ Βαλκανικός Πόλεμος|Α΄ Βαλκανικό Πόλεμο]] υπήρξε οδηγός του [[Ελλάδα|Ελληνικού]] στρατού στην πορεία του για τα [[Γιαννιτσά]]. Κατά τον [[Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο]], οι [[Ελλάδα|Ελληνικές]] στρατιωτικές αρχές τον υπέδειξαν ως οδηγό για τα [[Αντάντ|Συμμαχικά]] στρατεύματα κατά τις επιχειρήσεις ''Διάσπασης του [[Μακεδονικό Μέτωπο|Μακεδονικού Μετώπου]]''. Έτσι, συμμετείχε σε αναγνωριστικές πτήσεις συμμαχικών αεροπλάνων από το [[Πολύκαστρο|Καρασούλι (Πολύκαστρο)]] έως τηντις [[ΝτέμιρΣιδηρές ΚάπιγιαΠύλες|Σιδηρές Πύλες (Δεμίρ Καπού)]] του [[Αξιός|Αξιού]].<ref>[https://ejournals.epublishing.ekt.gr/index.php/makedonika/article/viewFile/6012/5750.pdf Ανέκδοτο Μητρώο των Μαχητών του μακεδονικού Αγώνα, Κωνσταντίνος Αποστόλου Βακαλόπουλος, Ίδρυμα Μελετών Χερσονήσου του Αίμου]</ref>