Αρτάβαζος Α΄ της Φρυγίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
{{πληροφορίες προσώπου}}Ο '''Αρτάβαζος Α΄ ''' ([[περσική γλώσσα|περ]]: آرتابازوس , [[αρχαία ελληνική γλώσσα|α-ε]]. {{πολυτονικό|[[wikt:Ἀρτάβαζος|Ἀρτάβαζος]]}} - 480-455 π.Χ) ήταν σατράπης της [[Φρυγία]]ς στον [[Ελλήσποντος|Ελλήσποντο]] (σημερινή βορειανατολική [[Τουρκία]]), υπό την [[Περσία|Περσική Αυτοκρατορία]].
Ο Αρτάβαζος Α΄, γιος του [[Φαρνάκης Α΄ της Φρυγίας|Φαρνάκη Α΄]], ήταν ένας από τους στρατηγούς στην [[Δεύτερη περσική εισβολή στην Ελλάδα|εισβολή]] του [[Ξέρξης Α' της Περσίας|Ξέρξη]] στην [[Αρχαία Ελλάδα|Ελλάδα]]· ήταν υπεύθυνος για τις εφεδρικές δυνάμεις που φρουρούσαν τη διαδρομή πίσω στην Ασία και ήταν υπεύθυνος για την καταστολή μιας εξέγερσης στην [[Ποτίδαια]].<ref>Ηρόδοτος 8,126-129 [http://www.perseus.tufts.edu/cgi-bin/ptext?lookup=Hdt.+8.126.1]</ref> Η εισβολή έληξε με τον [[Μαρδόνιος|Μαρδόνιο]], ο οποίος αγνοώντας τις συμβουλές του Αρτάβαζου και άλλων ηττήθηκε από τους Έλληνες στη [[μάχη των Πλαταιών]] το 479 π.Χ. Μετά τη νίκη τους οι Έλληνες έπλευσαν στην [[Ιωνία]], όπου διέλυσαν τα σώματα φρουράς, με διοικητή τον Τιγράνη, στη [[μάχη της Μυκάλης]], την ίδια μέρα. Ο Αρτάβαζος ωστόσο κατάφερε να οδηγήσει τα απομεινάρια του περσικού στρατού από την Ελλάδα πίσω στην Ιωνία.<ref>Ηρόδοτος 9,89 [http://www.perseus.tufts.edu/cgi-bin/ptext?lookup=Hdt.+9.89.1]</ref>
Ως ανταμοιβή ο Αρτάβαζος Α΄ έγινε σατράπης της Φρυγίας στον Ελλήσποντο. Αυτή η θέση πέρασε στους απογόνους του. Τον διαδέχθηκε ο γιος του, Φαρνάβαζος Α΄ (περίπου 455-430 π.Χ), για τον οποίο λίγα είναι γνωστά· αυτόν διαδέχθηκε ο εγγονός τού Αρτάβαζου Α΄ και γιος τού Φαρνάβαζου Α΄, [[Φαρνάκης Β΄ της Φρυγίας]] (περ. 430-413 π.Χ), που είναι γνωστός ότι ήταν σατράπης κατά τη διάρκεια του [[Πελοποννησιακός Πόλεμος|Πελοποννησιακού Πολέμου]]. Τον Φαρνάκη διαδέχθηκε ο γιος του, ονόματι Φαρνάβαζος Β΄ (περ. 413-373 π.Χ), γνωστός για τον συναγωνισμό του με τον [[Τισσαφέρνης|Τισσαφέρνη]] και για τους πολέμους του κατά των Σπαρτιατών.
| |||