Μάρκος ο Ευγενικός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ προστέθηκε η Κατηγορία:Βυζαντινοί του 14ου αιώνα (με το HotCat) |
→Βίος: Προσθήκη για το θάνατό του το 1444 |
||
Γραμμή 4:
== Βίος ==
Γεννήθηκε στην [[Κωνσταντινούπολη]] περί το 1393 και έλαβε θεολογική και [[φιλοσοφία|φιλοσοφική]] παιδεία κοντά σε περίφημους σοφούς της εποχής ([[Γεώργιος Γεμιστός ή Πλήθων|Γεώργιο Πλήθωνα]], [[Ιωάννης Χορτασμένος|Ιωάννη Χορτασμένο
Λόγω των θεολογικών του γνώσεων αρχικά ως ιερομόναχος ορίστηκε εκπρόσωπος του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας<ref>{{Cite book|title=Les memoires du grand ecclesiarque de l’eglise de Constantinople Sylvestre Syropoulos, sur le concile de Florence 1438-1439|last=Συρόπουλος|first=Σίλβεστρος|publisher=Pontificium institutum, orientalium, studiorum|year=1971|isbn=|location=ROMA|page=164}}</ref> και τελικά ως Μητροπολίτης Εφέσου του [[Πατριαρχείο Αντιοχείας|Πατριαρχείου Αντιοχείας]]<ref>{{Cite book|title=Les memoires du grand ecclesiarque de l’eglise de Constantinople Sylvestre Syropoulos, sur le concile de Florence 1438-1439|last=Συρόπουλος|first=Σίλβεστρος|publisher=Pontificium institutum, orientalium, studiorum|year=1971|isbn=|location=ROMA|page=248}}</ref> στην αποστολή του [[Οικουμενικό Πατριαρχείο|Οικουμενικού Πατριαρχείου]] στην ενωτική [[Σύνοδος Φλωρεντίας|σύνοδο Φεράρας-Φλωρεντίας]] (1438-1439).
Γραμμή 10:
Κύριο επιχείρημα του Μάρκου κατά της ένωσης, και ο λόγος για τον οποίον τελικά αρνήθηκε να υπογράψει τον ενωτικό Όρο της συνόδου, ήταν η προσθήκη στο [[Σύμβολο της Πίστεως]] του [[Filioque]], την οποία θεωρούσε αιρετική. Το κοινό αίσθημα στην Κωνσταντινούπολη ήταν μαζί του, αφού μετά την ολοκλήρωση της [[Σύνοδος (εκκλησιαστική)|Συνόδου]] «''είδε το πλήθος δοξάζον αυτόν ως μη υπογράψαντα, και προσεκύνουν αυτόν οι όχλοι καθάπερ Μωυσεί και Ααρόν και εφήμουν αυτόν και Άγιον εκλάλουν''».{{Fact}} Η άρνησή του να υπογράψει ανέδειξε τον Μάρκο τον Ευγενικό ως τον κατ' εξοχήν εκπρόσωπο της ανθενωτικής τάσης μέσα στα πλαίσια της Ορθοδοξίας, αλλά και στόχο της πολεμικής του αυτοκράτορα και της παράταξης των Ενωτικών. Αρνήθηκε την προσφορά του αυτοκράτορα να ανέλθει στον πατριαρχικό θρόνο της Κωνσταντινούπολης και δεν δέχθηκε να συλλειτουργήσει με τον ενωτικό πατριάρχη [[Μητροφάνης Β΄|Μητροφάνη Β΄]].<ref>{{Cite book|title=Les memoires du grand ecclesiarque de l’eglise de Constantinople Sylvestre Syropoulos, sur le concile de Florence 1438-1439|last=Συρόπουλος|first=Σίλβεστρος|publisher=Pontificium institutum, orientalium, studiorum|year=1971|isbn=|location=ROMA|page=556}}</ref>{{Fact|σχόλιο=06.09.2016}}
Πέθανε στις 23 Ιουνίου 1444 σε ηλικία 52 ετών, μετά από επίπονη μάχη για βδομάδες με ασθένεια των εντέρων. Στο κρεβάτι λίγο πριν πεθάνει, όρκισε το δικαστικό [[Γεννάδιος Σχολάριος|Γεώργιο Γεννάδιο]], πρώην μαθητή του που χε υποστηρίξει την Ένωση στη Φλωρεντία αλλά μετά αλλαξε γνώμη και στρατόπεδο, να συνεχίσει τον ανθενωτικό αγώνα ως μπροστάρης. Σύμφωνα με τον αδελφό του [[Ιωάννης Ευγενικός|Ιωάννη Ευγενικό]], οι τελευταίες του λέξεις ήταν "Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Ζώντος Θεού, στας χείρας σου παραθήσομαι το πνεύμα μου." Ετάφη στην ονομαστή μονή Μαγγάνων<ref>{{Cite book|title=The Hymnographic Book of Tropologion|first=Svetlana|last=Kujumdzieva|publisher=Routledge|isbn=9781315099019|date=2017-11-08|location=Abingdon, Oxon; New York, NY: Routledge, 2018.|pages=74–122|url=http://dx.doi.org/10.4324/9781315099019-5}}</ref>
Ο πρώτος μετά την [[Άλωση της Κωνσταντινούπολης (1453)|πτώση της Κωνσταντινούπολης στους Οθωμανούς]] Οικουμενικός Πατριάρχης Γεννάδιος, με συνοδική πράξη, όρισε το 1456 ως ημέρα εορτασμού της μνήμης του την [[19 Ιανουαρίου]] και συντάχθηκε ειδική ακολουθία. Η απόφαση αυτή επιβεβαιώθηκε και με νεώτερη συνοδική πράξη επί Πατριαρχείας [[Σεραφείμ Α΄]] (1734).{{Fact}} Τιμάται ακόμα ως αγιος από την Ορθόδοξη Εκκλησία.▼
▲Ο πρώτος μετά την [[Άλωση της Κωνσταντινούπολης (1453)|πτώση της Κωνσταντινούπολης στους Οθωμανούς]] Οικουμενικός Πατριάρχης Γεώργιος Γεννάδιος, με συνοδική πράξη, όρισε το 1456 ως ημέρα εορτασμού της μνήμης του την [[19 Ιανουαρίου]] και συντάχθηκε ειδική ακολουθία. Η απόφαση αυτή επιβεβαιώθηκε και με νεώτερη συνοδική πράξη επί Πατριαρχείας [[Σεραφείμ Α΄]] (1734).{{Fact}} Τιμάται
== Συγγραφικό έργο ==
| |||