Πυρκαγιά: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ένα σημαντικό τμήμα της Γης[[Γη]]ς υπόκειται σε περιοδικές πυρκαγιές. Σε γενικές γραμμές οι διάφοροι τύποι πυρκαγιάς ερμηνεύονται ιστορικά σε σχέση με το [[κλίμα]] και τη συναφή γεωλογία του τοπίου, με περιορισμένη εξέταση του ρόλου τους στην εξελικτική πορεία του [[οικοσύστημα|οικοσυστήματος]] και του ρόλου της [[φωτιά]]ς στη διαμόρφωση των πληθυσμών διαφόρων ειδών, που απαρτίζουν τη συνολική [[πανίδα]] και [[χλωρίδα]] ενός τόπου. Ιστορικά, οι κλάδοι της [[οικολογία]]ς, της [[βιογεωγραφία]]ς και της [[παλαιοοικολογία]]ς θεωρούν το κλίμα και τη γεωλογία ως βασικούς παράγοντες που καθορίζουν τα οικοσυστήματα συναρμολόγησης και διανομής. Ωστόσο, σε πολλά από αυτά τα τοπία η [[φωτιά]] είναι παράγοντας ίσης ή μεγαλύτερης σημασίας και οι αλληλεπιδράσεις μεταξύ των τριών παραγόντων προσδιορίζουν δυναμικά τον αριθμό των διαθέσιμων λειτουργικών τύπων τόσο στην χλωρίδα, όσο και στην πανίδα. Η φωτιά δεν είναι μια νέα διαδικασία σύνθεσης ή αποδόμησης οικοσυστημάτων, αλλά αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα εξέλιξης της πανίδας και της χλωρίδας ιδιαίτερα ήδη από την [[Παλαιοζωικός αιώνας|Παλαιοζωική]]<ref>Bond & Scott, 2010, 1137–1150</ref>.

Ιδιαίτερα οι τόποι που συνδέονται με το [[μεσογειακό κλίμα]], είναι περιοχές στις οποίες η βροχόπτωση υπερβαίνει την δυνητική [[εξατμισοδιαπνοή]] κατά τη διάρκεια της εποχής των βροχών<ref>Rundel, 2010, 2-6</ref>, με αποτέλεσμα την επαρκή ανάπτυξη [[φυτό|φυτών]], που γίνονται ιδιαίτερα εύφλεκτα κατά την διάρκεια της ξηρής περιόδου του [[καλοκαίρι|καλοκαιριού]]. Συλλογικά, οι περιοχές αυτές περιλαμβάνουν μόνο το 2% της έκτασης του κόσμου, αλλά στεγάζουν πάνω από το 15% του συνόλου των αγγειακών ή ανώτερων φυτών της συνολικής χλωρίδαςRundelχλωρίδας<ref>Rundel 2004, 1-12)</ref>. Είναι οικοσυστήματα επιρρεπή σε διαφορετικές μορφές φωτιάς και κυριαρχούνται από προσαρμοσμένη βλάστηση, η οποία προκύπτει από μακρά εξελικτική σχέση με τις πυρκαγιές<ref>Pausas & Keeley 2009, 593–601</ref>, γεγονός που επηρεάζει το σύστημα της πανίδας.