Γεώργιος Λαμπελέτ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Sarri.greek (συζήτηση | συνεισφορές)
+μικρότερος αδελφός του... της οικογένειας... +Μελοποίησε και παιδικά ποιήματα του Ζαχαρίας Παπαντωνίου +Δείτε
Sarri.greek (συζήτηση | συνεισφορές)
+παράδειγμα μελοποιημένου ποιήματος του Ζαχαρία Παπαντωνίουν. +Σημειώσεις references />
Γραμμή 4:
Ο Λαμπελέτ έλαβε τα πρώτα του μαθήματα μουσικής από τους γονείς του και στη συνέχεια ανώτερη μουσική εκπαίδευση στο ωδείο ''S. Pietro a Majella'' της [[Νάπολη]]ς (1895-1901). Επιστρέφοντας στα πάτρια δίδαξε μουσική στη [[Βαρβάκειος Σχολή|Βαρβάκειο Σχολή]], ενώ για ορισμένα χρονικά διαστήματα ανέλαβε καθηγητική και διευθυντική θέση στο Ωδείο Πειραιώς. Με το πόνημά του «Εθνική Μουσική», ο Λαμπελέτ οραματίζεται τη δημιουργία μιας «εθνικής μουσικής», πρεσβεύοντας την άντληση μουσικών ιδεών από την μουσική παράδοση της χώρας, στα πρότυπα αντίστοιχων συνθετών της δυτικής Ευρώπης. Την εθνικά στοχευμένη άποψή του συμμερίζεται και το περιοδικό «Κριτική», το οποίο εκδίδεται περί το 1903. Ο ίδιος μάλιστα χρημάτισε εκδότης του μηνιαίου περιοδικού «Μουσικά Χρονικά» (1928-29), όπου αναλύει τη σκέψη του σε μια σειρά από άρθρα.
 
Αν και το μεγαλύτερο μέρος της μουσικής του έχει χαθεί, στα σωζόμενα έργα διαφαίνεται η ιδιάζουσα αισθητική του, όπως αυτή προκύπτει κυρίως μέσα από [[εναρμόνιση|εναρμονίσεις]] [[δημοτικό τραγούδι|δημώδων τραγουδιών]]. Έντονο είναι το [[τρόπος (μουσική)|τροπικό]] στοιχείο, αλλά και οι ευφάνταστες ενορχηστρώσεις, στοιχεία μιας μανιέρας που προσδίδουν μια «ελληνική» χροιά και μεταφέρουν τον ακροατή σε παραδοσιακά στιγμιότυπα της Ελλάδας των αρχών του 20ου αιώνα. Μελοποίησε πολλά παιδικά ποιήματα του [[Ζαχαρίας Παπαντωνίου|Ζαχαρία Παπαντωνίου]].<ref>Μελοποιημένο ποίημα "[[s:Τα ψηλά βουνά/Τσιριτρό|Τσιριτρό]]" από το [[s:Τα ψηλά βουνά/Το ξεκίνημα|3ο&nbsp;κεφάλαιο]] του βιβλίου [[Τα Ψηλά Βουνά]] του [[Ζαχαρίας Παπαντωνίου|Ζαχαρία Παπαντωνίου]].</ref>
 
Ως κριτικός της τέχνης —και δη της μουσικής— ο Λαμπελέτ υπήρξε πολέμιος της «δυτικοποίησης» της τέχνης, όπως τουλάχιστον την αντιλαμβανόταν στα έργα της [[Επτανησιακή Σχολή (μουσική)|Σχολής των Επτανήσων]]. Εξάλλου, υπήρξε για δεκαετίες σθεναρά αντίθετος στον διορισμό του [[Γεώργιος Νάζος|Γ. Νάζου]] (και αργότερα του [[Μανώλης Καλομοίρης|Μ. Καλομοίρη]]) ως διευθυντή του [[Ωδείο Αθηνών|Ωδείου Αθηνών]], στάση με την οποία εξωθήθηκε εν πολλοίς στο καλλιτεχνικό περιθώριο της εποχής του.
Γραμμή 13:
==Πηγές==
* [[Γεώργιος Λεωτσάκος|Λεωτσάκος Γ.]], λήμμα ''Γ. Λαμπελέτ'', The New Grove Dictionary of Music and Musicians, Λονδίνο 1990
 
==Σημειώσεις==
<references />
 
{{Authority control}}