Μακεδόνες (Έλληνες): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→‎Ρωμαϊκή και Βυζαντινή περίοδος: Το λήμμα ειναι για τον όρο "Μακεδόνες". Παράγραφος υπό κατασκευή.
το λήμμα αφορά ανθρώπους που είναι [< αυτοπροσδιορίζονται] ως "Μακεδόνες" και είναι μέλη του ελληνικού έθνους / έχουν *ελληνική* εθνική συνείδηση // Αναίρεση έκδοσης 7529176 από τον Skylax30 (Συζήτηση)
Ετικέτα: Αναίρεση
Γραμμή 54:
 
===Ρωμαϊκή και Βυζαντινή περίοδος===
 
Ο όρος "Μακεδόνες" συνέχισε να χρησιμοποιείται σε όλη τη Βυζαντινή περίοδο. Ο σλαβολόγος καθηγητής Ιωάννης Ταρνανίδης συνέλεξε από τους Βυζαντινούς συγγραφείς όλες τις αναφορές σε "Μακεδόνες" και "μακεδονικός" και κατατάσσει τις αναφορές σε τρείς κατηγορίες ως προς τη σημασία τους: α) "Μακεδόνες" χωρίς να προσδιορίζεται η σημασία, β) Μακεδονικές στρατιωτικές δυνάμεις, που μπορεί να εμφανίζονται ως "φάλαγγες", "μονάδες", "στρατεύματα" κ.ά. γ) Μακεδόνες ως "φυλή" (εισαγωγικά του συγγραφέα).
 
Από τον Κωνσταντίνο Πορφυρογέννητο (10ος αι.) προκύπτει ότι οι Σκύθες διαχωρίζονταν από τους Μακεδόνες παρ' ότι και οι πρώτοι κατοικούσαν σε μέρος της Μακεδονίας και το ήλεγχαν. Επίσης, μερικοί Μακεδόνες χαρακτηρίζονταν ως τέτοιοι ανεξάρτητα από το πού ζούσαν. Κατά τον Ταρνανίδη, ο Πορφυρογέννητος αντιλαμβάνεται τους Μακεδόνες ως "φυλή" (εισαγωγικά συγγραφέα) με παρελθόν, και όχι ως περιστασιακούς κατοίκους μιας περιοχής που ονομάζεται "Μακεδονία". Ο χρονικογράφος Ιωάννης Σκυλίτζης (11ος αι.) επίσης αναφέρεται σε ορισμένους "Μακεδόνες" (Βρυένιος και άλλοι αξιωματούχοι) λόγω της μακεδονικής γενεαλογίας τους και όχι λόγω της περιοχής που κατοικούν. Ο Σκυλίτζης και η σύγχρονή του Βυζαντινή κοινωνία φαίνονται επίσης να θυμούνται τη μακεδονική προγονική καταγωγή των συμπατριωτών τους. Ο Μιχαήλ Ατταλειάτης και η Άννα Κομνηνή (11ος αι.) χρησιμοποιούν τον όρο "Μακεδόνες" σε σχέση με στρατιωτικά σώματα. Ο Βρυέννιος, που γνωρίζει την περιοχή, ονομάζει "Μακεδόνες" ομάδες στρατιωτικών, μαζί με Βουλγάρους και Ιλλυριούς, με τρόπο που δείχνει ότι δεν εννοεί τον όρο μόνο με τη γεωγραφική του διάσταση.<ref>[https://books.google.gr/books?id=Yyk_DwAAQBAJ&pg=PR5&lpg=PR5&dq=Johannes+Koder,+Macedonians+and+Macedonia+in+Byzantine+Spatial+Thinking&source=bl&ots=U05YP8g0yP&sig=ACfU3U3_SRenoh6rrkFUxqPGNnUM7pHCEw&hl=el&sa=X&ved=2ahUKEwi-362l_ZDiAhUruaQKHbkBAs0Q6AEwDXoECAcQAQ#v=onepage&q=Macedonians&f=false Ioannis Tarnanidis, "The Macedoniasn of the Byzantine period", στο John Burke, Roger Scott, "Byzantine Macedonia: Identity, Image and History...", ]</ref>
Μετά τη [[Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|ρωμαϊκή κατάκτηση]] των [[Βαλκάνια|βαλκανίων]], οι Μακεδόνες αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα του λαού της ρωμαϊκής επαρχίας της Μακεδονίας. Κάτω από τον ρωμαϊκό έλεγχο και αργότερα στη [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία]], η περιοχή είδε επίσης την εισροή πολλών εθνικοτήτων ([[Αρμένιοι|Αρμένιων]], [[Σλάβοι|Σλάβων]], [[Αρμάνοι|Αρμάνων]] και αργότερα [[Τούρκοι|Τούρκων]]) που εγκαταστάθηκαν στην περιοχή όπου ζούσαν οι γηγενείς αρχαίοι Μακεδόνες. Η περιοχή είχε από αρχαιοτάτων χρόνων και σημαντικό πληθυσμό [[Εβραίοι|εβραίων]] [[Ρωμανιώτες|Ρωμανιωτών]]. Από το 1204 μΧ, μεγάλο μέρος της κεντρικής Μακεδονίας κυβερνιόταν από ένα [[Λατινική Αυτοκρατορία|λατινικό σταυροφόρο κράτος]] με έδρα τη [[Θεσσαλονίκη]] όπου μετά από πέντε δεκαετείες θα επανενώθει στην Βυζαντινή Αυτοκρατορία με κέντρο την [[Κωνσταντινούπολη]]. Το έδαφος της δυτικής Μακεδονίας αμφισβητήθηκε στη συνέχεια μεταξύ των κυρίων δυνάμεων της περιοχής, της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, του [[Δεσποτάτο της Ηπείρου|Δεσποτάτου της Ηπείρου]], των ηγεμόνων της [[Θεσσαλία]]ς, της [[Σερβική Αυτοκρατορία|Σερβικής Αυτοκρατορίας]] και της [[Α΄ Βουλγαρική Αυτοκρατορία|Βουλγαρικής Αυτοκρατορίας]].