Η Καθημερινή: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→Ιστορικό: Διόρθωση γραμματικής Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Επεξεργασία από εφαρμογή κινητού επεξεργασία από εφαρμογή Android |
→Ιστορικό: συντακτικό λάθος Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Επεξεργασία από εφαρμογή κινητού επεξεργασία από εφαρμογή Android |
||
Γραμμή 45:
Η γερμανική επιβολή, εκτός των άλλων, ανάγκασε πολλές εφημερίδες να διακόψουν την κυκλοφορία τους (Παπαδημητρίου-β, 2008)<ref name=":2">Παπαδημητρίου-β , Δ. (2008). «Αντικρουόμενες βεβαιότητες και νέοι τρόποι στον πολιτισμό του εντύπου:1940-1974». Στο: Γ. Δρούλια & Γ. Κουτσοπανάγου (επιμ.). ''Εγκυκλοπαίδεια του Ελληνικού Τύπου'', 1784- 1974. Αθήνα: Ινστιτούτο Νεοελληνικών Ερευνών, σελ. 46-53. </ref>. Όσες συνέχισαν να κυκλοφορούν, βρίσκονταν υπό τον πλήρη έλεγχο των Γερμανών και δημοσίευαν ειδήσεις που διοχέτευαν οι κατοχικές δυνάμεις, με σκοπό τον εξωραϊσμό των πολεμικών επιχειρήσεων του άξονα. Μάλιστα, κάποιες από αυτές, ελλείψει χρημάτων, δέχονταν επιδοτήσεις από κόμματα και άλλες ελίτ της εποχής, που συνεισέφεραν στο ταμείο για να μη συκοφαντηθούν (Ψυχογιος, 2004)<ref name=":3">Ψυχογιός, Δ. (2004). ''Τα'' ''Έντυπα Μέσα Επικοινωνίας: Από τον Πηλό στο Δίκτυο''. Αθήνα: Καστανιώτη. </ref>. Ο Γ.Βλάχος, αντιθέτως, αν και είχε την ευκαιρία να προσπορισθεί 5.000 λίρες για την εξαγορά των τίτλων, ποσό διόλου ευκαταφρόνητο, αρνήθηκε να λειτουργήσει την Καθημερινή. Παρόλα αυτά, εξακολούθησε να εκδίδεται υπό γερμανική εποπτεία, με το θετικά διακείμενο στις κατοχικές δυνάμεις Τραυλό, στη διεύθυνση της εφημερίδας (Βλάχου, 2008).
Μετά την απελευθέρωση, το κλίμα δυσπιστίας απέναντί στις λειτουργούσες εφημερίδες την περίοδο της κατοχής, οδήγησε σε προσωρινή διακοπή της
Στα μαύρα χρόνια του εμφυλίου, το πνεύμα του αντικομμουνισμού αντικατέστησε γρήγορα την προγενέστερη εθνική ομόνοια και οι αριστερές εφημερίδες τέθηκαν εν διωγμό (Παπαδημητρίου-β,2008)<ref name=":2" />. Αν και η Ε.Βλάχου ισχυρίζεται ότι η Καθημερινή δεν είχε ποτέ κανέναν αντικομμουνιστικό φανατισμό (Ψαράκης, 1993)<ref name=":4">Ψαράκης, Γ. (1993). ''Εφημερίδες και Δημοσιογράφοι: Η μικρή Ιστορία των Εφημερίδων της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης, της Λευκωσίας.'' Αθήνα: Νέα Σύνορα – Λιβάνη. </ref>, τα δημοσιεύματα της εποχής τη διαψεύδουν σε μεγάλο βαθμό. Επί παραδείγματι, ο τίτλος «Υπέστη Πανωλεθρίαν η Νεοσυσταθείσα εις Γράμμον Συμμορία» είναι χαρακτηριστικός (Καθημερινή, 2/7/1947). Ασφαλώς, με τον όρο συμμορία αναφέρεται στους κομμουνιστές αντάρτες του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδος. Ακόμη, στο άρθρο «Η μάχη του Γράμμου» της 3ης Ιουλίου 1947 επιβραβεύει την επιτυχή προσπάθεια του στρατού να αναχαιτίσει την είσοδο της πολυμελούς «συμμορίας» από το Γράμμο στα Χάσια.
| |||