Αυστραλία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 96:
=== Άφιξη των Ευρωπαίων ===
[[Αρχείο:Captainjamescookportrait.jpg|thumb|left|Πορτραίτο του [[Τζέιμς Κουκ]], ο οποίος το 1770 χαρτογράφησε για πρώτη φορά την ανατολική Αυστραλία]]
ΗΠαρόλο που πιθανολογείται ότι μουσουλμάνοι έμποροι είχαν ήδη φτάσει στη Βόρεια Αυστραλία από τον Μεσαίωνα, <ref>https://www.heraldsun.com.au/technology/science/1000yearold-coins-found-in-northern-territory-may-rewrite-australian-history/news-story/65af0dc01d5046af142dbff3919065a6</ref> η πρώτη καταγεγραμμένη θέαση της ενδοχώρας της Αυστραλίας από Ευρωπαίο και ο πρώτος καταγεγραμμένος ελλιμενισμός στην Αυστραλιανή ήπειρο αποδίδονται στον Ολλανδό [[Βίλεμ Γιάνσον]]. Είδε τις ακτές της χερσονήσου Γιορκ στις αρχές του 1606 και βγήκε στη στεριά στις 26 Φεβρουαρίου στον ποταμό Πενφάδερ, κοντά στη σύγχρονη πόλη Γουέιπα στο Κέιπ Γιορκ.<ref name=dhm233>Davison, Hirst and Macintyre, p. 233.</ref> Οι Ολλανδοί χαρτογράφησαν ολόκληρη τη δυτική και βόρεια ακτογραμμή και την ονόμασαν «Νέα Ολλανδία» κατά τη διάρκεια του 17ου αιώνα, αλλά δεν προσπάθησαν να την αποικήσουν. Ο [[Γουίλιαμ Ντάμπιερ]], Βρετανός θαλασσοπόρος, βγήκε στη στεριά στη βορειοδυτική ακτή της Νέας Ολλανδίας το 1688 και το 1699.<ref>{{cite book|last=Marsh|first=Lindsay|title=History of Australia: understanding what makes Australia the place it is today|year=2010|publisher=Ready-Ed Publications|location=Greenwood, W.A.|isbn=978-1-86397-798-2|page=9}}</ref> Το 1770, ο [[Τζέιμς Κουκ]] έπλευσε κατά μήκος και χαρτογράφησε την ανατολική ακτή, την οποία ονόμασε Νέα Νότια Ουαλία και την διεκδίκησε εκ μέρους της Μεγάλης Βρετανίας.<ref>{{cite web|url=http://www.cultureandrecreation.gov.au/articles/australianhistory/|archiveurl=https://web.archive.org/web/20110216230554/http://www.cultureandrecreation.gov.au/articles/australianhistory/|archivedate=16-2-2011|title=European discovery and the colonisation of Australia|work=Australian Government: Culture Portal|publisher=Department of the Environment, Water, Heritage and the Arts, Commonwealth of Australia|date=11 January 2008}}</ref> Με την απώλεια των αποικιών της στην Αμερική το 1783, η βρετανική κυβέρνηση έστειλε ένα στόλο υπό την διοίκηση του Άρθουρ Φίλιπ, για να δημιουργήσει ποινική αποικία στη Νέα Νότια Ουαλία. Κατασκεύασαν στρατόπεδο και ύψωσαν τη σημαία στον κόλπο του Σίδνεϊ τις 26 Ιανουαρίου 1788, ημερομηνία η οποία θεωρείται εθνική γιορτή της Αυστραλίας, αν και η αποικία στη Νέα Νότια Ουαλία ιδρύθηκε επισήμως τις 7 Φεβρουαρίου 1788. Ο πρώτος οικισμός οδήγησε στη δημιουργία του Σίδνεϊ και την εξερεύνηση και εγκατάσταση σε άλλες περιοχές.
 
Ένας βρετανικός οικισμός είχε δημιουργηθεί στη Γη του Βαν Ντίμεν, σήμερα γνωστή ως [[Τασμανία]], το 1803 και έγινε ανεξάρτητη αποικία το 1825.<ref>Davison, Hirst and Macintyre, pp. 464–65, 628–29.</ref> Την Τασμανία ανακάλυψε ο Ολλανδός [[Άμπελ Τάσμαν]] το 1642. Το Ηνωμένο Βασίλειο διεκδίκησε επίσημα το δυτικό τμήμα της δυτικής Αυστραλίας (την αποικία Σουάν Ρίβερ) το 1828.<ref>Davison, Hirst and Macintyre, p. 678.</ref> Οι ξεχωριστές αποικίες δημιουργήθηκαν από τμήματα της Νέας Νότιας Ουαλίας, η Νότια Αυστραλία το 1836, η Βικτώρια το 1851 και το Κουίνσλαντ το 1859.<ref>Davison, Hirst and Macintyre, p. 464.</ref> Η Βόρεια Επικράτεια ιδρύθηκε το 1911, όταν διαχωρίστηκε από τη Νότια Αυστραλία.<ref>Davison, Hirst and Macintyre, p. 470.</ref> Η Νότια Αυστραλία δημιουργήθηκε ως «ελεύθερη αποικία», δεν ήταν ποτέ ποινική αποικία. Η Βικτόρια και η Δυτική Αυστραλία επίσης ιδρύθηκαν ως ελεύθερες αποικίες, αλλά αργότερα δέχτηκαν τη μεταφορά καταδίκων.<ref>Davison, Hirst and Macintyre, p. 679.</ref><ref>[https://wayback.archive.org/web/20051225154618/http://www.access.prov.vic.gov.au/public/PROVguides/PROVguide057/PROVguide057.jsp Convict Records] Public Record office of Victoria; [http://www.sro.wa.gov.au/collection/convict-records State Records Office of Western Australia].</ref> Μια εκστρατεία από τους αποίκους της Νέας Νότιας Ουαλίας οδήγησαν στο τέλος της μεταφοράς καταδίκων σε αυτήν την αποικία. Οι τελευταίοι κατάδικοι έφτασαν το 1848.<ref>{{cite web|year=1988 |url=http://www.abs.gov.au/Ausstats/abs%40.nsf/0/A890E87A9AB97424CA2569DE0025C18B?Open |title=1998 Special Article&nbsp;– The State of New South Wales&nbsp;– Timeline of History |publisher=[[Australian Bureau of Statistics]]}}</ref> Ο ιθαγενής πληθυσμός, ο οποίος εκτιμάται ότι αριθμούσε ανάμεσα σε 750.000 και 1.000.000 κατοίκους το 1788,<ref name=APR>{{cite book|last=Briscoe|first=Gordon|title=The Aboriginal Population Revisited: 70,000 years to the present|year=2002|publisher=Aboriginal History Inc.|location=Canberra, Australia|isbn=978-0-9585637-6-5|author2=Smith, Len|page=12}}</ref> παρήκμασε για τα επόμενα 150 χρόνια μετά την άφιξη των Ευρωπαίων, κυρίως λόγω λοιμωδών νοσημάτων,<ref>{{cite encyclopedia|title=Smallpox Through History|url=http://encarta.msn.com/media_701508643/Smallpox_Through_History.html|work=Encarta|archiveurl=http://www.webcitation.org/query?id=1257008292443871|archivedate=31 October 2009|deadurl=yes}}</ref> ενώ χιλιάδες πέθαναν ως αποτέλεσμα των συνοριακών συγκρούσεων με τους αποίκους.<ref>Attwood, Bain; Foster, Stephen Glynn. ''Frontier Conflict: The Australian Experience''. National Museum of Australia, 2003. ISBN 9781876944117, p. 89.</ref>