Βικιπαίδεια

Γιαννάκης Σουλτάνης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
μ μ.επιμέλεια
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{πληροφορίες προσώπου}}
Ο '''Γιαννάκης Σουλτάνης''' ([[Μοναστηράκι Αιτωλοακαρνανίας]], [[18ος αιώνας]] - [[Δομβραίνα Βοιωτίας]], [[16 Οκτωβρίου]] [[1826]]) υπήρξε οπλαρχηγός της Ελληνικής[[Ελληνική ΕπανάστασηςΕπανάσταση του 1821|Επανάστασης του ’21]].
 
==Βιογραφία==
Ο ''Γιαννάκης Σουλτάνης'' γεννήθηκε στο [[Μοναστηράκι Αιτωλοακαρνανίας|Μοναστηράκι]] της [[Βόνιτσα]]<nowiki/>ς του [[Νομός Αιτωλοακαρνανίας|Νομού Αιτωλοακαρνανίας]]. ΟλογράφωςΟ ίδιος υπέγραφε: ολογράφως ως ''«Γιαννάκης Σουλτάνης Μοναστηρακιώτης»''. ΠότεΔεν γεννήθηκεείναι δενγνωστή γνωρίζουμεη ακριβής ημερομηνία γέννησης του<ref>{{Cite book|title = Απομνημονεύματα αγωνιστών του 21|last = Αινιάνος|first = Δημήτριος|publisher = Γ. ΤΣΟΥΚΑΛΑ|year = 1956|isbn = |location = ΑΘΗΝΑΙ|pages = 87-88}}</ref>, όπως δεν είναι γνωστό σήμερα ούτε το όνομα του πατέρα του. Έμεινε ορφανός από πολύ μικρός. Η μητέρα του λεγόταν Σουλτάνα και είχε τρία αγόρια, τον Αναστάση ή Αναγνώστη, που έπεσε μαχόμενος το 1822 στη μάχη του Αιτωλικού, το Γιωργάκη, που έφτασε μέχρι το βαθμό του υποστρατήγου, και τον τελευταίο τον Γιαννάκη. Σύμφωνα με τη συνήθεια της εποχής πολλοί αγωνιστές έπαιρναν το επώνυμο από το όνομα του πατέρα τους, ενώ εδώ ο Γιαννάκης παίρνει το επώνυμο Σουλτάνης από το όνομα της μητέρας του, Σουλτάνας<ref>{{Cite book|title = Γιαννάκης Σουλτάνης & άλλοι Μοναστηρακιώτες Αγωνιστές|last = Σύλλογος|first = Μοναστηρακιωτών|publisher = ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΜΟΝΑΣΤΗΡΑΚΙΩΤΩΝ|year = 1994|isbn = |location = |pages = 5-20}}</ref>.
 
Η μητέρα του ήταν όμορφη, αντρογυναίκα σφυρηλατεί τα παιδιά της, αρχίζοντας από την ανυπακοή στον κατακτητή, για να φτάσουν στον ένοπλο αγώνα και αν χρειαστεί, στο ολοκαύτωμα. Τα παιδιά της πήραν απ΄την αρχή του αγώνα τα όπλα, κάτω από τις οδηγίες του γνωστού οπλαρχηγού [[Γεώργιος Τσόγκας Ακαρνάνας|Γεωργίου Τσόγκα]], που είχε τότε το [[Αρματολοί|αρματωλίκι]] της [[Βόνιτσα]]ς.
Γραμμή 8 ⟶ 9 :
Πήρε μέρος στην δεύτερη πολιορκία του [[Μεσολόγγι|Μεσολογγίου]] επικεφαλής 48 ανδρών και σώθηκε κατά την έξοδο. Ξεχώρισε για την παλικαριά που φανέρωσε στην έξοδο. Κατόπιν ανασχημάτισε το σώμα του από Ακαρνάνες και κατέβηκε στο [[Ναύπλιο]], όπου πήρε μέρος στο συμβούλιο των στρατηγών. Ενώθηκε με τον [[Γεώργιος Καραϊσκάκης|Καραϊσκάκη]], και πήρε μέρος στην [[μάχη της Δόμβραινας]], όπου και φονεύθηκε στις 5 Νοεμβρίου 1826<ref>{{Cite book|title = ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ|last = ΠΑΠΥΡΟΣ|first = ΛΑΡΟΥΣ ΜΠΡΙΤΑΝΙΚΑ|publisher = ΠΑΠΥΡΟΣ|year = 2007|isbn = 978-960-6715-18-1|location = ΑΘΗΝΑ|pages = 456}}</ref> ή 12 Νοεμβρίου 1826<ref>{{Cite book|title = Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ 21|last = ΦΩΤΙΑΔΗΣ|first = ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ|publisher = Ν. ΒΟΤΣΗΣ|year = 1977|isbn = |location = ΑΘΗΝΑ|pages = 295-298}}</ref>. Αν και στη μάχη αυτή καμία άλλη απώλεια δεν είχαν οι Έλληνες, ενώ προξένησαν πολλές στους εχθρούς, ο θάνατος του Σουλτάνη λύπησε όλους κατάκαρδα<ref>{{Cite book|title = ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΒΟΙΩΤΙΑΣ|last = ΠΕΠΠΑΣ|first = ΙΩΑΝΝΗΣ|publisher = ΑΣΚΡΗΘΕΝ|year = |isbn = 978-960-93-3410-5|location = ΑΘΗΝΑ|pages = 430-431}}</ref>.
 
O Σουλτάνης κηδεύτηκε στο νεκροταφείο του Κακοσίου, από όπου διακομίστηκαν τα οστά του επί Δημάρχου [[Δήμος Θίσβης|Θίσβης]] Αλέξανδρου Κόλλια και παραδόθηκαν στον πρόεδρο του Ελεγκτικού συνεδρίου Σουλτάνη μαζί με το χρυσοστόλιστο μεταξωτό τσαμαντάνι του, που σωζόταν ακόμη. Στο κρανίο του διακρινόταν ένα γιγαντιαίο χάσμα, απομεινάρι απ' το θανάσιμο τραύμα που προξενήθηκε από το σπαθί<ref>{{Cite book|title = ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΘΗΒΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΒΟΙΩΤΙΑΣ|last = ΤΣΕΒΑΣ|first = ΓΕΩΡΓΙΟΣ|publisher = ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΔΗΜΟΥ ΘΗΒΑΙΩΝ|year = 2006|isbn = 960-89256-0-6|location = ΘΗΒΑ|pages = 502}}</ref>.
 
Η εικόνα του είναι αναρτημένη στο Εθνολογικό Μουσείο, ενώ το όνομάόνομα του τιμήθηκεδόθηκε μεκαι σε οδό στην [[Αθήνα]].
 
== Παραπομπές ==
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Γιαννάκης_Σουλτάνης"