Αρχαία ελληνική θρησκεία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→‎Προέλευση: Αντικατάσταση ατυχούς προσπάθειας ερμηνείας αρχαίων πηγών.
Γραμμή 31:
Οι ελληνικές θρησκείες πρέπει επίσης να έχουν απορροφήσει δοξασίες και πρακτικές προγενέστερων κοντινών πολιτισμών όπως η Μινωική θρησκεία <ref>[[Walter Burkert|Burkert, Walter]] (1985), ''Greek Religion: Archaic and Classical'', Harvard University Press, {{ISBN|0674362810}}. Widely regarded as the standard modern account. 1:3:1</ref> καθώς επίσης πρέπει να έχουν και επιρροές που προήλθαν από την Εγγύς Ανατολή, ιδιαίτερα μέσω της Κύπρου <ref>[[Walter Burkert|Burkert, Walter]] (1985), ''Greek Religion: Archaic and Classical'', Harvard University Press, {{ISBN|0674362810}}. Widely regarded as the standard modern account. 1:3:6</ref>. Ο Ηρόδοτος, που γράφει τον 5ο αιώνα π.Χ., ισχυρίζεται ότι πολλές ελληνικές θρησκευτικές πρακτικές προέρχονται από στην Αίγυπτο.
 
Οι Δώδεκα Ολύμπιοι θεοί, με τον Δία ως πατέρα του ουρανού, έχουν σίγουρα μια ισχυρή ινδοευρωπαϊκή απόχρωση <ref>[[Walter Burkert|Burkert, Walter]] (1985), ''Greek Religion: Archaic and Classical'', Harvard University Press, {{ISBN|0674362810}}. Widely regarded as the standard modern account. 1:2</ref> Ήδη από την εποχή των επικών έργων του Ομήρου, όλοι τους είναι καλά εδραιωμένοι, εκτός μόνο από τον ΔιονύσιοΔιόνυσο.
 
Ο Δίας ονομαζόταν στα [[Αρχαία Ελληνική γλώσσα|Αρχαία Ελληνικά]] ''Ζευς'', λέξη που στη γενική πτώση ήταν ''του Διός'', (σπανιότερα του ''Ζηνός''), απ' όπου προήλθε και η νεοελληνική ονομασία. Η ετυμολογία της λέξης είναι η εξής: Προέρχεται από την [[Ινδοευρωπαϊκές γλώσσες|Ινδοευρωπαϊκή]] ρίζα ''*Dyēus'', που σύμφωνα με τους γλωσσολόγους προέρχεται από την πρώτο-ινδο-ευρωπαϊκό θεό της ημέρας *''Dyeus ph<sub>2</sub>tēr'' ("Sky Father") που προέρχεται από την ριζά *''dyeu''- ("to shine")<ref>{{Cite journal|url=http://dx.doi.org/10.5860/choice.49-3594|title=The American Heritage dictionary of Indo-European roots|date=2012-03-01|journal=Choice Reviews Online|issue=07|doi=10.5860/choice.49-3594|volume=49|pages=49–3594-49-3594|issn=0009-4978}}</ref> και div-, που σημαίνει ουρανός και έδωσε ακόμα την ελληνική λέξη ''Θεός'', το [[Λατινική γλώσσα|Λατινικό]] ''Deus'', το [[Βέδες|Βεδικό]] ''Dyaus'', το [[Γερμανικές γλώσσες|Γερμανικό]] ''[[Τυρ|Tiwaz]],'' το [[Σκωτική Γαελική γλώσσα|Γαελικό]] ''Dia,'' [[Ιρλανδική γλώσσα|Αρχαίο Ιρλανδικό]] ''Dia'' που επίσης σημαίνει και Θεός και Μέρα<ref>{{Cite web|url=http://edil.qub.ac.uk/15848|title=eDIL - Irish Language Dictionary|last=edil@qub.ac.uk|website=edil.qub.ac.uk|language=en|accessdate=2018-06-11}}</ref> και άλλες λέξεις σχετικές με το θείο.<ref>{{Cite journal|url=http://dx.doi.org/10.1093/gmo/9781561592630.article.j987654|title=“Jazz”: etymology|last=Gabbard|first=Krin|date=2003|journal=Oxford Music Online|publisher=Oxford University Press}}</ref><ref>{{Cite journal|url=http://dx.doi.org/10.5860/choice.49-3594|title=The American Heritage dictionary of Indo-European roots|date=2012-03-01|journal=Choice Reviews Online|issue=07|doi=10.5860/choice.49-3594|volume=49|pages=49–3594-49-3594|issn=0009-4978}}</ref>Το όνομα βρίσκεται και σε άλλους ινδοευρωπαϊκούς λαούς, τους Ινδούς, τους Όμβρους, τους Λατίνους κ.α. Η έκφραση ''Ζευς πατήρ'' αντιστοιχεί στο Diespiter (Juppiter) των [[Ρωμαϊκή αυτοκρατορία|Ρωμαίων]], το Jupater των Όμβρων και το Dyaus Pita των αρχαίων [[Ινδία|Ινδών.]]<ref>{{Cite journal|url=http://dx.doi.org/10.1093/gmo/9781561592630.article.j987654|title=“Jazz”: etymology|last=Gabbard|first=Krin|date=2003|journal=Oxford Music Online|publisher=Oxford University Press}}</ref> Από την ίδια ριζά προέρχεται και το αγγλικό day που σημαίνει μέρα<ref>{{Cite web|url=https://www.etymonline.com/word/day|title=day {{!}} Origin and meaning of day by Online Etymology Dictionary|website=www.etymonline.com|language=en|accessdate=2018-06-10}}</ref>.