Μέγας Κωνσταντίνoς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

Το 360 ο ιστορικός [[Αυρήλιος Βίκτωρ]] αφηγείται μόνο τον φόνο του Κρίσπου, τον οποίο διέταξε ο Κωνσταντίνος για άγνωστο λόγο.<ref>Aurelius Victor, ''Caesares'', 41,11.</ref> Στην ''[[Epitome de Caesaribus]]'' για πρώτη φορά συνδέεται ο θάνατος του Κρίσπου με αυτόν της Φαύστας: Επειδή η μητέρα του Ελένη θρηνούσε τον Κρίσπο, τον οποίο εκτιμούσε πολύ, ο αυτοκράτορας εκτέλεσε και την σύζυγό του.<ref>Epitome 41,11f.</ref> Από αυτήν την βασική διήγηση διάνθισαν μεταγενέστεροι συγγραφείς την ιστορία. Ούτως στις αρχές του 5ου αιώνα ο αρειανός εκκλησιαστικός ιστορικός [[Φιλοστόργιος]] παρουσιάζει λεπτομέρειες μιας σκανδαλιστικής ιστορίας: Η Φαύστα λέγεται ότι είχε επιθυμήσει τον Κρίσπο και, όταν αυτός αρνήθηκε το πάθος της, για να τον εκδικηθεί παρότρυνε τον σύζυγό της να σκοτώσει τον παραγιό της. Όταν η Φαύστα υπέπεσε σε απιστία σε μια άλλη περίπτωση, ο αυτοκράτορας την σκότωσε και αυτή.<ref>Philostorgios, ''Kirchengeschichte'', 2,4. Siehe dazu den Kommentar in: Philip R. Amidon (Hrsg.): ''Philostorgius. Church History''. Atlanta 2007, S. 17f.</ref> Σύμφωνα με τον παγανιστή ιστορικό [[Ζώσιμος|Ζώσιμο]] ο Κρίσπος κατηγορήθηκε, ότι είχε σχέση με την Φαύστα. Τότε ο Κωνσταντίνος εκτέλεσε τον γιο του, και όταν η μητέρα του φάνηκε θλιμμένη, και εξαφάνισε και την Φαύστα, πνίγοντάς την στο λουτρό. Δεδομένου ότι ο αυτοκράτορας δεν μπορούσε να καθαρίσει τον εαυτό του από αυτές τις πράξεις, είχε γίνει χριστιανός, επειδή υποτίθεται ότι όλες οι αμαρτίες θα μπορούσαν να εξαλειφθούν στο χριστιανισμό.<ref>Zosimos II 29.</ref> Ο Ζώσιμος που έγραψε γύρω στο 500 (και το πρωτότυπο του [[Ευνάπιος]]) εμφανώς δεν είχε ακριβείς πληροφορίες για τα γεγονότα· έτσι ο Κρίσπος δεν δολοφονήθηκε στη Ρώμη, όπως αναφέρει ο Ζώσιμος, αλλά πιθανότατα στη [[Πούλα (Κροατία)]].<ref>[[Ammianus Marcellinus]] 14,11,20. Siehe dazu Timothy Barnes: ''Constantine and Eusebius''. Cambridge (Mass.) 1981, S. 220.</ref> Ο Ζώσιμος άδραξε την ευκαιρία να παρουσιάσει τον αυτοκράτορα και την εύνοιά του προς τον Χριστιανισμό υπό αρνητική σκοπιά. Εξάλλου, συμφωνεί με τον Φιλοστόργιο όσον αφορά τις συνθήκες θανάτου της Φαύστας, που είναι ίσως ο ουσιαστικός πυρήνας και των δύο αναφορών.

 

==Ο Κωνσταντίνος και ο Χριστιανισμός==