Βίλεμ Αϊντχόφεν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Αν και ήταν γνωστό πριν από τον Αϊντχόφεν ότι η [[καρδιά]] παράγει [[Ηλεκτρικό ρεύμα|ηλεκτρικά ρεύματα]], τα όργανα της εποχής δεν ήταν αρκετά ακριβή για να μετρήσουν το φαινόμενο χωρίς την τοποθέτηση [[Ηλεκτρόδιο|ηλεκτροδίων]] απευθείας πάνω στην καρδιά. Αρχίζοντας το 1901, ο Αϊντχόφεν κατασκεύασε μια σειρά πρωτότυπων χορδωτών [[γαλβανόμετρο|γαλβανόμετρων]], όπου χρησιμοποιούνταν λεπτές χορδές αγώγιμου καλωδίου το οποίο περνούσε ανάμεσα από ισχυρούς [[Μαγνήτης|μαγνήτες]], με αποτέλεσμα η ίνα να μετακινείται όταν περνούσε ρεύμα από αυτή. Η κίνηση αυτή αποτυπωνόταν πάνω σε κινούμενο [[φωτογραφικό χαρτί]]. Αυτή η κατασκευή, αν και όχι ιδιαίτερα φορητή, αύξησε την ευαισθησία του γαλβανόμετρου. Με την εξέλιξη της τεχνολογίας, οι συσκευές έγιναν όλο και πιο φορητές. Η ορολογία που χρησιμοποιείται ακόμη και σήμερα στο ΗΚΓ προέρχεται από τον Αϊντχόφεν. Αυτός έδωσε στις διάφορες αποκλίσεις που παρατήρησε τα γράμματα P, Q, R, S και T, καθώς και το «τρίγωνο τουτης Αϊντχόβενκιλοτας», το νοητό ανεστραμμένο <bdi>[[ισόπλευρο τρίγωνο]]</bdi> με κέντρο στο στήθος και τα σημεία που είναι τα πρότυπα καλώδια στα χέρια και στα πόδια,πήρε το όνομά του από τον Βίλεμ. Βikh