Ίνδιο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Όταν είναι σε στερεή μορφή και καμφθεί ή τεντωθεί απότομα παράγει ένα χαρακτηριστικό τρίξιμο. Διατηρείται υγρό σε ένα μεγάλο εύρος θερμοκρασιών. Είναι σταθερό στον αέρα και στο νερό, αλλά διαλύεται στα οξέα. Όταν θερμανθεί πάνω από το σημείο τήξης του αναφλέγεται παράγοντας χαρακτηριστική ιώδη φλόγα.<ref>[http://www.lenntech.com/periodic/elements/in.htm Lenntech: Indium]</ref>

Η μέση περιεκτικότητα του ηπειρωτικού φλοιού της γης σε ίνδιο είναι περίπου 0,05 ppm<ref name="Downs" /><ref name="USGS" /><ref group="Σημ.">Ορισμένες πηγές αναφέρουν περιεκτικότητα του φλοιού της γης (συμπεριλαμβανομένης της υδρόσφαιρας και της ατμόσφαιρας) σε ίνδιο 0,1 ppm, ενώ άλλες αναφέρουν μέχρι και 0,25 ppm</ref> και του ωκεάνιου φλοιού 0,072 ppm.<ref name="Schwarz" /> Το ίνδιο είναι πολύ διεσπαρμένο σε περιεκτικότητες 0,001 % ή και μικρότερες.<ref name="Downs" /> Οι μετεωρίτες και ειδικά οι [[χονδρίτες]] περιέχουν περίπου 0,08 ppm ίνδιο.<ref name="Schwarz" /> Η περιεκτικότητα του θαλασσινού νερού σε ίνδιο προσδιορίσθηκε μεταξύ 10⁻⁶ και 10⁻⁷ mg/L.<ref name="Downs" /><ref name="Crompton">{{cite book |title=Determination of Metals in Natural and Treated Water|author= T. R. Crompton|publisher=Taylor & Francis Ltd|year=2001|location=Oxford, England,UK|isbn=978-0-415-25072-6|chapter=|pages=|url=http://books.google.gr/books?id=dQ0neMLQNskC&pg=PA473&dq=#v=onepage&q=indium&f=false}}</ref>