Αντήνωρ ο Τρώας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η σύζυγος του ήταν η [[Θεανώ του Αντήνορα]] ιέρεια της Θεάς [[Αθηνά|Αθηνάς]], οι γονείς της ήταν ο βασιλιάς της Θράκης [[Κισσέας]] και η [[Εκάβη]]. Με την σύζυγο του απέκτησε μία κόρη την Κρινώ και αμέτρητους γιους τους [[Αντηνορίδες]] (11 κατά τον [[Όμηρος|Όμηρο]]) μερικοί από τους οποίους ήταν ο [[Αρχέλοχος]], ο [[Ελικάονας]], ο Λαόδοκος, ο [[Κόωνας]], ο [[Αγήνορας του Αντήνορα]], ο [[Δημολέοντας]], ο [[Ευρύμαχος]], ο Ανθεύς, ο Θερσίλοχος και ο Μέδωνας. Οι περισσότεροι από τους γιους του σκοτώθηκαν στον Τρωικό Πόλεμο ιδιαίτερα από τον [[Αχιλλέας|Αχιλλέα]] και τον γιο του [[Νεοπτόλεμος|Νεοπτόλεμο]].<ref>Parada, Carlos; Forlag, Maicar (1997), ''"Αντήνωρ"''</ref> Με μία άγνωστη γυναίκα απέκτησε άλλον έναν γιο τον Πηδαίο, σύμφωνα με μερικούς ιστορικούς ο Αντήνωρ ταυτίζεται με τον βασιλιά Πρίαμο.<ref>Lempriere, John (1822), ''"Αντήνωρ"'', ''"Κλασσική Βιβλιοθήκη"'', σ.86</ref> Ο Αντήνωρ περιγράφεται σαν συνετός και σοφός γέροντας που έδινε συμβουλές και ήταν υπερασπιστής του δικαίου όπως ο [[Νέστορας]] για τους Έλληνες (''[[Συμπόσιο (Πλατωνικός διάλογος)|Συμπόσιο του Πλάτωνα]]'' 221c), ένας συνετός γέροντας που έδινε συμβουλές και υπερασπιστής του δικαίου.<ref>''"[[Encyclopædia Britannica|Εγκυκλοπαίδεια Μπριττάνικα]], Ενδέκατη Έκδοση, [[Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ]], σσ.92-93</ref> Στην ''[[Ιλιάδα]]'' αποκαλείται ''"«πεπνυμένος»"'' (''"σώφρονας"σώφρων'').

Σύμφωνα με τον Όμηρο ο Αντήνωρ συμβούλευσε τους Τρώες να επιστρέψουν στους [[Ατρείδες]] την [[Ωραία Ελένη]] και τους θησαυρούς της και να κλείσουν ειρήνη με τους Έλληνες.<ref>[[Encyclopædia Britannica|Εγκυκλοπαίδεια Μπριττάνικα]], Ένατη Έκδοση, σ.102</ref><ref>[[Όμηρος]], [[Ιλιάδα]], Βιβλίο Γ΄, 205, Βιβλίο Η΄, 30/351</ref> Πολλοί νεώτεροι ιστορικοί όπως ο [[Δάντης Αλιγκέρι]] στο έργο του ''«[[Θεία Κωμωδία]]»'' και στον Κύκλο της Κολάσεως τον παρουσιάζουν σαν προδότη που άνοιξε τις πύλες της πόλης στον εχθρό. Ο [[Αγαμέμνονας]] σύμφωνα με τον μύθο θυμήθηκε τη φιλική στάση του Αντήνορα και κρέμασε στη θύρα του σπιτιού του ένα δέρμα από [[Λεοπάρδαλη]] ως σημάδι ότι το σπίτι δεν έπρεπε να πειραχθεί, του έδωσε επιπλέον τα μισά κτήματα του Πριάμου και ανέθεσε την βασιλεία της Τροίας σε ένα γιο του.<ref>[[Encyclopædia Britannica|Εγκυκλοπαίδεια Μπριττάνικα]], Ένατη Έκδοση, σ.102</ref> Ο Αντήνωρας σύμφωνα με τον ίδιο θρύλο άνοιξε τις [[Σκαιές πύλες]] στον [[Νεοπτόλεμος|Νεοπτόλεμο]] σε συνεννόηση με την Ελένη, άνοιξε τον [[Δούρειος Ίππος|Δούρειο Ίππο]] και έδωσε στον Οδυσσέα και τον [[Διομήδης|Διομήδη]] το ιερό Παλλάδιο που προστάτευε την Τροία. Κατά τη ''"«Μικρή Ιλιάδα»"'' του [[Λέσχης|Λέσχη]], ο [[Οδυσσέας]] στη νυχτερινή μάχη για την άλωση της Τροίας αναγνώρισε τον τραυματισμένο γιο του Αντήνορα και τον τράβηξε ζωντανό μακριά από τη μάχη.<ref>''"[[Encyclopædia Britannica|Εγκυκλοπαίδεια Μπριττάνικα]] Ενδέκατη Έκδοση, [[Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ]], σσ.92-93</ref>

Οι πληροφορίες σχετικά με την τύχη του είναι διαφορετικές, πολλές παραδόσεις λένε ότι έκτισε ξανά την Τροία αλλά διώχτηκε στην συνέχεια από τον [[Αινείας|Αινεία]] ή εγκαταστάθηκε στην [[Κυρήνη]].<ref>[[Encyclopædia Britannica|Εγκυκλοπαίδεια Μπριττάνικα]], Ένατη Έκδοση, σ.102</ref> Μετά την εκδίωξη τους από την Τροία η οικογένεια του εγκαταστάθηκε στην [[Ιβηρική Χερσόνησος|Ιβηρική Χερσόνησο]] και στην βορειοανατολική [[Ιταλία]] που έκτισαν την [[Πάντοβα]] και πολλές άλλες πόλεις, οι [[Βενετία|Βενετοί]] τον τιμούν σαν γενάρχη.<ref>[[Βιργίλιος]], [[Αινειάδα]], Βιβλίο Α΄, Γραμμή 43</ref><ref>[[Τίτος Λίβιος]], ''"Ιστορία της Ρώμης"'', Βιβλίο Α΄, Παράγραφος 1</ref> Ο [[Πολύγνωτος]] είχε ζωγραφίσει στους [[Δελφοί|Δελφούς]] την οικογένεια του Αντήνορα να ετοιμάζεται για μετανάστευση : τον Αντήνορα, τη Θεανώ, τρία από τα παιδιά τους που επέζησαν (τον Γλαύκο, τον Ευρύμαχο και την Κρινώ) μαζί με υπηρέτες που φόρτωναν κιβώτιο σε υποζύγιο.

Ο Αντήνωρ εμφανίζεται σποραδικά στο έπος του Ομήρου Ιλιάδα, στο Βιβλίο Γ΄ φιλοξένησε στο σπίτι του τον [[Μενέλαος|Μενέλαο]] και τον Οδυσσέα που αναζητούσαν την Ελένη πριν ξεκινήσει ο πόλεμος, στην συνέχεια τους φυγάδευσε για να μην τους δολοφονήσουν οι Έλληνες.<ref>[[Όμηρος]], [[Ιλιάδα]], Βιβλίο Γ΄, 206/7</ref> Στο Βιβλίο Η΄ της Ιλιάδας ο Αντήνωρ συμβουλεύει τους Τρώες να δώσουν πίσω την Ωραία Ελένη για να αποφύγουν τον πόλεμο αναγνωρίζοντας τις ευθύνες της Τροίας που δέχτηκε το παράνομο ζευγάρι, ο [[Πάρις]] το αρνείται.<ref>[[Όμηρος]], [[Ιλιάδα]], Βιβλίο Η΄, 247/252</ref> Ο [[Βιργίλιος]] στο έργο του [[Αινειάδα]] παρουσιάζει την [[Αφροδίτη (μυθολογία)|Αφροδίτη]] να λέει στον [[Δίας (μυθολογία)|Δία]] ότι ο Αντήνωρ μετά την πτώση της Τροίας δραπέτευσε στην βόρεια Ιταλία και ίδρυσε την πόλη ''"Πατάβιουμ"Πατάβιον'', σημερινή Πάντοβα.<ref>[[Βιργίλιος]], [[Αινειάδα]], Βιβλίο Α΄, Γραμμή 43</ref> Ο [[Τζέφρυ Τσώσερ]] στο έργο του ''"Τρωίλος και Χρυσίδα"Χρυσηίδα'' ο Αντήνωρ παρουσιάζεται σαν ένας αμίλητος νεαρός που ήταν αιχμάλωτος τον Ελλήνων, ελευθερώθηκε τελικά αφού έγινε η ανταλλαγή του με την [[Χρυσηίδα]]. Ο Πλανήτης ''"2007 Αντήνωρ"'' που ανακάλυψε ο Σοβιετικός αστρονόμος Νικολάι Τσερνίκι (2007) πήρε το όνομα του.<ref>Schmadel, Lutz D. (2003), Dictionary of Minor Planet Names (5th ed.), New York: Springer Verlag, σ.293</ref>