Ο Ιωάννης Σκάρας, γιοςγιός του Γεωργίου Σκάρα και της Ευαγγελίας Κοντογιάννη - Σκάρα, γεννήθηκε την 10 Αυγούστου 1910 στο χωριό [[Κομμένο Άρτας|Κομμένο του Νομού Άρτας]]. Μετά την αποφοίτησή του από το Γυμνάσιο Άρτας, εισήχθη στη [[Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων]], από την οποία αποφοίτησε το 1932 με τον βαθμό του [[Ανθυπολοχαγός|Ανθυπολοχαγού]] του [[Πεζικό|Πεζικού]]. Τοποθετήθηκε σε μονάδα προκαλύψεως στην [[Αλεξανδρούπολη]] και ο [[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος]] τον βρίσκει στην πρώτη γραμμή, στην περιοχή του [[Πόγραδετς]]. Κατά τη διάρκεια του πολέμου τραυματίζεται και τιμάται με το [[Αριστείο Ανδρείας|Χρυσούν Αριστείον Ανδρείας]]. Στην [[Κατοχή της Ελλάδας 1941-1944|Κατοχή]] κατατάσσεται στις [[Εθνικές Ομάδες Ελλήνων Ανταρτών|Εθνικές Ομάδες (Ε.Ο.Ε.Α.)]] του στρατηγού [[Ναπολέων Ζέρβας|Ναπολέοντα Ζέρβα]]. Στις 16 Αυγούστου του 1943 οι Γερμανοί καταστρέφουν [[Μαρτυρικά χωριά και πόλεις της Ελλάδας|το χωριό του, Κομμένο]] και καίνε τη μητέρα του μαζί με πολλούς άλλους συγγενείς του. Το τραγικό γεγονός τον πίκρανε πολύ. Μετά την [[Κατοχή της Ελλάδας 1941-1944#Το τέλος της κατοχής|Απελευθέρωση]] φοίτησε σε διάφορες στρατιωτικές σχολές, όπως στη Σχολή Πεζικού της Χαλκίδας, τη Στρατιωτική Σχολή Τοπογραφίας και τη Σχολή Τακτικής (μετέπειτα Σχολή Πολέμου). Υπηρέτησε σε διάφορες μονάδες και ως διοικητής σε διάφορους σχηματισμούς του Ελληνικού Στρατού. Τέλος υπηρέτησε ως φρούραρχος [[Θεσσαλονίκη]]ς, απ' όπου αποστρατεύτηκε τον Ιανουάριο του 1967, με τον βαθμό του [[Αντιστράτηγος|αντιστρατήγου]], [[Κυβέρνηση Παναγιώτη Κανελλόπουλου 1967|επί πρωθυπουργίας Κανελλόπουλου]].<ref>Επικήδειος στον πρώην δήμαρχο Ιωάννη Σκάρα, Εφημερίδα ''Πρεβεζάνικα Νέα'', Πρέβεζα, 16 Οκτωβρίου 1990.</ref> <br>Παντρεύτηκε την Αγγελική Θ. Μποντίνα από την Πρέβεζα και απέκτησαν δύο κόρες: την Λίλιαν και την Ανθή. <br>Απεβίωσε στις 12 Οκτωβρίου 1990, σε ηλικία 80 ετών και ετάφη στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών την 15.10.1990. Τα οστά του μεταφέρθηκαν σε οικογενειακό του τάφο στο κοιμητήριο της Πρέβεζας το 1994.
