Μπάρμπαρα του Τσέλιε: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
αφαιρεση παραπ σε ΒΠες
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 70:
Η Μπάρμπαρα άρχισε επίσης να συγκεντρώνει δύναμη και πλούτο με την μορφή εδαφικής ιδιοκτησίας αλλά και με την απονομή καίριων αξιωμάτων στα μέλη της οικογένειάς της. Η εξουσία της ήταν τόσο μεγάλη που έγινε η πρώτη γυναίκα που ίδρυσε (μαζί με τον σύζυγό της) ιπποτικό τάγμα και συγκεκριμένα το [[Τάγμα του Δράκου]]<ref name=":1" />, που είχε σκοπό την προστασία του Χριστιανισμού από τους Οθωμανούς αλλά και την προστασία της εξουσίας του Σιγισμόνδου και την παραμονή του στον θρόνο της Ουγγαρίας. Η Μπάρμπαρα μάλιστα, δεν είχε απλά τιμητικό ρόλο στο Τάγμα όπως γίνονταν συνήθως στην περίπτωση των γυναικών, αλλά συμμετείχε ενεργά στις συναντήσεις του. Σε αυτό το Τάγμα θα γινόταν μέλος κάποια χρόνια αργότερα και ο πρίγκιπας της Βλαχίας, [[Βλαντ Β΄ Ντράκουλ|Βλαντ Β΄]], ο οποίος από τότε θα κέρδιζε τον τίτλο «Ντρακούλ», δηλαδή εκείνος που ανήκει στο τάγμα του δράκου. Ο γιός του, ο [[Βλαντ Γ΄ Τσέπες|Βλαντ  Γ΄]], πήρε το όνομα «Ντράκουλα», που σημαίνει «γιος του Ντρακούλ», και αυτό θα γινόταν η αφορμή για την δημιουργία του θρύλου του [[Δράκουλας (βιβλίο)|Δράκουλα]]<ref name=":1" />.
 
Το 1411 ο Σιγισμόνδος χρίστηκε βασιλιάς της Γερμανίας και η Μπάρμπαρα χρίστηκε βασίλισσα της Γερμανίας τρία χρόνια αργότερα στο Άαχεν και έγινε η τελευταία βασιλική σύζυγος που έλαβε τέτοιο χρίσμα<ref>Claudia Zey: ''Imperatrix, si venerit Romam ... Zu den Krönungen von Kaiserinnen im Mittelalter.'' In: ''Deutsches Archiv für Erforschung des Mittelalters'', τ. 60 (2004), σελ. 3–51, σελ. 39.</ref>. Το 1419 ο Σιγισμόνδος έγινε βασιλιάς της Βοημίας με την βοήθεια και πάλι της οικογένειας της Μπάρμπαρα που είχε κληρονομικά δικαιώματα στον θρόνο της Βοημίας. Την ίδια χρονιά ο γάμος της Μπάρμπαρα με τον Σιγισμόνδο πέρασε μία κρίση για άγνωστους λόγους. Οι φήμες ήταν ότι η Μπάρμπαρα είχε εραστές αλλά αυτό δεν επιβεβαιώθηκε ποτέ και άλλωστε και ο ίδιος ο Σιγισμόνδος ήταν κατά συρροή άπιστος<ref name=":3" />. Τελικά το ζευγάρι μετά από μερικούς μήνες συμφιλιώθηκε ξανά.
 
Το 1421 η Μπάρμπαρα και ο Σιγισμόνδος κανόνισαν να παντρέψουν την μοναχοκόρη τους, την [[Ελισάβετ του Λουξεμβούργου|Ελισάβετ]], με τον [[Αλβέρτος Β΄ της Γερμανίας|Αλβέρτο των Αψβούργων]] ως επισφράγισμα της φιλίας ανάμεσα στον Οίκο του Λουξεμβούργου και τον Οίκο των Αψβούργων. Στην σχετική συνθήκη που υπογράφηκε ξεκαθαρίζονταν ότι νόμιμος διάδοχος του θρόνου της Ουγγαρίας και της Βοημίας ήταν η Ελισάβετ, κάτι που προκάλεσε πολλές αντιδράσεις στο κατεστημένο της εποχής. Έτσι η Ελισάβετ, ως διάδοχος της Ουγγαρίας και της Βοημίας, παντρεύτηκε το 1422 τον Αλβέρτο των Αψβούργων.<ref name=":4">{{Cite book|title=Women of Europe in the fifteenth and sixteenth centuries|first=Sophia Elizabeth|last=Higgins|publisher=University of California Libraries|isbn=|year=1885|location=|page=|url=https://www.amazon.com/Women-Europe-fifteenth-sixteenth-centuries/dp/B0082QHA6G}}</ref>