Ιωάννης Σκάρας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο Ιωάννης Σκάρας, γιός του Γεωργίου Σκάρα και της Ευαγγελίας Κοντογιάννη - Σκάρα, γεννήθηκε στις 10 Αυγούστου 1910 στο χωριό [[Κομμένο Άρτας|Κομμένο Άρτας]] και ήταν ο μικρότερος απο τους άλλους αδελφούς του (τον Αντώνιο Σκάρα και τον Σεραφείμ Σκάρα). Μετά την αποφοίτησή του από το (τότε εξατάξιο) Γυμνάσιο Άρτας, εισήχθη στη [[Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων]], από την οποία αποφοίτησε το 1938 με τον βαθμό του [[Ανθυπολοχαγός|Ανθυπολοχαγού]] του [[Πεζικό|Πεζικού]]. Τοποθετήθηκε σε μονάδα προκαλύψεως στην [[Αλεξανδρούπολη]] και ο [[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος]] τον "βρήκε" στην πρώτη γραμμή, στην περιοχή του [[Πόγραδετς]]. Κατά τη διάρκεια του πολέμου τραυματίσθηκε και τιμήθηκε με το [[Αριστείο Ανδρείας|Χρυσούν Αριστείον Ανδρείας]]. Στην [[Κατοχή της Ελλάδας 1941-1944|Κατοχή]] κατατάχτηκε στις [[Εθνικές Ομάδες Ελλήνων Ανταρτών|Εθνικές Ομάδες (Ε.Ο.Ε.Α.)]] του στρατηγού [[Ναπολέων Ζέρβας|Ναπολέοντα Ζέρβα]]. Στις 16 Αυγούστου του 1943 οι Γερμανοί κατέστρεψαν το χωριό του, [[Κομμένο Άρτας|Κομμένο Άρτας]] και δολοφόνησαν τη μητέρα του μαζί με πολλούς άλλους συγγενείς του. Το τραγικό, αυτό, γεγονός τον πίκρανε πολύ. Μετά την [[Κατοχή της Ελλάδας 1941-1944#Το τέλος της κατοχής|Απελευθέρωση]] φοίτησε σε διάφορες στρατιωτικές σχολές, όπως στη Σχολή Πεζικού της Χαλκίδας, τη Στρατιωτική Σχολή Τοπογραφίας και τη Σχολή Τακτικής (μετέπειτα Σχολή Πολέμου). Υπηρέτησε σε διάφορες μονάδες και ως διοικητής σε διάφορους σχηματισμούς του Ελληνικού Στρατού. Τέλος υπηρέτησε ως φρούραρχος [[Θεσσαλονίκη]]ς, απ' όπου αποστρατεύτηκε τον Ιανουάριο του 1967, με τον βαθμό του [[Αντιστράτηγος|αντιστρατήγου]] εν αποστρατεία, επί πρωθυπουργίας Ιωάννη Παρασκευόπουλου.<ref>Επικήδειος στον πρώην δήμαρχο Ιωάννη Σκάρα, Εφημερίδα ''Πρεβεζάνικα Νέα'', Πρέβεζα, 16 Οκτωβρίου 1990.</ref> <br>Νυμφεύτηκε την Αγγελική Θ. Μποντίνα από την Πρέβεζα και απέκτησαν δύο κόρες: την Ευαγγελία (ΛίλιανΛίλια) και την Ανθή. <br>Απεβίωσε στις 12 Οκτωβρίου 1990, σε ηλικία 80 ετών και ετάφη στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών στις 15/10/1990. Τα οστά του μεταφέρθηκαν σε οικογενειακό του τάφο στο κοιμητήριο της Πρέβεζας το 1994.