Μάχη της Άγκυρας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Αναίρεση έκδοσης 7177610 από τον Κανελα (Συζήτηση)
Ετικέτα: Αναίρεση
Γραμμή 24:
==Προοίμιο==
 
Ο Ταμερλάνος (ή αλλιώς Τιμούρ Λενγκ), ο διάσημος Μογγόλος κατακτητής, άρχισε τις κατακτήσεις προσπαθώντας να εκδιώξει τους συναγωνιστές του στο Τουρκμενιστάν. Είχε καταλάβει μέχρι το [[1369]] ολόκληρη την περιοχή γύρω από την πρωτεύουσα του κράτους του, τη [[Σαμαρκάνδη]]. Έκανε εκστρατείες κατά των Περσών και το [[1392]] προχώρησε κατά μήκος του [[Ευφράτης|Ευφράτη]] κατακτώντας πολλές περιοχές. Στη συνέχεια εισέβαλλε στη νότια [[Ρωσία]]. Νικώντας πολλούς λαούς, μπροστά του βρισκόταν η κατάκτηση του [[Μοσχοβία|Μεγάλου Δουκάτου της Μόσχας]]. Τελικά όμως δεν επιχείρησε την κατάληψή του και επέστρεψε στο κράτος του. Κατόπιν στράφηκε στην κατάκτηση της [[Ινδία|Ινδίας]] το [[1398]] και κατάφερε να καταστρέψει το [[Σουλτανάτο του Δελχί]]. Το [[1400]] ο Μογγόλος κατακτητής επιτέθηκε στη [[Συρία]] και στο [[Ιράκ]]. Κατάφερε να καταλάβει το [[Αλέπο]], τη [[Δαμασκός|Δαμασκό]] και τη [[Βαγδάτη]]. Επίσης κατέλαβε και τη [[Σεβάστεια]], η οποία τότε ήταν υπό οθωμανικό έλεγχο. Ο Σουλτάνοςτελευταίος Βαγιαζήτέφτασε Α'με βλέπονταςτο τονστρατό Ταμερλάνοτου ναστην επεκτείνεταιπεδιάδα προςτου Τσουμπούκ κοντά στην Άγκυρα. Την Άγκυρα την πολιορκούσε ο Ταμερλάνος (1402), ο οποίος κατέστρεψε τα εδάφηπηγάδια πουτης είχανπεριοχής κατακτήσειγια να μην ανεφοδιάζονται οι ΟθωμανοίΤούρκοι, έσπευσεενώ άλλαξε τη ροή του ποταμού Τσουμπούκ και έτσι διέθετε άφθονο νερό για τους στρατιώτες του. Αφού οι ανιχνευτές του Βαγιαζήτ δεν κατάφεραν να εντοπίσουν τον αντιμετωπίσειμογγολικό στρατό, που είχε πάει πίσω από τον Βαγιαζήτ και είχε ξεκινήσει την πολιορκία της Άγκυρας, αποφάσισε να δώσει την μάχη στις 28 Ιουλίου 1402.
 
==Η μάχη==
Ο στρατός του Ταμερλάνου ήταν μια παραδοσιακή μογγολική-ταταρική δύναμη με μεγάλο αριθμό έφιππων τοξοτών. Επιπλέον υπήρχαν μερικοί δεκάδες ελέφαντες. Από την άλλη ο Οθωμανικός στρατός αποτελούνταν από παλιές Σελτζουκικές άτακτες δυνάμεις, Τάταρες μισθοφόρους, έναν μικρό επαγγελματικό σώμα και Ευρωπαίους Ιππότες, υπό την ηγεσία του Στέφανου Λαζάρεβιτς Στην αρχή είχαν περίπου ίδιο αριθμό δυνάμεων, ωστόσο ο Βαγιαζήτ έχασε τουλάχιστον 20.000 κατά των οδοιποριών. Ο Ταμερλάνος χώρισε τους έφιππους τοξότες σε τέσσερις ομάδες με μία στο κέντρο, δύο στα πλευρά και μία σε εφεδρεία, ενώ οι ελέφαντες τοποθετήθηκαν στην εμπροσθοφυλακή. Ο Βαγιαζήτ είχε ισχυρό κέντρο με τοξότες μπροστά, Γενίτσαρους στην δεύτερη γραμμή και Σπαχήδες έφιππους σε εφεδρεία. Στα αριστερά έβαλε το Σέρβικο ιππικό του Στέφανου, ενώ τα δεξιά του επανδρώθηκαν από τους στρατιώτες από την Αντολία και τους Τατάρους μισθοφόρους. Ο Βαγιαζήτ πίστευε στα πλευρά του, που είχαν αμυντική θέση θα κρατούσαν ώστε να μπορούσε να επιτεθεί με το κέντρο. Αρχικά, Ο Ταμερλάνος κίνησε τις πλευρές του μπροστά, ενώ το κέντρο έμεινε πίσω Η μάχη ξεκίνησε στα Οθωμανικά αριστερά, καθώς οι Σέρβοι στρατιώτες δέχθηκαν επίθεση από το εχθρικό ιππικό, αλλά κατάφεραν να τους σταματήσουν και να προκαλέσουν ζημία. Ένα ακόμα κύμα κινήθηκε κατά των Σέρβων, αλλά οι δυνάμεις του Στέφανου κράτησαν το έδαφος. Εν τω μεταξύ, η αριστερή πτέρυγα του Ταμερλάνου επιτέθηκε στα Οθωμανικά δεξιά με διοικητή τον πρίγκιπα Σουλεϊμάν. Ο Ταμερλάνος επίσης έστειλε το κέντρο μπροστά για να εξολοθρεύσει τους γενίτσαρους του Βαγιαζήτ. Ξαφνικά οι δεξιοί του Βαγιαζήτ άλλαξαν πλευρά και ενώθηκαν με την επίθεση του Ταμερλάνου. Ο Σουλειμαν περικυκλώθηκε και στάλθηκε η εφεδρεία γα βοήθεια. Ο πρίγκιπας υποχώρησε για να σωθεί και την θέση του πήρε ο Στέφανος, ενώ οι Σερβικές δυνάμεις δέχτηκαν επίθεση από περισσότερους εχθρούς. Οι Οθωμανοί πιέστηκαν, η άμυνα έπεσε και ο σουλτάνος αιχμαλωτήστηκε.
Ο Ταμερλάνος ξεχειμώνιασε στο Καραμπάχ του [[Καύκασος|Καυκάσου]] και διέθετε 140.000 άνδρες. Ο Βαγιαζήτ διέθετε 85.000 άνδρες ανάμεσα στους οποίους υπήρχαν 20.000 [[Σερβία|Σέρβοι]] άνδρες, καθώς η χώρα τους ήταν υποδουλωμένη στο Σουλτάνο. Ο τελευταίος έφτασε με το στρατό του στην πεδιάδα του Τσουμπούκ κοντά στην Άγκυρα. Την Άγκυρα την πολιορκούσε ο Ταμερλάνος (1402), ο οποίος κατέστρεψε τα πηγάδια της περιοχής για να μην ανεφοδιάζονται οι Τούρκοι, ενώ άλλαξε τη ροή του ποταμού Τσουμπούκ και έτσι διέθετε άφθονο νερό για τους στρατιώτες του. Η εμπροσθοφυλακή των Μογγόλων είχε αρχηγούς τον Αμπού Μπακρ στα δεξιά και τον [[Χουσάυν]] στα αριστερά. Πίσω από την εμπροσθοφυλακή βρισκόταν το κύριο σώμα των Μογγόλων με αρχηγό στο κέντρο τον Ταμερλάνο. Στα δεξιά έταξε τον γιο του [[Μιράν Σαχ]] και στα αριστερά τον επίσης γιο του [[Σαχ Ρουχ]]. Ακόμη είχε μια εφεδρεία με αρχηγό τον Μωάμεθ. Μάλιστα διέθετε και 32 [[ελέφαντας|ελέφαντες]]. Οι Οθωμανοί είχαν παρατάξει στα αριστερά το ιππικό τους υπό το γιο του Βαγιαζήτ, το Σουλεϊμάν. Στη δεξιά πλευρά παρατάχθηκαν 20.000 Σέρβοι ιππείς και μέρος πεζικού υπό τον [[Στεφάν Λαζάρεβιτς|Στέφανο Λαζάρεβιτς]], [[Δεσποτάτο της Σερβίας|ηγεμόνα της Σερβίας]]. Στο κέντρο παρατάχθηκαν 5.000 [[γενίτσαρος|γενίτσαροι]] υπό τον ίδιο το Βαγιαζήτ αλλά και τους γιους του. Πίσω από την παράταξη των Τούρκων υπήρχε και κάποια εφεδρεία. Η μάχη άρχισε με τους Οθωμανούς να πιέζουν τους Μογγόλους και να τους αναγκάζουν σε υποχώρηση. Στην αριστερή πλευρά του τουρκικού στρατού όμως, κάποιοι [[Τάταροι]], άλλαξαν στρατόπεδο και προσχώρησαν στον Ταμερλάνο. Αυτή η εξέλιξη στη μάχη ανέτρεψε τα δεδομένα για τους Οθωμανούς και το ιππικό των τελευταίων στα αριστερά εγκατέλειψε το πεδίο της μάχης. Εκμεταλλευόμενοι αυτό το γεγονός οι Μογγόλοι, περικύκλωσαν και νίκησαν κατά κράτος τον οθωμανικό στρατό.
 
==Μετά τη μάχη==