Σάμος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη δεκαετία του 1960 άρχισε σιγά-σιγά να αλλάζει ο τρόπος διασκέδασης των Σαμιωτών. Τα πανηγύρια με το πέρασμα του χρόνου χάνουν την αίγλη τους. Επίσης, στις αρχές της δεκαετίας του 1960 άνοιξαν τα πρώτα νυχτερινά κέντρα διασκεδάσεως στο Κοκκάρι, το Λιμάνι Καρλοβάσου, το Βαθύ και τη Βλαμαρή και τα οποία έφερναν λαϊκές τραγουδίστριες από την Αθήνα. Παράλληλα, δημιουργήθηκαν ορχήστρες όπως η 'Παντσίτο' και αργότερα τα 'Δειλινά' που έπαιζαν κυρίως σε χορούς και συνεστιάσεις που οργάνωναν οι διάφοροι σύλλογοι. Κατά τις δεκαετίες 1980 και 1990 ήταν ελάχιστοι οι παλαιοί παραδοσιακοί οργανοπαίχτες που είχαν απομείνει. Ενδεικτικό είναι ότι δεν υπήρχαν βιολιά και σαντούρια. Ωστόσο, ήδη από τη δεκαετία του 1970 δεσπόζουν στα πανηγύρια, τους γάμους, τους χορούς και στα νυχτερινά κέντρα, συμμετέχοντας οε διάφορες ορχήστρες, ο Κώστας Σεβαστάκης (στο κλαρίνο και το σαξόφωνο), ο Γρηγόρης Μάρκου ή Τσαμπαλάς (στο κλαρίνο) και ο Νίκος Σαράντου (στο τραγούδι και το αρμόνιο).

 

{|

|