Ιερά Μητρόπολις Σιδηροκάστρου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

== Η διακονία του αγίου Προκοπίου (1889-1891) ==

Ο [[Προκόπιος Ικονίου|άγιος Προκόπιος Λαζαρίδης]] (από το Ικόνιο της Μικράς Ασίας) από το [[1889]] έως το [[1891]] διακόνησε ως αρχιδιάκονος του Μητροπολίτη Μελενίκου και Σιδηροκάστρου Προκοπίου αλλά και ως ιεροκήρυκας, καθώς ήταν απόφοιτος της [[Ιερά Θεολογική Σχολή της Χάλκης|Θεολογικής Σχολής Χάλκης]]. Βοήθησε στην πνευματική κατάρτιση του ποιμνίου και ταυτόχρονα στην αναδιάρθρωση της κοινοτικής οργάνωσης των Ελλήνων - τότε υπόδουλων στην Οθωμανική Αυτοκρατορία - μέσω συνελεύσεων εφοροεπιτροπών της Ελληνικής Κοινότητας και των Εκπαιδευτηρίων. Βοήθησε να παύσουν οι κομματικές έριδες μεταξύ των Ελλήνων και να αναπτυχθεί εκ νέου πνεύμα συνεργασίας και ενότητας. Διερχόταν όλες τις κοινότητες της Μητρόπολης για να κηρύττει καθώς ο χριστιανικός πληθυσμός της περιοχής είχε στερηθεί για πολλά χρόνια το κήρυγμα. Διασώζονται ευχαριστήριες επιστολές των κοινοτήτων Πετριτσίου και [[Ηράκλεια Σερρών|Kάτω Tζουμαγιάς]] (σημερινή Ηράκλεια Σερρών) προς τον μητροπολίτη Mελενίκου, στις οποίες εκφράζουν την ικανοποίησή τους, ενώ αποκαλύπτεται και η κηρυκτική ικανότητά του αρχιδιακόνου Προκοπίου. Ο Προκόπιος Λαζαρίδης μετά τη διακονία του στη Μακεδονία αναδείχθηκε επίσκοπος και διετέλεσε Μητροπολίτης Δυρραχίου (1899-1906) και Φιλαδέλφειας (1906-1911). Το 1911 εξελέγη Μητροπολίτης [[Ικόνιο|Ικονίου]] της Μικράς Ασίας όπου ανέπτυξε πολύπτυχη δράση σε ποιμαντικό εθνικό και εκπαιδευτικό επίπεδο. Μετά από πολύμηνες εξορίες και ταλαιπωρίες άφησε την πνοή του στο Ζιντζίντερε της Καισάρειας Μικράς Ασίας το [[1923]].<ref>[https://mikrasiatwn.wordpress.com/2017/03/07/%CE%AC%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CF%80%CF%81%CE%BF%CE%BA%CF%8C%CF%80%CE%B9%CE%BF%CF%82-%CE%BC%CE%B7%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%AF%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE%BF/ Γιώργος Καζάνας, ''Ο Άγιος Προκόπιος Μητροπολίτης Ικονίου (+1923)'' - ιστολόγιο Ένωσης Μικρασιατών Φοιτητών]</ref>