Μακεδονία (ελληνικό διαμέρισμα): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 475:
Η Ανατολική Μακεδονία υπέστη τα πάνδεινα τόσο κατά την Α' Βουλγαρική Κατοχή (Οκτώβριος 1912-Ιούνιος 1913) όσο και κατά τη [[Β΄ Βουλγαρική κατοχή ελληνικών εδαφών (1916-1918)|Β' Βουλγαρική Κατοχή (1916-1918)]]. Κατά τις δύο αυτές περιόδους ο ελληνικός πληθυσμός υπέστη διώξεις, λιμοκτονία, ομηρίες καθώς και συλλήψεις και βασανισμούς από τη μυστική βουλγαρική αστυνομία και τον κατοχικό βουλγαρικό στρατό.
 
Ειδικότερα κατά τη [[Β΄ Βουλγαρική κατοχή ελληνικών εδαφών (1916-1918)|Β' Βουλγαρική Κατοχή]] εφαρμόστηκε από τους Βούλγαρους ένα σκληρό μέτρο εξόντωσης του πληθυσμού της Ανατολικής: η εκτόπιση και η ομηρία χιλιάδων Ελλήνων κατοίκων, μεταξύ αυτών και του συνόλου σχεδόν των ιερέων, της Ανατολικής Μακεδονίας σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και καταναγκαστικά έργα στη Βουλγαρία. Πάνω από το 1/4 των εκπατρισθέντων έχασαν τη ζωή τους από τις στερήσεις, τα βασανιστήρια και την εξοντωτική εργασία και δεν επέστρεψαν ποτέ στην πατρίδα τους.<ref name="autogenerated1916"/><ref name="autogenerated2"/><ref name="autogenerated3"/><ref name="autogenerated2006"/><ref name="autogenerated4"/><ref name="autogenerated1958"/>
 
Με τη [[Συνθήκη του Νεϊγύ]] τον Νοέμβριο του [[1919]] και τη σύμβαση μεταξύ [[Ελλάδα]]ς και [[Βουλγαρία]]ς περί ανταλλαγής πληθυσμών, μετακινήθηκαν από τη Βουλγαρία προς την Μακεδονία και άλλοι ελληνικοί πληθυσμοί.