Συμμετοχή της Ιρλανδίας στη Eurovision: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

| title = '''Εσωτερική Επιλογή'''

|2006–2007

}}

| ESC πρώτη = [[Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 1965|1965]]

| ESC καλύτερη = 1η: [[Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 1970|1970]], [[Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 1980|1980]], [[Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 1987|1987]],

}}

 

 

Ο Seán Dunphy τερμάτισε στη δεύτερη θέση στο διαγωνισμό του {{escyr|1967}}, πίσω από τη [[Σάντι Σο]], προτού η [[Ντάνα (Ιρλανδή τραγουδίστρια)|Ντάνα]] δώσει στην Ιρλανδία την πρώτη νίκη της το {{escyr|1970}}, ερμηνεύοντας το "[[All Kinds of Everything]]". Το επόμενο καλύτερο αποτέλεσμα της χώρας από τη δεκαετία του 1970 ήταν το {{escyr|1977}}, όταν οι The Swarbriggs τερμάτισαν τρίτοι. Ο [[Τζώνι Λόγκαν]] έδωσε στην Ιρλανδία τη δεύτερη νίκη το {{escyr|1980}}, με το "[[What's Another Year]]". Στη συνέχεια, η Λόγκαν έγραψε την συμμετοχή του {{escyr|1984}}, "[[Terminal 3]]", η οποία τερμάτισε δεύτερη και τραγουδήθηκε από τη [[Λίντα Μάρτιν]]. Το {{escyr|1987}}, ο Λόγκαν έγινε ο πρώτος και (μέχρι σήμερα) μόνος τραγουδιστής, ο οποίος κέρδισε το διαγωνισμό δύο φορές, όταν κέρδισε με το "[[Hold Me Now]]" που το έγραψε ο ίδιος. Η πιο επιτυχημένη δεκαετία της Ιρλανδίας μέχρι σήμερα στον διαγωνισμό είναι η δεκαετία του 1990, η οποία ξεκίνησε με τον Liam Reilly να τελειώνει δεύτερος το {{escyr|1990}}. Η Ιρλανδία έπειτα πέτυχε μια άνευ προηγουμένου τρεις διαδοχικές νίκες στο διαγωνισμό. Το {{escyr|1992}}, η δεύτερη θέση του 1984, Λίντα Μάρτιν, επέστρεψε για να κερδίσει με μια άλλη σύνθεση του Τζώνι Λόγκαν, το "[[Why Me?]]". Ακολούθησε η νίκη της [[Νίαμ Κάβανα]] το {{escyr|1993}} με το "[[In Your Eyes]]" και των [[Πώλ Χάρρινγκτον (μουσικός)|Πώλ Χάρρινγκτον]] και [[Τσάρλι ΜακΓκέττιγκαν]] το {{escyr|1994}} με το "[[Rock 'n' Roll Kids]]". Η δεκαετία είδε ακόμα μια νίκη το {{escyr|1996}} όταν η [[Ιμίαρ Χίνι]] κέρδισε με το "[[The Voice (τραγούδι της Ιμίαρ Χίνι)|The Voice]]". Η Ιρλανδία έφτασε επίσης στη δεύτερη θέση το {{escyr|1997}} με τον Marc Roberts.

Από 51 εμφανίσεις και 44 τελικούς, η Ιρλανδία έφθασε στην πρώτη δεκάδα 31 φορές και την πρώτη πεντάδα 18 φορές. Μέχρι το 2016, η Ιρλανδία δεν έχει φτάσει την πρώτη πεντάδα από το 1997.

 

 

Η Ιρλανδία έχει κατά μέσο όρο 74 βαθμούς ανά διαγωνισμό, το υψηλότερο κατά μέσο όρο δύο βαθμών πάνω από το Ηνωμένο Βασίλειο.

| Αγγλικά

| "[[22 (τραγούδι της Σάρα ΜακΤέρναν)|22]]"

|}

*<small>'''ΣΗΜΕΙΩΣΗ''': Αν μια χώρα έχει κερδίσει το προηγούμενο έτος, δεν χρειάζεται να διαγωνιστούν στα ημιτελικά του επόμενου έτους. Επιπλέον, ανάμεσα στο 2004 με 2007, οι δέκα πρώτες χώρες που δεν ήταν μέλη των τεσσάρων μεγάλων (Big Four) δεν χρειαζόταν να ανταγωνιστούν στα ημιτελικά του επόμενου έτους. Αν, για παράδειγμα, η Γερμανία και η Γαλλία τερμάτιζαν μέσα στην πρώτη δεκάδα, οι χώρες που τερμάτισαν στην 11η και στη 12η θέση, προκρινόταν στον τελικό του επόμενου έτους, μαζί με τις υπόλοιπες δέκα χώρες.</small>

 

! Εκπρόσωπος βαθμών

|-

|-

|-

|-

|-

|-

|-

|-

|-

|-

|-

|-

|-

|-

|-

|-

|-

|-

|-

|-

|-

|-

|-

|-

|-

|-

|-

|-

|-

|-

|-

|-

|-

|-

|-

|-

|-

|-

|-

|-

|-

|-

|-

|-

|-

|-

|-

|-

|-

|-

|-

|-

|-

|}

 

File:ESC2016 - Ireland 01 8.jpg|Ο Nicky Byrne στην [[Στοκχόλμη]] ([[Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 2016|2016]])

File:Eurovision Song Contest 2017, Semi Final 2 Rehearsals. Photo 226.jpg|0 Brendan Murrey στο [[Κίεβο]] ([[Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 2017|2017]])

</gallery>