Ναρμπόν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 23:
[[Αρχείο:Map_Gallia_Tribes_Towns.png|εναλλ.=|αριστερά|μικρογραφία|325x325εσ|Οι περιοχές της Γαλατίας]]
[[Αρχείο:Clovis_tue_Alaric_II.jpg|εναλλ.=|αριστερά|μικρογραφία|320x320εσ|[[Μάχη του Βουιγιέ]], 507]]
Η Ναρμπόν στη σημερινή της θέσηιδρύθηκε στη [[Γαλατία]] ιδρύθηκε, όταν οι Ρωμαίοι κατέλαβαν την περιοχή το 118 π.Χ., ωςΗ επίσημη ονομασία της πόλης ήταν Colonia Narbo Martius, κοινά αποκαλούμενη Νάρμπο. Βρισκόταν πάνω στη [[Δομιτία Οδός|Δομιτία οδό]], τον πρώτο ρωμαϊκό δρόμο στη [[Γαλατία]], που κατασκευάστηκε κατά την ίδρυση της αποικίας και συνδέεισυνέδεε την Ιταλία με την Ισπανία. Γεωγραφικά, η Ναρμπόν βρισκόταν σε ένα πολύ σημαντικό σταυροδρόμι επειδή βρισκόταν εκεί όπου η Δομιτία οδός συνδεόταν με την Ακουιτάνια οδό, η οποία οδηγούσε προς τον Ατλαντικό μέσω της Τολόζα ([[Τουλούζη]]) και των Βουρδίγαλων ([[Μπορντώ]]). Επιπλέον, η πόλη διασχίζοντανδιαρρέονταν από τον ποταμό [[Ωντ (ποταμός)|Ωντ.]]
 
Πολιτικά, η Ναρμπόν απέκτησε σημασία της ως ανταγωνίστρια της [[Μασσαλία|Μασσαλίας]]. Ο [[Ιούλιος Καίσαρ|Ιούλιος Καίσαρας]] εγκατέστησε βετεράνους της 10ης Λεγεώνας του μετά το τέλος των ρωμαϊκών εμφυλίων πολέμων και προσπάθησε να αναπτύξει το λιμάνι, ενώ η Μασσαλία υποστηριζόταν από τον [[Πομπήιος|Πομπήιο]]. Η Ναρμπόν φημιζόταν την εποχή εκείνη για το μέλι δεντρολίβανου.<ref>Maguelonne Toussaint-Samat (Anthea Bell, tr.) ''The History of Food'', 2nd ed. 2009:23.</ref>
 
Αργότερα, η επαρχία της [[Πέραν των Άλπεων Γαλατία|Πέραν των Άλπεων Γαλατίας]] μετονομάστηκε σε [[Ναρβωνική Γαλατία]] από το όνομα της πόλης, η οποία έγινε η πρωτεύουσά της. Έδρα μιας ισχυρής διοίκησης, η πόλη απολάμβανε οικονομική και αρχιτεκτονική επέκταση. Εκείνη την εποχή, θεωρείται ότι είχε 30.000-50.000 κατοίκους, και μπορεί και περισσότερους. <ref>{{Cite web|url=https://books.google.gr/books?id=C19glZh7zfoC&pg=PA47&redir_esc=y#v=onepage&q&f=false|title=Historical Geografy of France|last=.|first=|ημερομηνία=|website=|publisher=|archiveurl=|archivedate=|accessdate=}}</ref>
Γραμμή 31:
Κατά τη διάρκεια των βαρβαρικών επιδρομών και της παρακμής της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, η περιοχή και η πόλη κατακτήθηκαν από τους [[Βησιγότθοι|Βησιγότθους]] (από το 462 έως το 719) με αποτέλεσμα να τελειώσει η ρωμαϊκή κυριαρχία στην πόλη. Στη συνέχεια διετέλεσε πρωτεύουσα της [[Σεπτιμανία|Σεπτιμανίας]] (επαρχία στα δυτικά της Ναρβωνικής), η οποία παρέμεινε στην εξουσία των Βησιγότθων, παρόλο που οι [[Φράγκοι]] υπό τον [[Κλόβις Α΄|Κλοβίς Α']] μετά τη [[Μάχη του Βουιγιέ]] (507) είχαν εκδιώξει του Βησιγότθους από την ευρύτερη περιοχή της [[Ακουιτανία (πρώην περιοχή)|Ακουιτανίας]]. Για 40 χρόνια, από το 719 έως το 759, η Ναρμπόν πέρασε προσωρινά στην εξουσία των μουσουλμάνων της [[Αλ-Άνταλους]], τους οποίους εκδίωξε ο [[Πιπίνος ο Βραχύς]] ελευθερώνοντας την πόλη από τους Άραβες το 759 και ιδρύοντας την υποκομητεία της Ναρμπόν.
 
Το 859, η Ναρμπόν λεηλατήθηκε από τους [[Βίκινγκ|Βίκινγκς]] με αρχηγό τον Hasting, οι οποίοι κατέβηκαν από τη [[Νάντη]] και είχαν διαχειμάσει στην κοντινή περιοχή της Καμάργκ.<ref>Michel Dillange, , Mougon, Geste éd., <abbr>coll.</abbr> « Histoire », 1995, 303 <abbr>p.</abbr>, ill., couv. ill. en coul. ; 24 cm <small>(<nowiki>ISBN 2-910919-09-9</nowiki>, ISSN 1269-9454, notice BnF<abbr>no</abbr> FRBNF35804152)</small>, <abbr>p.</abbr> 57-58.</ref>
 
Από τον 9ο αιώνα, η πόλη προσπάθησε να ανακτήσει τη λάμψη της απόρωμαϊκής τη ρωμαϊκή εποχήεποχής και έγινε ένα σημαντικό θρησκευτικό, πνευματικό, πνευματικό και εμπορικό κέντρο της νότιας Γαλλίας.
 
Τον 12ο αιώνα, η αυλή της Ερμενγκάρντ της Ναρμπόν (1134 -1192) ήταν ένα από τα πολιτιστικά κέντρα όπου αναπτύχθηκε η ποίηση και η μουσική των [[Τροβαδούρος|τροβαδούρων]] του Νότου.
Γραμμή 46:
[[Αρχείο:Canal_du_Midi_location.jpg|αριστερά|μικρογραφία|320x320εσ|Το κανάλι του Μιντί και το κανάλι Ρομπίν]]
[[Αρχείο:Narbonne_canal.jpg|μικρογραφία|320x320εσ|Το Κανάλ ντε λα Ρομπίν στη Ναρμπόν]]
Μετά την εμπορική επιτυχία του [[Κανάλι του Μιντί|Κανάλ του Μιντί]] το 1681, που συνέδεε τη [[Μεσόγειος Θάλασσα|Μεσόγειο]] με τον [[Ατλαντικός Ωκεανός|Ατλαντικό Ωκεανό]], οι έμποροι της Ναρμπόν απαιτούσαν καλύτερη πρόσβαση σε αυτό για να σταματήσει η απομόνωση της πόλης, οπότε το 1686 κατασκευάστηκε από τον αρχιτέκτονα Βωμπάν το Κανάλ ντε λα Ρομπίν, ένα πλευρικό τμήμα του Κανάλ ντε Μιντί, που ακολουθούσε την παλιά, εγκαταλειμμένη κοίτη του [[Ωντ (ποταμός)|Ωντ]] έως τη θάλασσα.<sup>[9]</sup> Έναν αιώνα αργότερα, όταν κατασκευάστηκε το Canal de Jonction, η Ναρμπόν είχε τελικά άμεση πρόσβαση στο Κανάλ του Μιντί. Το κανάλι Ρομπίν περνάει από το κέντρο της πόλης και από τη Γέφυρα των εμπόρων, η οποία είναι μια από τις λίγες γέφυρες στη Γαλλία, η οποία εξακολουθεί να έχει κτίσματα. Από εκεί διασχίζει στηντην κοινότητα Μπαζ και το φυσικό πάρκο Ιλ Σαιντ-Λυσί πριν συναντήσει τη Μεσόγειο θάλασσα στο Πορ-λα-Νουβέλ.
 
Έτσι, παρά την πτώση της από τους ρωμαϊκούς χρόνους, η Ναρμπόν κατόρθωσε να διατηρήσει την ζωτική αλλά περιορισμένη σημασία της ως εμπορική διαδρομή, ιδιαίτερα στους πιο πρόσφατους αιώνες.
Γραμμή 70:
[[Αρχείο:Narbonne_082.jpg|μικρογραφία|320x320εσ|Η ρωμαϊκή κρύπτη]]
[[Αρχείο:11_-_Narbonne_Palais_épiscopale.jpg|εναλλ.=|αριστερά|μικρογραφία|320x320εσ|[[Παλάτι των Αρχιεπισκόπων της Ναρμπόν|Το παλάτι των Αρχιεπισκόπων]]]]
Η Ναρμπόν ιδρύθηκε από τους Ρωμαίους το 118 π.Χ. και ήταν η δεύτερη παλαιότερη ρωμαϊκή αποικία στη Γαλατία μετά την [[Αιξ-αν-Προβάνς]] (122 π.Χ.). Το αστικό κέντρο της παρακολουθεί πολλούς αιώνες ιστορίας, αποτυπωμένης και στα κτίρια.
 
Βρίσκεται στο κέντρο του «Περιφερειακού Φυσικού Πάρκου της περιοχής Ναρμπόν στη Μεσόγειο» και διαθέτει επίσης πολλά φυσικά αξιοθέατα.Η πόλη περιβάλλεται από αμπελώνες (ειδικεύεται στο εμπόριο οίνου του νομού [[Ωντ (νομός)|Ωντ]] και του [[Λανγκντόκ|Λανγκεντόκ]]). Κοντά στην ακτή μιας πολύ τουριστικής περιοχής, έχει μια παραλία πέντε χιλιομέτρων με λεπτή άμμο στη Ναρμπόν-Πλαζ.
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Ναρμπόν"