Ουρούμ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η μαζική μετανάστευση των Ελλήνων στον [[Καύκασος|Καύκασο]] ξεκίνησε από τον 18ο έως τις αρχές του 20ου αιώνα, από την [[Οθωμανική Αυτοκρατορία]], κυρίως από την περιοχή του Πόντου λόγω του [[Ρωσοτουρκικός Πόλεμος (1828-1829)|Ρωσοτουρκικού πολέμου του 1828-29]] αφού η προέλαση του ρωσικού στρατού προς το [[Ερζερούμ]] και την [[Αργυρούπολη]] προκάλεσε ενθουσιασμό στον ελληνικό πληθυσμό που πολέμησε στο πλευρό των Ρώσων κατά των Οθωμανών. Ο πόλεμος αυτός τερματίστηκε με τη [[Συνθήκη της Αδριανούπολης]], ακολούθησε η αποχώρηση των ρωσικών στρατευμάτων από την περιοχή, αναγκάζοντας ταυτόχρονα ένα μεγάλο μέρος των Ελλήνων να ακολουθήσει το ρωσικό στρατό, που φοβόταν τα αντίποινα από την πλευρά των Οθωμανών. Η αυτοκρατορική κυβέρνηση και ειδικότερα ο τσάρος της Ρωσικής Αυτοκρατορίας ο [[Νικόλαος Α΄ της Ρωσίας|Νικόλαος Α΄]] με απόφασή του, μετά από εισήγηση του στρατηγού [[Ιβάν Πασκέβιτς]], τους εγκατέστησε στην περιοχή της [[Τσάλκα|Τσάλκας]] στο οροπέδιο Τριαλέτι, όπου ίδρυσαν ελληνικά χωριά. Ίδρυσαν επίσης τρία χωριά στην περιοχή της Γκομαρέτι. Αναφέρονται κυρίως ως Τουρκόφωνοι Έλληνες του [[Καύκασος|Καυκάσου]], ως Τσαλκαλίδες λόγω της εγκατάστασης τους στη γεωργιανή πόλη της Τσάλκας, όπου επί της Σοβιετικής Ένωσης αποτελούσαν τη μεγαλύτερη αναγνωρισμένη ελληνική κοινότητα. Είναι Ορθόδοξοι Χριστιανοί που ακολουθούν το [[Ιουλιανό ημερολόγιο]], το λεγόμενο παλαιό ημερολόγιο. Σύμφωνα με τον Αντρέι Ποπόφ, κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα εκατοντάδες οικογένειες τουρκόφωνων Ελλήνων Ορθόδοξων από [[Ερζερούμ]], [[Γκιουμούσχανε]] και [[Αρτβίν]] μετανάστευσαν στο Νότιο τότε τμήμα της Ρωσικής Αυτοκρατορίας και εγκαταστάθηκαν στην περιοχή της Τσάλκας, στη σημερινή Γεωργία. Κατά τη διάρκεια της σοβιετικής εποχής κατοικούσαν σε πάνω από 20 χωριά της Τσάλκας και στις άλλες πόλεις όπως η Ντμανίσι, Τέτρι-Τσκάρο, Μαρνεούλι και της Αχαλτσίχε. Το 1926 υπήρχαν 24.000 Έλληνες που ζούσαν στην Τσάλκα από τους οποίους οι 20.000 ήταν Τουρκόφωνοι.

=== Διάλεκτος και μετανάστευση ===