Χαβιάρι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Με την ονομασία '''χαβιάρι''' (καθαρεύουσα: το ''χαβιάριον'', γενική του ''χαβιαρίου''), προερχόμενη εκαπό τηςτην τουρκικήςτουρκική λέξηςλέξη "havyar", ή αραβικήςτην αραβική "Khavyarkhavyar", φέρεταιαναφέρονται στοτα εμπόριοπαστωμένα η διάθεση παστωμένων αυγώναυγά του, σπάνιου σήμερα, [[οξυρρυγχίδες|οξυρρύγχου]], [[ψάρι|ψαριού]] της [[Μαύρη Θάλασσα|Μαύρης Θάλασσας]]. Αποτελεί ίσως το ακριβότερο έδεσμα στο κόσμο έχοντας καταστεί σύμβολο κύρους και κοινωνικής τάξης αλλά και ακαταμάχητος πειρασμός γεύσης της παγκόσμιας ελίτ, στα πλέον επίσημα γεύματα και δεξιώσεις.<br />

Το χαβιάρι, δίνοντας εικόνα συνόλου από μικροσκοπικές και γυαλιστερές πέρλες, έχει χαρακτηριστεί o "μαύρος χρυσός της γεύσης".

Το χαβιάρι ήταν γνωστό από την αρχαιότητα και ειδικότερα στους [[Αρχαίοι Έλληνες|αρχαίους Έλληνες]]. Τόσο ο [[Ηρόδοτος]] όσο και ο [[Στράβων]] φέρονται να είχαν ερεθιστεί από τη γεύση του. Όπως αναφέρει και ο [[Αρχέστρατος]], σπουδαίος [[Γαστρονομία|γαστρονόμος]] της αρχαιότητας, (4ος αιώνας π.Χ.), οι αρχαίοι Έλληνες είχαν ιδιαίτερη αδυναμία στα αυγά του οξυρρύγχου που προέρχονταν αποκλειστικά από τη Μαύρη Θάλασσα. Επίσης δε και ο Γαλιλαίος φέρεται να πρόσφερε τακτικά χαβιάρι στη κόρη του, σε ένδειξη αγάπης και στοργής.

Η ευρύτερη όμως διάδοσή του σ΄ όλη την [[Ευρώπη]] ξεκίνησε περί τα τελευταία χρόνια της τσαρικής Ρωσίας, όταν αυτό περιλαμβανόταν στα επίσημα τσαρικά γεύματα, πυροδοτώντας έτσι μια ραγδαία ανάπτυξη ολόκληρης βιομηχανίας μαζικής παραγωγής. Σημειώνεται ότι την εποχή εκείνη επειδή τόσο η [[Ισλαμισμός|ισλαμική]] όσο και η εβραϊκή θρησκεία απαγόρευαν την κατανάλωση ψαριών χωρίς λέπια, ουσιαστικά η αλιεία οξυρρύγχου αλλά και όλο το εμπόριο του παραγόμενου χαβιαρίου πέρασε σε [[Ρώσοι|Ρώσους]] και Έλληνες.<br />

Ένας από τους σημαντικότερους εξ αυτών των Ελλήνων ήταν και ο Ψαριανός και μετέπειτα εθνικός ευεργέτης [[Ιωάννης Βαρβάκης]], που έχοντας κερδίσει την εύνοια της Αυτοκράτειρας Αικατερίνης εγκαταστάθηκε στη πόλη [[Αστραχάν]] της [[Κασπία Θάλασσα|Κασπίας]] όπου και επιδόθηκε στην κατεργασία και παρασκευή χαβιαρίου δημιουργώντας εκεί μεγάλο εργοστάσιο. Σε πολύ σύντομο διάστημα κυριαρχούσε στο εμπόριο των αγορών της [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|Οθωμανικής Αυτοκρατορίας]], της Περσίας και της Αιγύπτου.