Α.Σ. Ποντίων Δραπετσώνας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 58:
Το [[1928]] μια ομάδα Μικρασιατών προσφύγων από τον Εύξεινο Πόντο που εγκαταστάθηκε στη Δραπετσώνα ίδρυσε την '''«Αθλητική Ένωση Ποντίων»'''. Τον Ιούνιο του [[1932]] στο Δ.Σ. εκλέχτηκαν οι Κ. Χατζόπουλος (πρόεδρος), Κ. Χαραλαμπίδης (αντιπρόεδρος), Θ. Παπαδόπουλος (γεν. γραμματέας), Δ. Λυγομενίδης (ταμίας) και σύμβουλοι οι Α. Τσακαλίδης, Κουρίδης, Χαραλαμπίδης, Γ. Παρασκευόπουλος, Α. Χαρανίδης.<ref>[http://srv-web1.parliament.gr/display_doc.asp?item=43999&seg=11099 ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ, 3/6/1932, ψηφ. σ. 220.]</ref>
Για πολλά χρόνια η Α.Ε. Ποντίων ήταν ανεξάρτητο σωματείο και έδινε πλήθος φιλικών αγώνων με άλλα ανεξάρτητα ποδοσφαιρικά σωματεία,<ref>[https://srv-web1.parliament.gr/display_doc.asp?item=43999&seg=11099 "ΑΝΕΠΙΣΗΜΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ", ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ, 03/06/1932, σελ. 2 (ψηφ. σελ. 220)]</ref><ref>[https://srv-web1.parliament.gr/display_doc.asp?item=43999&seg=11099 "ΑΝΕΠΙΣΗΜΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ", ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ, 15/07/1932, σελ. 3 (ψηφ. σελ. 273)]</ref><ref>[https://srv-web1.parliament.gr/display_doc.asp?item=43999&seg=11099 "ΑΝΕΠΙΣΗΜΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ", ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ, 22/07/1932, σελ. 3 (ψηφ. σελ. 281)]</ref><ref>[https://srv-web1.parliament.gr/display_doc.asp?item=43999&seg=11099 "ΑΝΕΠΙΣΗΜΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ", ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ, 14/10/1932, σελ. 2 (ψηφ. σελ. 426)]</ref><ref>[https://srv-web1.parliament.gr/display_doc.asp?item=43999&seg=11099 "ΑΝΕΠΙΣΗΜΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ", ΑΘΛΗΤΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ, 24/10/1932, σελ. 2 (ψηφ. σελ. 442)]</ref> ενώ αγωνιζόταν στο πρωτάθλημα ανεξαρτήτων και στη δόκιμη κατηγορία. Το [[1953]] έγινε μέλος της [[ΕΠΟ]], με αριθμό μητρώου ΕΠΟ 425<ref>[https://epslarissa.wordpress.com/αμ-επο/επσα-επσπ-επσμ/ ΑΜ ΕΠΟ συλλόγων των τριών αρχαιότερων Ενώσεων]</ref><ref>[http://epspeir.gr/teams/display_team.php?team_id=21 epspeir.gr]</ref> και εντάχθηκε στην [[Ε.Π.Σ. Πειραιά]], όποτε και από τη σεζόν [[Πρωτάθλημα Ε.Π.Σ. Πειραιώς 1953-54|1953-54]] ξεκίνησε να αγωνίζεται επίσημα. Είχε ανοδική πορεία μέχρι και την Α΄ Κατηγορία της Ε.Π.Σ. Πειραιά και το [[Πρωτάθλημα Ε.Π.Σ. Πειραιώς 1964-65|1965]] έφτασε να διεκδικεί τον τίτλο και την άνοδο στην Β' Εθνική, την οποία έχασε από τον [[Αίας Σαλαμίνας|Αίαντα Σαλαμίνας]]. Το [[1967]] το δικτατορικό καθεστώς επέβαλλε την αντικατάσταση του όρου «Αθλητική Ένωση» σε «Αθλητικό Σύλλογο» από την επωνυμία του συλλόγου και έτσι μετονομάστηκε σε '''«Αθλητικός Σύλλογος Ποντίων Δραπετσώνας»'''.
Το 1972 ο Α.Σ. Ποντίων Δραπετσώνας κατέκτησε το πρώτο [[Ένωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων Πειραιά#Κύπελλο|Κύπελλο Ε.Π.Σ. Πειραιά]] που διοργανώθηκε, επικρατώντας του [[Αθλητικός Ποδοσφαιρικός Όμιλος Περαμαϊκός|Περαμαϊκού]] 5-4 στα πέναλτι στον τελικό στο [[Δημοτικό Γήπεδο Νίκαιας|γήπεδο της Νίκαιας]]<ref>"Ο Α.Σ. Ποντίων κυπελλούχος στο ερασιτεχνικό Πειραιώς", εφ. Αθλητική Ηχώ, 2/3/1972</ref> και το [[1979]] ήταν φιναλίστ του κυπέλλου, με αντίπαλο την [[Ο.Φ.Ν. Δόξα Πειραιά|Δόξα Πειραιά]] στον τελικό στο [[Δημοτικό Γήπεδο Νεάπολης Νίκαιας|γήπεδο της Νεάπολης]].<ref>"ΣΤΟΝ ΤΕΛΙΚΟ ΤΟΥ ΚΥΠΕΛΛΟΥ Η Δόξα υπέροχη σάρωσε την Α.Σ. Ποντίων με 3-1", εφ. Αθλητική Ηχώ, 7/3/1979</ref> Το [[Πρωτάθλημα Ε.Π.Σ. Πειραιώς 1980-81|1981]] χάνει από τον [[Π.Α.Ο. Άρης Νίκαιας|Άρη Νίκαιας]] στο μπαράζ ανόδου στο [[Γ΄ Εθνική ποδοσφαίρου ανδρών|Εθνικό ερασιτεχνικό πρωτάθλημα]], όμως το 1984 κατέκτησε το πρωτάθλημα και κέρδισε την άνοδο στην [[Δ΄ Εθνική ποδοσφαίρου ανδρών|Δ΄ Εθνική κατηγορία]], όπου αγωνίστηκε για 3 χρονιές ([[Δ΄ Εθνική ποδοσφαίρου ανδρών 1984-85|1984-85]], [[Δ΄ Εθνική ποδοσφαίρου ανδρών 1985-86|1985-86]], [[Δ΄ Εθνική ποδοσφαίρου ανδρών 1986-87|1986-87]]) και έπειτα υποβιβάστηκε. Το [[Διοργανώσεις Ε.Π.Σ. Πειραιά 1988–89|1989]] κατέκτησε εκ νέου το πρωτάθλημα και την επάνοδο στην Δ΄ Εθνική, ενώ παράλληλα την ίδια χρονιά κατέκτησε το κύπελλο Ε.Π.Σ. Πειραιά για δεύτερη φορά στην ιστορία του, επικρατώντας του [[Α.Σ. Δραπετσώνας|Α.Σ. Δραπετσώνα]] με 1-0 στο μεταξύ τους ντέρμπι στον τελικό της διοργάνωσης στο [[Στάδιο Γεώργιος Καραϊσκάκης|Στάδιο Γ. Καραϊσκάκης]].<ref>"ΠΟΝΤΙΟΙ - ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑ 1-0 Στον τελικό Κυπέλλου Πειραιά", εφ. Αθλητική Ηχώ, 16/3/1989, σελ. 1 και 6</ref>
| |||