Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→‎Ιστορία: αφαίρεση περιττού τόνου
Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Επεξεργασία από εφαρμογή κινητού επεξεργασία από εφαρμογή Android
Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Επεξεργασία από εφαρμογή κινητού επεξεργασία από εφαρμογή Android
Γραμμή 23:
 
[[Αρχείο:John Speed's map of Oxford, 1605..jpg|thumb|Χάρτης της Οξφόρδης, 1605]]
Τον καιρό εκείνο, ιδιώτες ευεργέτες ίδρυσαν κολλέγια, με σκοπό να αποτελέσουν αυτόνομες κοινότητες λογίων. Μεταξύ των πρώτων ευεργετών ήταν ο [[Τζων ντε Μπάλιολ]] (John de Balliol), πατέρας τούτου κατοπινού βασιλιά τήςτης [[Σκωτία|Σκωτίας]] Ιωάννη (1248-1314). Το κολλέγιο Μπάλιολ φέρει το όνομά του. Άλλος διάσημος ευεργέτης ήταν ο [[Ουόλτερ ντε Μέρτον]] (Walter de Merton), [[Λόρδος καγκελάριος]] (Πρόεδρος στη [[Βουλή των Λόρδων]]) της Αγγλίας και στη συνέχεια Επίσκοπος του [[Ρότσεστερ (Αγγλία)|Ρότσεστερ]], ο οποίος διατύπωσε σειρά κανόνων για τη λειτουργία των κολλεγίων. Το κολλέγιο Μέρτον έγινε πρότυπο τέτοιων ιδρυμάτων τόσο στην [[Οξφόρδη]] όσο και στο [[Καίμπριτζ]]. Έπειτα από αυτό, ολοένα και περισσότεροι φοιτητές προτιμούσαν τη διαμονή σε κολέγια αντί σε φοιτητικούς ή ευκτηρίους οίκους.
 
Η στροφή προς τη γνώση που συνδέθηκε με την [[Αναγέννηση]] άσκησε αξιοσημείωτη επίδραση στην [[Οξφόρδη]] από το τέλος τού 15ου αιώνα και εξής. Σημαίνοντες λόγιοι της περιόδου εκείνης στο πανεπιστήμιο ήταν ο Γουίλιαμ Γκρόσυν (William Grocyn), ο οποίος συνέβαλε στην αναβίωση των σπουδών για την [[Ελληνική γλώσσα]], και ο Τζων Κόλετ (John Colet), γνωστός για τις Βιβλικές πραγματείες του.