Προυσιάνος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ο Cplakidas μετακίνησε τη σελίδα Πρεσιάνος Β΄ της Βουλγαρίας στην Προυσιάνος: δεν ήταν τσάρος, και το ελληνικό του όνομα ήταν Προυσιάνος
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{Πληροφορίες προσώπου}}
Ο '''Προυσιάνος''' ([[βουλγαρικά]]: Пресиян II, Πρεσιάν Β΄) ήταν ο μεγαλύτερος γιος του τελευταίου τσάρου της [[Πρώτη Βουλγαρική Αυτοκρατορία|Πρώτης Βουλγαρικής Αυτοκρατορίας]], [[Ιβάν Βλαντισλάβ της Βουλγαρίας|Ιβάν Βλαντισλάβ]], ο οποίος εισήλθε σε βυζαντινή υπηρεσία το 1018. Ορίστηκε [[μάγιστρος]] και [[στρατηγός (Βυζάντιο)|στρατηγός]] του [[Θέμα Βουκελλαρίων|Θέματος Βουκελλαρίων]], αλλά ενεπλάκη σε συνομωσία κατά του αυτοκράτορα Ρωμανού Γ΄, τυφλώθηκε, και εκάρη μοναχός. Σύμφωνα με μια ταφική επιγραφή που βρέθηκε στη σημερινή Σλοβακία, που πιθανώς αφορά τον Προυσιάνο, το έτος γέννησης του μπορεί να είναι το 996/997 και μπορεί να πέθανε εξόριστος το 1060/1061.
Ο '''Πρεσιάν Β΄''' ([[βουλγαρικά]]: Пресиян II, ή επίσης ''Προυσιανός'') ήταν αυτοκράτορας ([[τσάρος]]) της Βουλγαρία για ένα σύντομο χρονικό διάστημα το 1018. Το έτος γέννησης του μπορεί να είναι το 996/997 και μπορεί να πέθανε εξόριστος το 1060/1061. Ήταν σαφώς ο νόμιμος και αδιαμφισβήτητος ενάγων για το στέμμα της Βουλγαρίας το 1018 και ήταν υπεύθυνος για την αντίσταση στη Βυζαντινή κατάκτηση, αλλά η εφήμερη και περιοριστική βασιλεία του είχε ως αποτέλεσμα την παράλειψη από τις περισσότερους καταλόγους της βουλγαρικής μοναρχίας.
 
== Ζωή ==
Ο Προυσιάνος ήταν ο μεγαλύτερος γιος του Αυτοκράτορα [[Ιβάν Βλαντισλάβ της Βουλγαρίας]] και της γυναίκας του Μαρίας. Είχε πέντε νεαρότερους αδερφούς και έξι αδερφές.{{sfn|ODB|loc="Aaronios" (A. Kazhdan), σσ. 1–2}}{{sfn|PmbZ|loc=[https://www.degruyter.com/view/PMBZ/PMBZ28929 Prusianos (#26775)]}}
Ο Πρεσιάν Α΄ ήταν ο μεγαλύτερος γιος του Αυτοκράτορα [[Ιβάν Βλάντισλαβ της Βουλγαρίας]] και της γυναίκας του Μαρία.<ref>[http://fmg.ac/Projects/MedLands/BULGARIA.htm#IvanVladislavdied1018B IVAN VLADISLAV Tsar of the Bulgarians]</ref><ref>Anthony Kaldellis (2017). ''Streams of Gold, Rivers of Blood: The Rise and Fall of Byzantium, 955 A.D. to the First Crusade''.</ref> Μετά το θάνατο του Ιβάν Βλάντισλαβ κατά την [[Μάχη του Δυρραχίου (1018)|πολιορκία του Δυρραχίου]] τον Φεβρουάριο του 1018, ο [[Κατάλογος Βυζαντινών αυτοκρατόρων|Αυτοκράτορας του Βυζαντίου]] [[Βασίλειος Β´|Βασίλειος Β΄]] εισέβαλε στη [[Πρώτη Βουλγαρική Αυτοκρατορία|Βουλγαρία]] και γρήγορα που έλαβε με την υποταγή μεγάλου μέρους της αριστοκρατίας, συμπεριλαμβανομένης της χήρας Αυτοκράτειρας Μαρίας και του Βούλγαρου Πατριάρχη Δαβίδ.
 
[[Αρχείο:Tonsure_of_Prousianos.jpg|αριστερά|μικρογραφία|Κούρεμα του Πρεσιανού, ''[[Σύνοψις Ιστοριών]]'', Fol. 203v]]
Μετά το θάνατο του Ιβάν Βλαντισλάβ κατά την [[Μάχη του Δυρραχίου (1018)|πολιορκία του Δυρραχίου]] τον Φεβρουάριο του 1018, η βουλγαρική αντίσταση κατέρρευσε, και οι Βούλγαροι προύχοντες, συμπεριλαμβανομένης της χήρας Αυτοκράτειρας Μαρίας και του Βούλγαρου Πατριάρχη Δαβίδ, άρχισαν να δηλώνουν υποταγή στον [[Κατάλογος Βυζαντινών αυτοκρατόρων|Αυτοκράτορα του Βυζαντίου]] [[Βασίλειος Β´|Βασίλειο Β΄]].
Αν και η πόλη της [[Οχρίδα (πόλη)|Οχρίδας]] επίσης παραδόθηκε, μερικοί από τους ευγενείς και τον στρατό συσπειρώθηκαν γύρω από τον Πρεσιάν Β΄, ως ο διάδοχος του πατέρα του. Ο νεαρός αυτοκράτορας και οι αδελφοί του, Άρον και [[Αλουσιάνος|Αλουσιανός]], ηγήθηκαν μιας αποφασιστικής αντίστασης στη Βυζαντινή κατάκτηση μέσα και γύρω από το [[Αλβανία|αλβανικό]] βουνό Τομόρ κατά τη διάρκεια του μακρού Βυζαντινού αποκλεισμού το 1018. Τελικά ο Πρεσιάν Β΄ και τα αδέλφια του αναγκάστηκαν να παραδοθούν και εντάχθηκαν στην [[Βυζαντινή γραφειοκρατία και αριστοκρατία|αυλική αριστοκρατία]] στην [[Βυζαντινή Κωνσταντινούπολη|Κωνσταντινούπολη]]. Εκεί στον Πρεσιάνο χορηγήθηκε ο υψηλός αυλικός τίτλος του ''[[Μάγιστρος|μάγιστρου]]'', αντανακλώντας το τελευταίο Βούλγαρο ηγεμόνα που καθαιρέθηκε από τους Βυζαντινούς, τον Βόρις Β΄. 
 
[[Αρχείο:Tonsure_of_Prousianos.jpg|αριστεράδεξιά|μικρογραφία|ΚούρεμαΚουρά του ΠρεσιανούΠρουσιάνου ως μοναχού, ''[[Σύνοψις Ιστοριών]]'', Fol. 203v]]
Ο Προυσιάνος, μαζί με τους αδερφούς του [[Ααρών (υιός του Ιβάν Βλαντισλάβ)|Ααρών]] και [[Αλουσιάνος|Αλουσιάνο]], κατέφυγαν στο όρος Τμόρος (Tomorr στη σημερινή [[Αλβανία]]). Ο Βασίλειος απέκλεισε τις προσβάσεις στο βουνό με ισχυρή φρουρά, αναγκάζοντας τους τρεις αδερφούς να παραδοθούν, αφού εξασφάλησαν εγγυήσεις για την ζωή τους. Ο Προυσιάνος έλαβε το υψηλό αξίωμα του «[[μάγιστρος|μαγίστρου]]» (από το οποίο οι σύγχρονοι ερευνητές συνάγουν ότι ήταν ο μεγαλύτερος γιος και διάδοχος του πατέρα του),{{efn|Μάλλον όχι τυχαία, ο ίδιος τίτλος του μαγίστρου είχε δωθεί και στον [[Βόρις Β΄ της Βουλγαρίας|Βόριδα Β΄]], όταν είχε καθαιρεθεί και η Βουλγαρία προσαρτηθεί για πρώτη φορά το 971 από τον [[Ιωάννης Τσιμισκής|Ιωάννη Τσιμισκή]].{{sfn|Hupchick|2017|p=305}}}} ενώ ο Αλουσιάνος και ο Προυσιάνος έλαβαν το αξίωμα του «[[πατρίκιος|πατρικίου]]».{{sfn|PmbZ|loc=[https://www.degruyter.com/view/PMBZ/PMBZ28929 Prusianos (#26775)]}}{{sfn|Tăpkova-Zaimova|2018|pp=92–93, 112}}
 
Περίπου μια δεκαετία αργότερα, στα τέλη της δεκαετίας του 1020, ο Πρεσιανός ενεπλάκη στη συνωμοσία του άντρα της αδερφής του, Ρωμανού Κουρκούα εναντίον του Αυτοκράτορα [[Κωνσταντίνος Η΄|Κωνσταντίνου Η΄]]. Επιστρέφοντας από την εξορία μετά την ένταξη της [[Ρωμανός Γ΄ Αργυρός|Ρωμανού Γ΄ Αργυρού]] το 1029, ο Πρεσιανός έμπλεξε και πάλι σε μία συνωμοσία, μαζί με τη Μαρία. Αυτή τη φορά ο Πρεσιανός σχεδίαζε να παντρευτεί[[Θεοδώρα (11ος αιώνας)| τη Θεοδώρα]], κόρη του Κωνσταντίνου Η΄, και για να σφετεριστεί το θρόνο. Το σχέδιο αποκαλύφθηκε, και ο Πρεσιανός τυφλώθηκε και κουρεύτηκε ως μοναχός το 1030. Η μετέπειτα τύχη του είναι άγνωστη, αλλά η ταφόπλακα ενός "Πρίγκιπα Πρεσιάν" βρέθηκε στο [[Μιχάλοβτσε]] στη [[Σλοβακία]] (τότε μέρος της Ουγγαρίας), μπορεί να υποδεικνύει ότι θα μπορούσε να έχει μεταναστεύσει στο Βασίλειο της Ουγγαρίας, όπου και πέθανε το 1060/1061.
 
== Σημειώσεις ==
{{notelist}}
 
== Παραπομπές ==
{{reflist|30em}}
 
* John V.A. Fine Jr., ''The Early Medieval Balkans'', Ann Arbor, 1983.
== Πηγές ==
* {{cite book | last = Hupchick | first = Dennis P. | title = The Bulgarian-Byzantine Wars for Early Medieval Balkan Hegemony: Silver-Lined Skulls and Blinded Armies | publisher = Springer | year = 2017 | isbn = 978-3-3195-6206-3 | url = {{Google Books|Wa4sDwAAQBAJ|plainurl=y}} | ref=harv}}
* {{Oxford Dictionary of Byzantium}}
* {{Prosopographie der mittelbyzantinischen Zeit|volume=online}}
* {{cite book | last = Pavlov | first = Plamen | title = Княз Пресиан II - последният владетел на Първото българско царство и претендент за византийската корона (996/7 - 1060/61) | location = V. Tarnovo-St. Zagora | year = 1993 | oclc = 174155115 | ref=harv}}
* {{cite book | last = Tăpkova-Zaimova | first = Vasilka | title = Bulgarians by Birth: The Comitopuls, Emperor Samuel and their Successors According to Historical Sources and the Historiographic Tradition | publisher = Brill | year = 2018 | isbn = 978-9-0043-5299-5 | url = {{Google Books|gGZjDwAAQBAJ|plainurl=y}} | ref=harv}}
 
== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==
* [http://sitemaker.umich.edu/mladjov/files/bulgarian_rulers.pdf Λεπτομερής Κατάλογος των βουλγάρων Ηγεμόνων]
* [http://liternet.bg/publish13/p_pavlov/presian_II.htm Πλάμεν Παβλόφ, Πρεσιάν Β΄ (στα βουλγαρικά)]
{{Μονάρχες της Βουλγαρίας}}
{{Authority control}}
[[Κατηγορία:Οίκος Κομητόπουλων]]
[[Κατηγορία:Μάγιστροι]]
[[Κατηγορία:Τσάροι της Βουλγαρίας]]