Σύνταγμα της Ελλάδας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 7:
Πρώτο σύνταγμα ήταν αυτό που ψηφίστηκε από την [[Α' Εθνοσυνέλευση Επιδαύρου|Α' Εθνοσυνέλευση]] στις [[1 Ιανουαρίου]] [[1822]] στην Επίδαυρο με ονομασία «''[[Προσωρινόν Πολίτευμα της Ελλάδος]]''» και αναθεωρήθηκε το [[1823]] από την [[Β' Εθνοσυνέλευση Άστρους|Β' Εθνοσυνέλευση]] στο Άστρος με τον «''[[Νόμος της Επιδαύρου|Νόμο της Επιδαύρου]]''». Η [[Γ' Εθνοσυνέλευση Τροιζήνας|Γ' Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας]] το [[1827]] ψήφισε το «''[[Πολιτικόν Σύνταγμα της Ελλάδος 1827|Πολιτικόν Σύνταγμα της Ελλάδος]]''» το οποίο όμως αναστάλθηκε από την [[Δ' Εθνοσυνέλευση Άργους|Δ' Εθνοσυνέλευση του Άργους]] μετά από πρόταση του [[Ιωάννης Καποδίστριας|Ιωάννη Καποδίστρια]].
 
Το [[1832]] η [[Ε' Εθνοσυνέλευση Ναυπλίου]] στο [[Ναύπλιο]] ψήφισε το «''[[Πολιτικόν Σύνταγμα της Ελλάδος 1832|Πολιτικόν Σύνταγμα της Ελλάδος του 1832]]''» (που αναφέρθηκε και ως «''Ηγεμονικόν Σύνταγμα''» το οποίο όμως δεν εφαρμόστηκε και ο [[Όθων της Ελλάδας|Όθων]] βασίλευσε χωρίς σύνταγμα μέχρι το Μάρτιο του [[1844]]. Σύνταγμα παραχωρήθηκε μετά από την [[εξέγερση της Γ' Σεπτεμβρίου]] [[1843]]. Αυτό το [[Σύνταγμα της Ελλάδος 1844|Σύνταγμα του 1844]]<ref name=":0">{{Cite journal|url=https://www.academia.edu/31059423/%CE%A3%CF%8D%CE%B3%CE%BA%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%B7_%CE%BA%CE%B1%CE%B9_%CE%B1%CE%BD%CE%AC%CE%BB%CF%85%CF%83%CE%B7_%CF%84%CF%89%CE%BD_%CF%83%CF%85%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%B3%CE%BC%CE%AC%CF%84%CF%89%CE%BD_1844_-_1864|title=Σύγκριση και ανάλυση των συνταγμάτων 1844 - 1864|last=Ελσάερ|first=Μοχάμεντ|date=2017|journal=|accessdate=|doi=|page=9}}</ref>, εγκαθίδρυσε τη συνταγματική [[μοναρχία]] και βασίστηκε αρκετά στο γαλλικό σύνταγμα του 1830 και το βελγικό του 1831. Μετά την ανατροπή του Όθωνα ψηφίστηκε στην Αθήνα [[Σύνταγμα της Ελλάδος 1864|Σύνταγμα του 1864]]<ref name=":0" /> το οποίο εισήγαγε τον θεσμό της ''βασιλευομένης δημοκρατίας''. Το σύνταγμα του 1864 αναθεωρήθηκε με το [[Σύνταγμα της Ελλάδος του 1911|Σύνταγμα του 1911]] ενώ τα έτη [[1920]] και [[1924]] αποπειράθηκε να αναθεωρηθούν ξανά αλλά η διαδικασία διακόπηκε λόγω επαναστατικών πράξεων.
 
Το σύνταγμα αυτό ήταν ένα από τα πρώτα στον κόσμο που καθιέρωσε την καθολική ψηφοφορία (των ανδρών) ανεξαρτήτως οικονομικού εισοδήματος. Μόνον οι πλήρως οικονομικά εξαρτημένοι άνδρες (τσιράκια ή οικόσιτοι) δεν είχαν δικαίωμα ψήφου. Αυτό, σε αντιδιαστολή με τα άλλα δυτικά συντάγματα της εποχής όπου μόνον οι γαιοκτήμονες αστοί είχαν δικαίωμα ψήφου. Για να εκτιμήσουμε αυτή τη διαφορά αρκεί να πούμε ότι ενώ στην Γαλλία ή στην Αγγλία την εποχή εκείνη είχε δικαίωμα ψήφου το 10% των ενήλικων ανδρών περίπου, στην Ελλάδα το ποσοστό αυτό ήταν περίπου 90%.