Μιχαήλ Ζ΄ Δούκας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

==Ανίκανη διακυβέρνηση==

 

Με την άνοδο στον θρόνο βρισκόταν πλήρως εξαρτημένος από τον θείο του Ιωάννη Δούκα και τον Μιχαήλ Ψελλό αλλά σύντομα τους παραμέρισε και οι σχέσεις του με τον Μιχαήλ Ψελλό περιορίστηκαν σε Ακαδημαϊκά θέματα. Ο ευνούχος [[Νικηφορίτζης]] διορίστηκε [[Λογοθέτης]] και ανέλαβε την πραγματική εξουσία, σύντομα ο Νικηφορίτζης έγινε μισητός στον λαό χάρη στις καταχρήσεις του, την πολυτελή ζωή και την υψηλή φορολογία. Σαν αυτοκράτορας περιστοιχίστηκε με ανίκανους αξιωματούχους που προχώρησαν σε κατασχέσεις περιουσιών, απαλλοτρίωσαν ακόμα και την εκκλησιαστική περιουσία. Ο στρατός ήταν έτοιμος να επαναστατήσει, οι [[Νορμανδοί]] και ο [[Ροβέρτος Γυισκάρδος]] κατέλαβαν το [[Μπάρι]] (1071), το τελευταίο οχυρό των Βυζαντινών στην [[Ιταλία]].

Την ίδια εποχή ακολούθησαν μεγάλες επαναστάσεις στα [[Βαλκάνια]], οι [[Βούλγαροι]] ήταν έτοιμοι να αναστήσουν ξανά την αυτοκρατορία τους και οι [[Κροάτες]] επαναστάτησαν στην [[Ιλλυρία]].<ref>Norwich 1993, σ. 359</ref> Ο στρατηγός [[Δαμιανός Δαλασσηνός]] που απεστάλη πρώτος να τους αντιμετωπίσει ηττήθηκε κατά κράτος από τους Βουλγάρους και τους συμμάχους τους [[Σέρβοι|Σέρβους]]. Ο στρατηγός [[Νικηφόρος Βρυέννιος]] κατόρθωσε να καθυποτάξει τους Βουλγάρους και να εκδιώξει τους Χρωβάτες, τους Σέρβους και τους Νορμανδούς, ειρηνεύοντας τις περιοχές εκείνες αλλά στάθηκε ανίκανος να αποκαταστήσει τα παλιά σύνορα.

==Η εξέγερση των μισθοφόρων==

 

Τα προβλήματα έγιναν μεγαλύτερα όταν εξεγέρθηκαν οι [[Νορμανδοί]] μισθοφόροι με αρχηγό τον Ουρσέλ ντε Μπαγιέλ και προσπάθησαν να δημιουργήσουν ένα ανεξάρτητο βασίλειο στην Ανατολή <ref>Finlay, σελ. 52</ref><ref name="Norwich, σελ. 360">Norwich, σελ. 360</ref>.

Ο Μιχαήλ Ζ΄ έστειλε εναντίον των μισθοφόρων νέο στρατό με αρχηγό τον θείο του Καίσαρα Ιωάννη Δούκα, οι δύο στρατοί συναντήθηκαν στο Δορύλαιο κοντά στη γέφυρα του ποταμού Ζομπί, ήταν μία από τις γραμμές επικοινωνίας ανάμεσα στην Κωνσταντινούπολη και τις επαρχίες της Μικράς Ασίας. Οι Βυζαντινοί ηττήθηκαν και ο Καίσαρας συνελήφθη αιχμάλωτος των μισθοφόρων μαζί με τον γιο του [[Ανδρόνικος Δούκας (εξάδελφος Μιχαήλ Ζ΄)|Ανδρόνικο]].<ref name="Finley, σελ. 53">Finley, σελ. 53</ref> Οι Φράγκοι μισθοφόροι στη συνέχεια προχώρησαν στις ακτές του Βοσπόρου, υπό τον νεότερο γιο του Ιωάννη Κωνσταντίνο και διαλύθηκαν. Ο Ουρσέλ ντε Μπαγιέλ αποφάσισε να χρησιμοποιήσει τον αιχμάλωτο Καίσαρα στα σχέδια του, του πρότεινε να ανατρέψουν, να τυφλώσουν τον ανεψιό του και να ανεβάσει τον ίδιο αυτοκράτορα, ο Ιωάννης Δούκας συμφώνησε και βάδισαν στην Κωνσταντινούπολη.<ref name="Finley, σελ. 53">Finley, σελ. 53</ref>.