Αυτοκρατορία της Πορτογαλίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αναίρεση έκδοσης 7352780 από τον 176.92.250.211 (Συζήτηση) Ετικέτα: Αναίρεση |
Πρώτη περίοδος της Πορτογαλικής Αυτοκρατορίας |
||
Γραμμή 65:
Μεταξύ του 1580 και του 1640 η Πορτογαλία έγινε ο πολιτικός έτερος της Ισπανίας στην [[Ιβηρική Ένωση|ένωση]] των στεμμάτων των δύο χωρών. Αν και οι αυτοκρατορίες συνέχισαν να διοικούνται ξεχωριστά, οι Πορτογαλικές αποικίες έγιναν στόχος επιθέσεων από τρεις αντίπαλες Ευρωπαϊκές δυνάμεις εχθρικές στην Ισπανία και ζηλόφθονες προς τις [[Ιβηρική Χερσόνησος|Ιβηρικές]] υπερπόντιες επιτυχίες: [[Ολλανδική Αυτοκρατορία|την Ολλανδία]] (η οποία συνεπλάκη σε έναν [[Ολλανδική Εξέγερση|πόλεμο ανεξαρτησίας]] ενάντια της Ισπανία), την [[Βρετανική Αυτοκρατορία|Αγγλία]] και την [[Γαλλική Αποικιακή Αυτοκρατορία|Γαλλία]]. Έχοντας μικρότερο πληθυσμό, η Πορτογαλία αδυνατούσε να υπερασπίσει αποτελεσματικά το υπερεξαπλωμένο δίκτυο της εμπορικών σταθμών και εργοστασίων, και έτσι η αυτοκρατορία άρχισε την μακρά και βαθμιαία εξασθένηση της. Η απώλεια της Βραζιλίας το 1822, η πιο μεγάλη και πιο κερδοφόρα αποικία της Πορτογαλίας, σε μια περίοδο που τα [[Αποαποικιοποίση των Αμερικών|κινήματα ανεξαρτησίας]] σάρωναν την ήπειρο της [[Αμερική|Αμερικής]], ήταν ένα πλήγμα από το οποίο η Πορτογαλία και η αυτοκρατορία της δεν ανάρρωσαν ποτέ.
Ο [[Αγώνας για την Αφρική]] ο οποίος ξεκίνησε στον ύστερο 19ο αιώνα άφησε την Πορτογαλία με πέντε αποκίες στην ήπειρο. Τα περισσότερα από αυτά τα Αφρικανικά εδάφη ήταν υπό Πορτογαλική διοίκηση και επιρροή για αιώνες. Πόλεις όπως η [[Λουάντα]] και η [[Μπενγκουέλα]], και ντουζίνες άλλων οικισμών, λιμένες και φρούρια, είχαν ιδρυθεί και διοικηθεί από την Πορτογαλία από τον 16ο αιώνα. Μετά τον [[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο]], ο ηγέτης της Πορτογαλίας, [[Αντόνιο ντι Ολιβέιρα Σαλαζάρ|Αντόνιο Σαλαζάρ]], προσπάθησε να κρατήσει την Πορτογαλική Αυτοκρατορία ανέπαφη σε μια εποχή που άλλες Ευρωπαϊκές χώρες άρχιζαν να αποσύρονται από τις αποικίες τους. Τελικώς όμως η ανατροπή του Δικτατορικού καθεστώτος της Λισαβώνας το 1974 με επέμβαση του στρατού που ονομάστηκε επανάσταση των Γαρυφάλλων ανάγκασε την Πορτογαλία και τις μεταβατικές κυβερνήσεις της στην πλήρη αποχώρησή της από την Αφρικανική ήπειρο.
<br />
== Πρώτα χρόνια ==
Η κατάκτηση της Θέουτα, το 1415, οδήγησε τον Χένρι τον Πλοηγητή στην δημιουργία της πρώιμης αυτοκρατορικής περιόδου.
Η καταγωγή του Βασιλείου της Πορτογαλίας βρισκόταν στο reconquista, τη βαθμιαία ανάκαμψη της Ιβηρικής χερσονήσου από τους Moors [6]. Αφού καθιερώθηκε ως ξεχωριστό βασίλειο το 1139, η Πορτογαλία ολοκλήρωσε την επανάκτηση του Μαυριτανικού εδάφους φτάνοντας στο Αλγκάρβε το 1249, αλλά η ανεξαρτησία της συνεχίστηκε να απειλείται από τη γειτονική Καστίλη μέχρι την υπογραφή της Συνθήκης του Αιλλόν το 1411. [7]
Χωρίς απειλές για την ύπαρξή του και αδιαμφισβήτητο από τους πολέμους που πολέμησαν άλλα ευρωπαϊκά κράτη, η πορτογαλική προσοχή στράφηκε στο εξωτερικό και προς στρατιωτική εκστρατεία στα μουσουλμανικά εδάφη της Βόρειας Αφρικής [8]. Υπήρχαν αρκετά πιθανά κίνητρα για την πρώτη επίθεσή τους, στο Marinid Sultanate (στο σημερινό Μαρόκο). Παρείχε την ευκαιρία να συνεχιστεί η χριστιανική σταυροφορία ενάντια στο Ισλάμ. προς τη στρατιωτική τάξη, υποσχέθηκε δόξα στο πεδίο της μάχης και τα χαλάσματα του πολέμου [9] και, τέλος, ήταν επίσης μια ευκαιρία να επεκταθεί το πορτογαλικό εμπόριο και να αντιμετωπιστεί η οικονομική πτώση της Πορτογαλίας [8].
Το 1415 έγινε επίθεση στη Θέουτα, στρατηγικά τοποθετημένο μουσουλμανικό θύλακα της Βόρειας Αφρικής κατά μήκος της Μεσογείου, και ένα από τα τερματικά λιμάνια των μετακρατικών Σαχάρων χρυσών και σκλαβωμένων συναλλαγών. Η κατάκτηση ήταν μια στρατιωτική επιτυχία και σηματοδότησε ένα από τα πρώτα βήματα στην πορτογαλική επέκταση πέρα από την Ιβηρική Χερσόνησο [10], αλλά αποδείχθηκε δαπανηρό να υπερασπιστεί τις μουσουλμανικές δυνάμεις που σύντομα την πολιοποίησαν. Οι Πορτογάλοι δεν μπόρεσαν να το χρησιμοποιήσουν ως βάση για την περαιτέρω επέκτασή τους στην ενδοχώρα [11] και τα τροχόσπιτα από τη Σαχάρα απλώς άλλαξαν τις διαδρομές τους για να παρακάμψουν τη Θέουτα ή / και να χρησιμοποιήσουν εναλλακτικούς μουσουλμανικούς λιμένες.
=== Πρώτη περίοδος (1415-1663) ===
Παρόλο που η Θέουτα αποδείχτηκε απογοήτευση για τους Πορτογάλους, αποφασίστηκε να την κρατήσουν κατά την εξερεύνηση κατά μήκος των ακτών της Αφρικής του Ατλαντικού. [12] Βασικός υποστηρικτής αυτής της πολιτικής ήταν ο Infante Dom Henry the Navigator, ο οποίος είχε εμπλακεί στη κατάκτηση της Θέουτας και ο οποίος ανέλαβε τον ηγετικό ρόλο στην προώθηση και χρηματοδότηση της πορτογαλικής ναυτιλιακής εξερεύνησης μέχρι το θάνατό του το 1460. [13] Την εποχή εκείνη, οι Ευρωπαίοι δεν ήξεραν τι βρισκόταν πέρα από το ακρωτήριο Bojador στις ακτές της Αφρικής. Ο Χένρι θέλησε να μάθει πόσο μακριά επεκτάθηκαν τα μουσουλμανικά εδάφη στην Αφρική και αν ήταν δυνατόν να φτάσει στην Ασία δια θαλάσσης, τόσο για να φτάσει στην πηγή του επικερδούς εμπορίου μπαχαρικών όσο και για να ενώσει τις δυνάμεις του με την περίφημη χριστιανική βασιλεία του Prester John, να υπάρχει κάπου στις "Ινδίες". [9] [14] Με τη χορηγία του, σύντομα προσεγγίστηκαν τα νησιά του Ατλαντικού της Μαδέρας (1419) και των Αζορώ (1427) και με την εγκατάστασή τους άρχισαν να παράγουν σιτάρι για εξαγωγή στην Πορτογαλία.
[[Αρχείο:Caminho_maritimo_para_a_India.png|αριστερά|μικρογραφία|300x300εσ|{{legend-line|πράσινη γραμμή 2px|Pêro da Covilhã και [[Afonso de Paiva]] διαδρομή to [[Aden]] στο 1487–1488 (green);}}{{legend-line|orange solid 2px|Covilhã travel 1489–†1490 (orange);}}{{legend-line|blue solid 2px|Covilhã travel to [[Ethiopia]] 1490–†1530? (blue);}}{{legend-line|black solid 2px|[[Vasco da Gama]] travel 1497–1499 (black)}}]]
Ο κύριος πορτογαλικός στόχος ήταν το εμπόριο, όχι ο εποικισμός ή η κατάκτηση. Σύντομα τα πλοία του εισήγαγαν στην ευρωπαϊκή αγορά πολύτιμο χρυσό, ελεφαντόδοντο, πιπέρι, βαμβάκι, ζάχαρη και σκλάβους. Το εμπόριο των σκλάβων, για παράδειγμα, διεξήχθη από μερικές δωδεκάδες εμπόρους στη Λισαβόνα. Στη διαδικασία επέκτασης των εμπορικών οδών, οι Πορτογάλοι ναυτικοί χαρτογράφησαν άγνωστα μέρη της Αφρικής και άρχισαν να εξερευνούν τον Ινδικό Ωκεανό. Το 1487, μια ορεινή εκστρατεία από τον Pêro da Covilhã έφτασε στην Ινδία, εξερευνώντας τις εμπορικές ευκαιρίες με τους Ινδούς και τους Άραβες και τελικά τελείωσε στην Αιθιοπία. Η λεπτομερής έκθεσή του διαβασμένος με μεγάλη χαρά στη Λισαβόνα, η οποία έγινε το καλύτερα ενημερωμένο κέντρο παγκόσμιας γεωγραφίας και εμπορικών οδών.
[[Αρχείο:PortugueseFlag1485.svg|δεξιά|170x170εσ]]
<br />
▲==Δείτε πίσης==
* [[Πορτογαλία]]
* [[Βασίλειο της Πορτογαλίας]]
| |||