Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1892: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
Στην [[Ελλάδα]] διεξήχθησαν '''Κοινοβουλευτικές εκλογές''' στις 3 Μαΐου 1892<ref name=NS>Dieter Nohlen & Stöver, P (2010) ''Elections in Europe: A data handbook'', σ. 829 ISBN 978-3-8329-5609-7</ref>.<br />
Τις προκήρυξε οη Κωνταντίνος[[Κυβέρνηση ΚωνσταντόπουλοςΚωνσταντίνου Κωνσταντόπουλου 1892|κυβέρνηση Κωνσταντίνου Κωνσταντόπουλου]], ο οποίος ήταν επικεαφαλήςεπικεφαλής μεταβατικής κυβερνησεωςκυβερνήσεως διάρκειας τριών μηνών και εικοσιδύο ημερών. ήταν<br />
Η κυβέρνηση Κωνσταντόπουλου - αδυνατώντας να συγκεντρώσει πλειοψηφία στη Βουλή - οδήγησε τη χώρα σε εκλογές.
Ήταν οι πρώτες εκλογές στις οποίες στοχοποιήθηκε το Στέμμα, επειδή είχεο προηγθείβασιλιάς ηΓεώργιος ''βασιλική(στην αποπομπή''μοναδική αντισυνταγματική κίνηση της κυβερνήσεωςβασιλείας του) απέπεμψε την νόμιμα εκλεγείσα και με κοινοβουλευτική πλειοψηφία [[ΘεόδωροςΚυβέρνηση Θεόδωρου Δηλιγιάννης|Δηλιγιάννη 1890|κυβέρνηση του Θεόδωρου Δεληγιάννη]]., Ωστόσοθεωρώντας οτην ''εθνικά επιζήμια''.<br />
Ο [[Γεώργιος Α΄ της Ελλάδας|βασιλιάς Γεώργιος]] είχε επιλέξει να αποσυιάζει κατά την προεκλογική περίοδο από την Αθήνα. Ταξίδεψε με το πλοίο ''Σφακτηρία'' για [[Πάρο]], [[Αντίπαρος|Αντίπαρο]], [[Σφακτηρία]], [[Δήλος|Δήλο]], [[Τήνος|Τήνο]] και [[Αμοργός|Αμοργό]]. Την ημέρα των εκλογών επέστρεψε στο [[Τατόι]] χωρίς να περάσει από κεντρικές οδικές αρτηρίες.<ref>[[Γιώργος Ρωμαίος]], Η περιπέτεια του κοινοβουλευτισμού στην Ελλάδα, τομ.Α 1844-1915,τομ.Α, εκδ.Πατάκης, Αθήνα, 2011, σελ.280-281</ref> <br />
Οι υποστηρικτές του [[Χαρίλαος Τρικούπης|Χαρίλαου Τρικούπη]] αναδείχτηκαν ως η μεγαλύτερη δύναμη στο κοινοβούλιο, με 160180 από τις 207 έδρες<ref>Nohlen & Stöver, σ. 855</ref>έχοντας λάβει τα πέντε έκτα του εκλογικού σώματος και βουλευτών<ref>[[Γιώργος Ρωμαίος]], Η περιπέτεια του κοινοβουλευτισμού στην Ελλάδα, τομ.Α 1844-1915,τομ.Α, εκδ.Πατάκης, Αθήνα, 2011, σελ.281</ref>. Ο Χαρίλαος Τρικούπης έγινε πρωθυπουργός, για έκτη φορά, στις 22 Ιουνίου<ref>Nohlen & Stöver, σ. 867</ref>.Ο Δηλιγιάννης, αντιθέτως, γνώρισε εκλογική συντριβή, γεγονός που έδωσε την ευκαιρία στον βασιλιά, να δικαιολογήσει την αντι-συνταγματική ενέργειά του.
Η Βουλή των εκλογών της 3ης Μαΐου 1892 θα διανύσει δύο χρόνια και έντεκα μήνες και θα αναδείξει τέσσερις κυβερνήσεις, δύο του Τρικούπη, μία του Σωτηρόπουλου και μία του Νικόλαου Δεληγιάνη.<ref>[[Γιώργος Ρωμαίος]], Η περιπέτεια του κοινοβουλευτισμού στην Ελλάδα, τομ.Α 1844-1915,τομ.Α, εκδ.Πατάκης, Αθήνα, 2011, σελ.281</ref>
 
==Αποτελέσματα==
{| class=wikitable style=text-align:right
!Κόμμα
!%
!Ψήφοι
!%
!Έδρες
|-
|align=left|ΝεωτεριστικόνΥποστηρικτές ([[Χαρίλαος Τρικούπης|Χαρίλαου Τρικούπη]]) || || ||160180
|-
|align=left|Υποστηρικτές [[Θεόδωρος Δηλιγιάννης|Θεόδωρου Δηλιγιάννη|| 15
|align=left|Ηνωμένη Αντιπολίτευση|| || ||47
|-
|align=left|Υποστηρικτές [[Δημήτριος Ράλλης|Δημητρίου Ράλλη]] ||7
|align=left|'''Σύνολο'''|| || ||'''207'''
|-
|align=left|Υποστηρικτές [[Κωνσταντίνος Καραπάνος|Κωνσταντίνου Καραπάνου]] ||5
|align=left colspan=4|Πηγή: Nohlen & Stöver
<ref><ref>Ανδρέα Δημητρόπουλος: «Οι ελληνικές κυβερνήσεις 1843 - 2004», σελ. 41 http://www.greeklaws.com/pubs/results.php?id=842</ref>
</ref>
|}
 
 
{{Ενσωμάτωση κειμένου|en|Greek legislative election, 1892}}
 
==Πηγές==