Εθνικός Κήρυξ (ΗΠΑ): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

Μετά τον Π. Τατάνη η εφημερίδα πέρασε στους Κεχαγιά - Δήμο. Το 1940 η ιδιοκτησία της εφημερίδας πέρασε στον καθηγητή Βάσo Βλαβιανό, ο οποίος στον Εμφύλιο τάχθηκε με το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ. Όμως το 1947 ο Βλαβιανός, ένας άνθρωπος με δυνατότητα παρέμβασης στην Αμερικανική πολιτική ζωή, αναγκάστηκε να πωλήσει την εφημερίδα στον Μπάμπη Μαρκέτο, ο οποίος μετά μια μακρά, γόνιμο περίοδο 30 ετών στο πηδάλιο, τον πούλησε στον δικηγόρο και υφυπουργό των Οικονομικών των ΗΠΑ, [[Ευγένιος Ρωσσίδης|Ευγένιο Ρωσσίδη]].

 

Το 1978 ο Ρωσσίδης υπό την πίεση της νεο–ιδρυθείσας εφημερίδας "Πρωινή", της Φανής Πεταλίδου, η οποία εισήγαγε αρκετούς μοντερνισμούς όπως π.χ. το μικρό -tabloid- σχήμα και τη μέθοδο της λινοτυπικής, πούλησε το 50% των μετοχών της εκδοτικής εταιρείας, το 25% στον διευθυντή της Σύνταξης Γιώργο Λεονάρδο και το άλλο 25% στον Οικονομικό Διευθυντή της Αντώνη Η. Διαματάρη. Μέσα σε λίγους μήνες ο Ρωσσίδης τους πούλησε και το άλλο 50%, από 25% στον κάθε ένα. Μέσα σε ελάχιστους μήνες και συγκεκριμένα στις 14 Σεπτεμβρίου του 1979 ο Αντώνης Η. Διαματάρης εξαγόρασε το ποσοστό των μετοχών του Λεονάρδου αποκτώντας έτσι το 100% των μετοχών του "Ε.Κ." το οποίο κατέχει μέχρι σήμερα.

==Τα γραφεία και το κτίριο==

 

Τα αρχικά, ενοικιασμένα για περισσότερα από έξι δεκαετίες, γραφεία της εφημερίδας μαζί με τα ταχυπιεστήρια ήταν στην ''140 West 26th Street'' στο [[Μανχάταν]], λίγα τετράγωνα μακριά από την "Ατλαντίδα" κι αυτό γιατί ο περισσότερος Ελληνισμός την εποχή εκείνη στη Νέα Υόρκη ήταν συγκεντρωμένος στη δυτική πλευρά του Μανχάταν.

 

Σε λίγους μήνες ο "Ε.Κ." απέκτησε και το δικό του ταχύ πιεστήριο που στεγαζόταν επίσης σε κτίριο δικής του ιδιοκτησίας, εφαπτόμενο του κτιρίου των γραφείων του. Η ανασυγκρότηση της εφημερίδας προχωρούσε με γοργά βήματα. Προσλήφθηκαν νέοι, ταλαντούχοι συντάκτες και στελεχώθηκαν όλα τα τμήματα με κατάλληλο προσωπικό για τη σωστή και ευγενική εξυπηρέτηση της Ομογένειας.

==Παραπομπές==

<references />