Σβιατοσλάβ Α΄ του Κιέβου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Ivanois (συζήτηση | συνεισφορές)
Ivanois (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 31:
Ο πατέρας του δολοφονήθηκε το [[945]] από τους Δρεβλιανούς κατά τη συλλογή φόρου της υποτέλειας, έτσι ο μικρός Σβιάτοσλαβ ανέβηκε στον θρόνο όταν ήταν βρέφος. Όταν η μητέρα του βαπτίσθηκε χριστιανή, δίδασκε τον Χριστιανισμό όσο ο Σβιάτοσλαβ έλειπε σε εκστρατείες, αλλά όταν επέστρεψε, δεν την άφησε να συνεχίσει.
 
ΜεταξύΎστερα από συνεχείς πολέμους, από το 965 καιμε τους Χαζάρους, στις αρχές του 969 κατέλαβε την πρωτεύουσα τους Ατίλ και κατέλυσε το κράτος των Χαζάρων. Αμέσως μετά, ο [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|Βυζαντινός]] αυτοκράτορας [[Νικηφόρος Β´ Φωκάς|Νικηφόρος Φωκάς]] του πρότεινε, έναντι μεγάλης αμοιβής, να τον βοηθήσει στον πόλεμό του εναντίων των [[Βούλγαροι|Βουλγάρων]]. Ο Σβιάτοσλαβ αποδέχτηκε την πρόταση και εισέβαλλε στη Βουλγαρία, νικώντας τον βασιλιά Βόρι Β'. Στη συνέχεια όμως κράτησε τη χώρα αυτή για τον εαυτό του, ερχόμενος σε σύγκρουση με τους Βυζαντινούς. Μετέφερε μάλιστα την πρωτεύσουσά του στο Περεγιασλάβετς (τέλη 969), στις εκβολές του [[Δούναβης|Δούναβη]], για να έχει καλύτερο έλεγχο στις νέες του κτήσεις. Επίσης λεηλάτησε τη Θράκη, όπου κατέλαβε τη [[Φιλιππούπολη]] (σημ. Πλόβντιβ), σφάζοντας τους κατοίκους της και στη συνέχεια πολιόρκησε την [[Αδριανούπολη]]. Τελικά ο αυτοκράτορας [[Ιωάννης Α΄ Τσιμισκής|Ιωάννης Τζιμισκής]], ο οποίος είχε εκθρονίσει τον Φωκά, δολοφονώντας τον, εκστράτευσε εναντίον του με μεγάλο στρατό. Οι Βυζαντινοί, μετά από νικηφόρες συγκρούσεις, πολιόρκησαν τον Σβιάτοσλαβ και τον στρατό του στο [[Δορύστολο|Δορόστολον]] (σημ. Σιλίστρα), πάνω στον Δούναβη, και τον ανάγκασαν να συνθηκολογήσει. Έτσι αυτός αποσύρθηκε από τη Βουλγαρία η οποία ενσωματώθηκε στη Βυζαντινή αυτοκρατορία.
 
Καθώς επέστρεφε στο Κίεβο, ο Σβιάτοσλαβ δέχθηκε επίθεση και εφονεύθη από τον Κούρια, Χάνο των Πετσενέγων, ο οποίος είχε υποκινηθεί από τον Ιωάννη Α΄ Τσιμισκή, καθώς ο τελευταίος φοβόταν πιθανή νέα εισβολή του πρίγκιπα του Κιέβου στα Βαλκάνια. Λέγεται ότι ο Χάνος χρησιμοποίησε το κρανίο του σαν κύπελλο κρασιού.