Μονή Δαφνίου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ →‎Ο τρούλος: +εσωτερ.σύνδεσμος προς νέο λήμμα
Προσθήκη παραπομπής
Γραμμή 26:
Η ονομασία της μονής έχει συνδεθεί με το αρχαίο [[Ιερό του Απόλλωνα στο Δαφνί|Ιερό του Δαφναίου Απόλλωνα]], πάνω στο οποίο θεωρείται ότι έχει κτιστεί. Υπάρχουν όμως και άλλες εκδοχές. Μία από αυτές αναφέρει ότι πήρε το όνομά της από το πλήθος των [[Δάφνη (φυτό)|δαφνών]] που υπήρχαν στην περιοχή και ίσως αυτός ήταν και ο λόγος ίδρυσης του αρχαίου Ιερού.
Μία άλλη εκδοχή την συσχετίζει με την [[Παναγία της Δάφνης]] στην [[Κωνσταντινούπολη]]. Μία παράδοση, την οποία διηγήθηκε η ηλικιωμένη μοναχή Μάρθα γύρω στο 1870 στον Γεώργιο Λαμπάκη, αναφέρει ότι η ονομασία καθώς και η ίδρυση του Δαφνίου σχετίζονται με τη βασιλοπούλα Δάφνη<ref name="Το Δαφνί">{{Εκκρεμείcite book παραπομπή|σχόλιο last=22Καμπούρογλου | first=Δημήτριος | date=1920 | title=Το Δαφνί | url=https://anemi.04lib.2016uoc.gr/metadata/e/b/1/metadata-4b7dce128a8df9b46d20c806483be283_1242650858.tkl | location=Αθήναι | publisher=Τυπογραφείον ‟Εστία„ | page=85 | author-link=Δημήτριος Καμπούρογλου}}</ref>. Θρύλος της εποχής αναφέρει ότι η Δάφνη ναυάγησε στη θάλασσα του [[Σκαραμαγκάς (όρμος)|Σκαραμαγκά]], αλλά διασώθηκε μαζί με δώδεκα βαρέλια γεμάτα φλουριά. Για να ευχαριστήσει την Παναγία, έχτισε προς τιμήν της το μοναστήρι και όσα φλουριά περίσσεψαν τα έθαψε σε επτά πιθάρια στον περίβολο της μονής.
 
Υπάρχουν ακόμη πολλές εκδοχές από παραδόσεις, μάλλον μυθοπλασίες , οι οποίες έχουν προκύψει από την λαϊκή πεποίθηση ότι το μοναστήρι ήταν ίδρυμα [[Βυζαντινοί|Βυζαντινού]] αυτοκράτορα. Μία από αυτές συνδέει την μονή με τον θρύλο της βασιλοπούλας Μαργαρώνας (Maquelone) και του ευγενούς [[Ιμπέριος και Μαργαρώνα|Ιμπέριου]], που ανάγεται στον 12ο αιώνα.