Αλέξιος Στρατηγόπουλος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Γόνος αριστοκρατικής οικογένειας, είχε αποκτήσει έναν γιο, τον Κωνσταντίνο, ο οποίος τυφλώθηκε αργότερα από τον [[Θεόδωρος Β΄ Λάσκαρης|Θεόδωρο Β΄ Λάσκαρη]]. Στις γραπτές πηγές εμφανίζεται, όταν λαμβάνει ηγετικό ρόλο και ανέρχεται στον βαθμό του [[Στρατηγός (Βυζάντιο)|στρατηγού]]. Κατά την εκστρατεία της Αυτοκρατορίας της Νίκαιας εναντίον του Δεσποτάτου της Ηπείρου, που κατέληξε σε μεγάλη ήττα των Νικαιατών, ο Αλέξιος Στρατηγόπουλος αιχμαλωτίζεται και φυλακίζεται στην [[Ήπειρος|Ήπειρο]]. Απελευθερώνεται αργότερα το [[1261]] από τον ίδιο τον βασιλιά της Νίκαιας [[Μιχαήλ Η΄ Παλαιολόγος|Μιχαήλ Η΄ Παλαιολόγο]], με τη διαταγή να κατευθυνθεί με στρατό 800 στρατιωτών στα περίχωρα της Βασιλεύουσας, προκειμένου να κατασκοπεύσει και να τρομοκρατήσει τους αμυνόμενους Λατίνους. Όταν το στρατιωτικό τμήμα με διοικητή τον Αλέξιο Στρατηγόπουλο έφθασε κοντά στην πόλη της [[ΣηλυμβρίαΣηλυβρία|ΣηλυμβρίαςΣηλυβρίας]] στηνστη [[Θράκη]], αγρότες της περιοχής τον πληροφόρησαν, ότι ο λατινικός στρατός και ο [[Ενετοί|ενετικός]] στόλος της Κωνσταντινούπολης απουσίαζαν σε μία εκστρατεία κατάληψης της νήσου [[Δαφνουσία]]ς στον [[Εύξεινος Πόντος|Εύξεινο Πόντο]], την οποία κατείχαν οι ΝικαιάτεςΝικαιείς. ΕπίσηςΑναφέρεται αναφέρεται,επίσης ότι κάποιος γεωργός είπεενημέρωσε στοντον στρατηγό της Νίκαιας, πως ενώ έμενε μέσαεντός στηντων Πόλη,τειχών μπορούσετης όμωςΠόλης μπορούσε να βγαίνει κάθε ημέρακαθημερινά για να βόσκειοδηγήσει σε βοσκή τα ζώα του από την Πύλη της Ζωοδόχου Πηγής, η οποία παρέμενε αφύλακτη.

Ο Αλέξιος δεν θα μπορούσε να αφήσει αυτή την ιδανική ευκαιρία ανεκμετάλλευτη. Το ίδιο βράδυ στις [[(25 Ιουλίου]]) εισήλθε με τοτους στράτευμάστρατιώτες του από την Πύλη της Ζωοδόχου Πηγής και χωρίς να γίνει αντιληπτός σταμάτησε σε μια μονήΜονή κοντά στην πύλη, ενώ απέστειλε κάποιους στρατιώτες ως αγγελιοφόρους στην Νίκαια να ανακοινώσουν την καταπληκτικήσημαντική αυτή είδηση. Εν τω μεταξύ, ο στρατηγός με το απόσπασμά του επιτέθηκε αιφνιδιαστικά στους φρουρούς και μετά από κάποιες αψιμαχίες πήρε τον έλεγχο των μεσόγειων τειχών. Μόλις ηπληροφορήθηκαν την εισβολή και ητην ήττα της φρουράς έγινε ευρέως αντιληπτή, ο Αυτοκράτορας των Λατίνων [[Βαλδουίνος Β΄ της Κωνσταντινούπολης|Βαλδουίνος Β΄]] μαζίκαι τονο ΛατίνοΛατίνος ΠατριάρχηΠατριάρχης της Πόλης καιμαζί με τους υπόλοιπους Καθολικούς κατοίκους της, κατέφυγαν στο λιμάνι, προσμένοντας με αδημονία τον ενετικό στόλο να επιστρέψει και ελπίζοντας, ότινα θα επιβιβασθούνεπιβιβαστούν σε αυτόν, ώστε να μην θανατωθούν ή να αιχμαλωτιστούν. Οι Ενετοί κατέφθασαν εγκαίρως και παρέλαβαν το τρομαγμένο πλήθος. Δεν επέτυχανπέτυχαν όμως τίποτεκάτι παραπάνω, αφού οι ενισχύσεις από την Αυτοκρατορία της Νίκαιας είχαν ήδη φτάσει και εκείνοι διέφυγαν από την θάλασσα, αφήνοντας την Πόλη στους [[Βυζαντινοί|Βυζαντινούς]].

ΤονΣτις επόμενο μήνα, στις [[15 Αυγούστου]], ανήμερα της εορτής της [[Κοίμηση της Θεοτόκου|Κοίμησης της Θεοτόκου]], εισήλθε ο Μιχαήλ Η΄ μετά πομπής και γονυπετής στηνστη Χρυσή Πύλη, όπου ακούσθηκανακούστηκαν οι ''Δεκατρείς Προσευχές'', τις οποίες συνέθεσε ο [[Γεώργιος Ακροπολίτης]] κατά παραγγελία του βασιλιά, με σκοπό να ευχαριστήσει τον Θεό για την νίκη του. Έπειτα στην [[Αγία Σοφία (Κωνσταντινούπολη)|Αγία Σοφία]] στέφθηκε ''Αυτοκράτωρ των Ρωμαίων''.

Αυτός όμως ο θρίαμβος ήταν καιη το τελευταίοτελευταία επιτυχημένοεπιτυχής έργοπράξη του Αλεξίου Στρατηγόπουλου, αφού δεν κατόρθωσε κάποιαν άλλη αξιόλογη επιτυχία. Μάλιστα η επόμενη και τελευταία μεγάλη εκστρατεία που του ανετέθη,ανατέθηκε κατέληξε σε πλήρη αποτυχία, καθώς είχε εκστρατεύσει εναντίον του [[Δεσποτάτο της Ηπείρου|Δεσποτάτου της Ηπείρου]] και ηττήθηκε, στιγματίστηκε όμωςστιγματιζόμενος από τις ήττες του Αυτοκρατορικούαυτοκρατορικού στρατού και ακόμη περισσότερο, από την αιχμαλωσία του κατά την μάχη του Αυτοκράτορα εναντίον του δεσπότη [[Νικηφόρος Α΄ Κομνηνός Δούκας|Νικηφόρου Α΄]]. Απελευθερώθηκε αργότερα, καθώς ανταλλάχθηκε με την [[Άννα των Χοενστάουφεν]] το έτος [[1265]]. Πέθανε μεταξύ των ετών 1271 και 1275, πιθανώς στην Κωνσταντινούπολη.