Αλέξιος Στρατηγόπουλος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Γόνος αριστοκρατικής οικογένειας, είχε αποκτήσει έναν γιο, τον Κωνσταντίνο, ο οποίος τυφλώθηκε αργότερα από τον [[Θεόδωρος Β΄ Λάσκαρης|Θεόδωρο Β΄ Λάσκαρη]]. Στις γραπτές πηγές εμφανίζεται, όταν λαμβάνει ηγετικό ρόλο και ανέρχεται στον βαθμό του [[Στρατηγός (Βυζάντιο)|στρατηγού]]. Κατά την εκστρατεία της Αυτοκρατορίας της Νίκαιας εναντίον του Δεσποτάτου της Ηπείρου, που κατέληξε σε μεγάλη ήττα των Νικαιατών, ο Αλέξιος Στρατηγόπουλος αιχμαλωτίζεται και φυλακίζεται στην [[Ήπειρος|Ήπειρο]]. Απελευθερώνεται αργότερα το 1261 από τον ίδιο τον βασιλιά της Νίκαιας [[Μιχαήλ Η΄ Παλαιολόγος|Μιχαήλ Η΄ Παλαιολόγο]], με τη διαταγή να κατευθυνθεί με στρατό 800 στρατιωτών στα περίχωρα της Βασιλεύουσας, προκειμένου να κατασκοπεύσει και να τρομοκρατήσει τους αμυνόμενους Λατίνους. Όταν το στρατιωτικό τμήμα με διοικητή τον Αλέξιο Στρατηγόπουλο έφθασε κοντά στην πόλη της [[Σηλυβρία|Σηλυβρίας]] στη [[Θράκη]], αγρότες της περιοχής τον πληροφόρησαν ότι ο λατινικός στρατός και ο [[Ενετοί|ενετικός]] στόλος της Κωνσταντινούπολης απουσίαζαν σε εκστρατεία κατάληψης της νήσου [[Δαφνουσία]]ς στον [[Εύξεινος Πόντος|Εύξεινο Πόντο]], την οποία κατείχαν οι Νικαιείς. Αναφέρεται επίσης ότι κάποιος γεωργός ενημέρωσε τον στρατηγό της Νίκαιας, πως ενώ έμενε εντός των τειχών της Πόλης μπορούσε να βγαίνει καθημερινά για να οδηγήσει σε βοσκή τα ζώα του από την Πύλη της Ζωοδόχου Πηγής, η οποία παρέμενε αφύλακτη.

 

 

Ο Αλέξιος δεν θα μπορούσε να αφήσει αυτή την ιδανική ευκαιρία ανεκμετάλλευτη. Το ίδιο βράδυ (25 Ιουλίου) εισήλθε με τους στρατιώτες του από την Πύλη της Ζωοδόχου Πηγής και χωρίς να γίνει αντιληπτός σταμάτησε σε μια Μονή κοντά στην πύλη, ενώ απέστειλε κάποιους στρατιώτες ως αγγελιοφόρους στην Νίκαια να ανακοινώσουν την σημαντική αυτή είδηση. Εν τω μεταξύ ο στρατηγός με το απόσπασμά του επιτέθηκε αιφνιδιαστικά στους φρουρούς και μετά από κάποιες αψιμαχίες πήρε τον έλεγχο των μεσόγειων τειχών. Μόλις πληροφορήθηκαν την εισβολή και την ήττα της φρουράς, ο Αυτοκράτορας των Λατίνων [[Βαλδουίνος Β΄ της Κωνσταντινούπολης|Βαλδουίνος Β΄]] και ο Λατίνος Πατριάρχης της Πόλης μαζί με τους υπόλοιπους Καθολικούς κατοίκους της κατέφυγαν στο λιμάνι, προσμένοντας τον ενετικό στόλο να επιστρέψει και ελπίζοντας να επιβιβαστούν σε αυτόν, ώστε να μην θανατωθούν ή αιχμαλωτιστούν. Οι Ενετοί κατέφθασαν εγκαίρως και παρέλαβαν το τρομαγμένο πλήθος. Δεν πέτυχαν όμως κάτι παραπάνω, αφού οι ενισχύσεις από την Αυτοκρατορία της Νίκαιας είχαν ήδη φτάσει και εκείνοι διέφυγαν από την θάλασσα, αφήνοντας την Πόλη στους [[Βυζαντινοί|Βυζαντινούς]].