Θανατική ποινή: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Προσθήκη ενός συνδέσμου |
Για την ακρίβεια αρκετών συνδέσμων |
||
Γραμμή 15:
Η θανάτωση εγκληματιών ήταν πολύ συνηθισμένη στο παρελθόν, από την αρχαιότητα μέχρι τον 20ό αιώνα. Ένα πρώιμο γνωστό παράδειγμα θανατικής ποινής είναι η ύπαρξή της στον [[Κώδικας του Χαμουραμπί|κώδικα του Χαμουραμπί]], την 2η χιλιετία π.Χ. στη [[Μεσοποταμία]]. Στην [[Αρχαία Αθήνα|Αθήνα]], κατά την [[αρχαϊκή εποχή]], προβλεπόταν από τους νόμους του [[Δράκων|Δράκοντα]]. Οι συνηθέστεροι τρόποι θανάτωσης στην αρχαιότητα ήταν η [[σφαγή]], ο [[αποκεφαλισμός]] κλπ. Κατά την [[ρωμαϊκή εποχή]] διαδόθηκε σε όλη τη Μεσόγειο η μέθοδος της [[σταύρωση]]ς και του [[Κατασπαραγμός από θηρία|κατασπαραγμού από θηρία]]. Στον [[Μεσαίωνας|Μεσαίωνα]] και στην πρώιμη [[Νεότερη Εποχή|νεώτερη]] Ευρώπη, μεταξύ άλλων, με θάνατο στην πυρά τιμωρούνταν όσοι θεωρούνταν [[Αίρεση|αιρετικοί]] και οι κατηγορούμενοι για [[μαγεία]].
Σε πολλούς πολιτισμούς συνυπήρχαν διαφορετικά είδη θανάτωσης, ανάλογα με το διαπραχθέν έγκλημα, διότι κάθε είδος είχε συνήθως διαφορετικό συμβολισμό. Για παράδειγμα, στην Ευρώπη, ο θάνατος δι' [[απαγχονισμός|απαγχονισμού]] θεωρείτο εξευτελιστικός και προβλεπόταν για ληστές, σε αντίθεση με τον [[αποκεφαλισμός|αποκεφαλισμό]], που θεωρείτο ευγενής τρόπος θανάτου, κατάλληλος για αριστοκράτες. Οι [[Αίρεση|αιρετικοί]] καίγονταν στην πυρά διότι, σύμφωνα με τις αντιλήψεις της εποχής, η φωτιά ήταν μέσο κάθαρσης.
Οι περισσότερες εκτελέσεις στην ιστορία, και ακόμη και σήμερα σε κάποιες χώρες, γίνονταν δημοσίως, ενώπιον πολλών θεατών, για παραδειγματισμό και για επίδειξη της δύναμης του κράτους.
Γραμμή 21:
== Η θανατική ποινή σήμερα ==
=== Απόψεις γύρω από την θανατική ποινή ===
Η θανατική ποινή αποτελεί αντικείμενο ποικίλλων συζητήσεων και διαφωνιών, καθώς άπτεται πολλών ζητημάτων, όπως η [[ηθική]], η αποτελεσματικότητά της, η ικανοποίηση του αισθήματος δικαιοσύνης κλπ. Οι πολέμιοί της την θεωρούν απάνθρωπη, με το επιχείρημα ότι κάθε ανθρώπινη ζωή πρέπει να είναι σεβαστή και αναφαίρετη, ακόμη και αυτή ενός εγκληματία. Από εδώ προκύπτει και το επιχείρημα ότι, αφού η αφαίρεση μιας ανθρώπινης ζωής είναι πράξη άδικη και αξιόποινη, το ίδιο ισχύει και για την ίδια την θανατική ποινή, διότι είναι αφαίρεση της ζωής ενός ανθρώπου. Ένα επιπλέον επιχείρημα είναι πως εκεί που η θανατική ποινή εφαρμόζεται αποδεικνύεται η ανικανότητα του συστήματος για πρόληψη τέτοιων πράξεων καθώς και για επανένταξη εκείνων που τις πραγματοποιούν. Οι υπέρμαχοί της, αντιθέτως, πιστεύουν ότι είναι κατάλληλη για εγκλήματα όπως ο [[φόνος]], ο [[βιασμός]], ή η [[παιδεραστία]], και ότι η θανάτωση του εγκληματία προσφέρει την μέγιστη δυνατή ανακούφιση στον κύκλο του θύματος
=== Η θανατική ποινή στον κόσμο ===
| |||