Η Χιονάτη και οι Επτά Νάνοι (ταινία, 1937): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→‎Εξωτερικοί σύνδεσμοι: -νεκροί σύνδεσμοι
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 8:
Η ''Χιονάτη'' έκανε πρεμιέρα στο θέατρο Carthay Circle στις 21 Δεκεμβρίου 1937, ακολουθούμενη από ευρεία κυκλοφορία στις 4 Φεβρουαρίου 1938. Απετέλεσε κριτική και εμπορική επιτυχία με έσοδα $8 εκατομμυρίων κατά την αρχική της κυκλοφορία, κάτι που σύντομα την έκανε την ταινία με τα περισσότερα έσοδα για εκείνη την περίοδο. Η δημοτικότητα της ταινίας οδήγησε στο να επανακυκλοφορήσει στις αίθουσες αρκετές φορές μέχρι την κυκλοφορία της σε home video τη δεκαετία του 1990. Προσαρμοσμένη για τον πληθωρισμό, είναι μία από τις δέκα καλύτερες ταινίες στο box office της Βόρειας Αμερικής.
 
Στην [[Βραβεία Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου 1938|11η Απονομή των Βραβείων Όσκαρ]], ο Ουώλτ Ντίσνεϋ βραβεύτηκε με Τιμητικό Βραβείο Όσκαρ και η ταινία ήταν υποψήφια στην κατηγορία [[Όσκαρ Καλύτερης Πρωτότυπης Μουσικής|Καλύτερης Μουσικής]] την προηγούμενη χρονιά. Το 1989, η [[Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου]] των Ηνωμένων Πολιτειών θεώρησε την ταινία "«πολιτιστικά, ιστορικά ή αισθητικά σημαντική"» και την επέλεξε για τη διατήρησή της στο [[Εθνικό Μητρώο Κινηματογράφου]]. Βρίσκεται επίσης στη [[AFI 100 Χρόνια... 100 Ταινίες|λίστα με τις 100 καλύτερες Αμερικανικές ταινίες]] του [[Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου|Αμερικανικού Ινστιτούτου Κινηματογράφου]], το οποίο επίσης ονόμασε την ταινία ως μία από τις 10 καλύτερες Αμερικανικές ταινίες κινουμένων σχεδίων όλων των εποχών το 2008. Η ανάληψη παραμυθιών από την Disney είχε σημαντικό πολιτιστικό αντίκτυπο και έφερε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία δημοφιλών [[Λούνα παρκ|θεματικών πάρκων]], [[Βιντεοπαιχνίδι|βιντεοπαιχνιδιών]] και [[Θέατρο Μπρόντγουεϊ (Νέα Υόρκη)|μιούζικαλ στο Μπρόντγουεϊ]].
 
== Πλοκή ==
Η Χιονάτη είναι μια μοναχική πριγκίπισσα που ζει με τη μητριά της, μια ματαιόδοξη και κακιά Βασίλισσα. Η Βασίλισσα φοβάται ότι η ομορφιά της Χιονάτης θα ξεπεράσει τη δική της, γι'αυτό αναγκάζει τη Χιονάτη να δουλεύει ως λαντζέρισσα και ρωτάει κάθε μέρα τον Καθρέφτη της "«Καθρέφτη, καθρεφτάκι μου, ποια είναι η πιο όμορφη απ' όλες;"». Για χρόνια ο καθρέφτης απαντούσε πάντα ότι η Βασίλισσα είναι η ομορφότερη, προκαλώντας την ικανοποίησή της.
 
Μια μέρα, ο Καθρέφτης ενημερώνει τη Βασίλισσα ότι η Χιονάτη είναι πλέον "«η ομορφότερη"». Η Βασίλισσα από τη ζήλια της διατάζει στον Κυνηγό της να πάει τη Χιονάτη στο δάσος και να την σκοτώσει. Επιπλέον, απαιτεί να της φέρει την καρδιά της σ'ένα κουτί, ως απόδειξη ότι εκτέλεσε τη διαταγή της. Ωστόσο, ο Κυνηγός δεν μπορεί να σκοτώσει τη Χιονάτη. Με δάκρυα στα μάτια την παρακαλεί να τον συγχωρέσει, αποκαλύπτοντας ότι η Βασίλισσα θέλει να την σκοτώσει και την προτρέπει να το σκάσει μακριά στο δάσος, χωρίς να κοιτάξει πίσω. Χαμένη και τρομαγμένη, η Χιονάτη γίνεται φίλη με ζώα του δάσους που την οδηγούν σ'ένα μικρό σπίτι στο ξέφωτο του δάσους. Βρίσκοντας επτά μικρές καρέκλες, η Χιονάτη υποθέτει ότι το βρώμικο σπίτι ανήκει σε εφτά ορφανά.
 
Στην πραγματικότητα, ανήκει σε επτά ενήλικες νάνους - Σοφός, Γκρινιάρης, Χαρούμενος, Υπναράς, Ντροπαλός, Συναχωμένος και Χαζούλης - οι οποίοι εργάζονται σε ένα κοντινό ορυχείο. Επιστρέφοντας στο σπίτι, μένουν έκπληκτοι επειδή βρίσκουν το σπίτι τους καθαρό και υποψιάζονται ότι ένας εισβολέας έχει εισβάλει στο σπίτι τους. Βρίσκουν τη Χιονάτη στον επάνω όροφο να κοιμάται σε τρία από τα κρεβάτια τους. Η Χιονάτη ξυπνά και βλέπει τους νάνους δίπλα απ'το κρεβάτι της και συστήνεται. Όλοι οι νάνοι την υποδέχονται στο σπίτι τους, αφού μαθαίνουν ότι μπορεί να μαγειρεύει και να καθαρίζει για αυτούς. Η Χιονάτη κρατά το σπίτι για τους νάνους, ενώ εκείνοι δουλεύουν στο ορυχείο ψάχνοντας για πολύτιμους λίθους κατά τη διάρκεια της ημέρας, και το βράδυ όλοι τραγουδούν, παίζουν μουσική και χορεύουν.
 
Εν τω μεταξύ, η Βασίλισσα ανακαλύπτει ότι η Χιονάτη είναι ακόμα ζωντανή όταν ο Καθρέφτης απαντά και πάλι ότι η Χιονάτη είναι η ομορφότερη στη γη και της αποκαλύπτει ότι η καρδιά μέσα στο κουτί είναι στην πραγματικότητα ενός γουρουνιού. Χρησιμοποιώντας μαγεία μεταμορφώνει τον εαυτό της σε γριά και δημιουργεί ένα δηλητηριασμένο μήλο το οποίο ρίχνει όποιον το τρώει στον "«Ύπνο του Θανάτου"», μια κατάρα η οποία μπορεί να σπάσει μόνο με "«το πρώτο φιλί της αληθινής αγάπης"». Μια εκδοχή την οποία απορρίπτει μιας και είναι σίγουρη ότι η Χιονάτη θα θαφτεί ζωντανή. Η Βασίλισσα πηγαίνει στο εξοχικό σπίτι ενώ οι νάνοι λείπουν, αλλά τα ζώα την καταλαβαίνουν και τρέχουν να τους προειδοποιήσουν. Προσποιούμενη πιθανή καρδιακή προσβολή, η Βασίλισσα ξεγελά την Χιονάτη να την αφήσει να εισέλθει στο σπίτι για να ξεκουραστεί. Η Βασίλισσα βάζει τη Χιονάτη να δαγκώσει το δηλητηριασμένο μήλο με την πρόφαση ότι είναι ένα μαγικό μήλο το οποίο εκπληρώνει ευχές. Καθώς η Χιονάτη αποκοιμιέται, η Βασίλισσα διακηρύσσει ότι τώρα αυτή είναι η ομορφότερη στη γη. Οι νάνοι επιστρέφουν με τα ζώα καθώς η Βασίλισσα εγκαταλείπει το σπίτι και την κυνηγάνε, εγκλωβίζοντας την σε έναν γκρεμό. Εκείνη προσπαθεί να ρίξει έναν ογκόλιθο πάνω τους, αλλά πριν προλάβει να το κάνει, ένας κεραυνός κτυπάει στο σημείο που βρίσκεται ρίχνοντάς την στο κενό και οδηγώντας την στον θάνατο.
 
Οι νάνοι επιστρέφουν στο σπίτι τους και βρίσκουν τη Χιονάτη, η οποία φαινομενικά δείχνει νεκρή. Απρόθυμοι να την θάψουν στο έδαφος, την τοποθετούν μέσα σε ένα γυάλινο φέρετρο σ'ένα ξέφωτο στο δάσος. Μαζί με τα ζώα του δάσους, την επισκέπτονται καθημερινά θρηνώντας για εκείνην. Έναν χρόνο μετά, ένας Πρίγκιπας, ο οποίος είχε γνωρίσει και ερωτευτεί με την Χιονάτη, μαθαίνει για τον αιώνιο ύπνο της και επισκέπτεται το φέρετρό της. Θλιμμένος από τον φαινομενικό θάνατό της, σκύβει και την φιλάει, σπάζοντας άθελά του την κατάρα και κάνοντας τη Χιονάτη να ξυπνήσει. Οι νάνοι και τα ζώα χαίρονται καθώς ο Πρίγκηπας παίρνει τη Χιονάτη στο κάστρο του.
Γραμμή 31:
*[[Σκότι Μάτρο]] ως Ντροπαλός: Είναι ο πιο ντροπαλός (εξ'ου και το όνομά του) από όλους τους Νάνους. Κοκκινίζει και αισθάνεται αμήχανα κάθε φορά που στρέφεται πάνω του η προσοχή.
*[[Μπίλι Γκίλμπερτ]] ως Συναχωμένος: Κέρδισε το όνομά του από τα εξαιρετικά ισχυρά φτερνίσματά του, τα οποία προκαλούνται από την αλλεργική ρινίτιδα που έχει. Μπορεί με το φτέρνισμά του να μετακινήσει μέχρι και τα πιο βαριά αντικείμενα του χώρου όπου βρίσκεται.
*[[Έντι Κόλινς]] ως Χαζούλης: Αποτελεί τον μόνο Νάνο που δεν έχει γένια. Είναι μουγκός με τον Χαρούμενο να εξηγεί στη Χιονάτη ότι απλά "«δεν προσπάθησε ποτέ να μιλήσει"». Στο τρέιλερ, ο Ουώλτ Ντίσνεϋ τον περιγράφει ως "«καλό, αλλά κάπως ηλίθιο"». Αρχικά, πριν αποφασιστεί να παραμείνει ο χαρακτήρας μουγκός, ο [[Μελ Μπλανκ]] ήταν αυτός που θα του δάνειζε τη φωνή του.
*[[Μορόνι Όλσεν]] ως Μαγικός Καθρέφτης: Ο σκλάβος του Μαγικού Καθρέφτη εμφανίζεται ως πράσινη μάσκα έχοντας γύρω του σύννεφα καπνού. Η Βασίλισσα τον ρωτάει συχνά ποια είναι "«η ομορφότερη"» στη γη.
*[[Στούαρτ Μπιούκαναν]] ως Κυνηγός: Παρά την ιδιότητά του ως "«δολοφόνος"», ο Κυνηγός δεν αντέχει να σκοτώσει τη Χιονάτη, ακόμα και όταν η Βασίλισσα τον διατάζει να πάρει την καρδιά της.
 
===Ελληνική μεταγλώττιση===
Γραμμή 60:
Πριν την ''Χιονάτη'', τα στούντιο ασχολούνταν κατά κύριο λόγω με παραγωγή ταινιών κινουμένων σχεδίων μικρού μήκους με θέματα των σειρών ''[[Μίκυ Μάους]]'' και ''[[Silly Symphony|Silly Symphonies]]''. Ο Ντίσνεϋ ευελπιστούσε να επεκτείνει το κύρος των στούντιο και τα έσοδα με το να ξεκινήσει να φτιάχνει ταινίες μεγάλου μήκους,<ref name="disneysfolly">{{cite book |last=Thomas |first=Bob |year=1991 |title=Disney's Art of Animation: From Mickey Mouse to Beauty and the Beast |publisher= Hyperion |location=New York. |page=66 |isbn=1-56282-899-1 }}</ref> και εκτίμησε ότι ''Η Χιονάτη και οι επτά νάνοι'' θα μπορούσε να γίνει με προϋπολογισμό $250.000, κάτι που αντιστοιχούσε σε δεκαπλάσιο προϋπολογισμό για ένα επεισόδιο της σειράς ''Silly Symphony''.{{sfn|Barrier|1999|pp = 125–126}}
 
''Η Χιονάτη και οι επτά νάνοι'' θα ήταν η πρώτη ταινία μεγάλου μήκους που θα γινόταν με τον παραδοσιακό τρόπο εικονογράφησης με κελιά στην ιστορία,<ref name="Smith33">Smith, Dave. ''Disney A to Z'', Third Edition, (2006), page 33.</ref> και ως τέτοια, ο Ουώλτ Ντίσνεϋ έπρεπε να αγωνιστεί για να καταφέρει να τη φέρει εις πέρας. Ο αδελφός του και συνεταίρος του, [[Ρόι Ο. Ντίσνεϋ]], αλλά και η σύζυγός του [[Λίλιαν Ντίσνεϋ|Λίλιαν]] προσπάθησαν να τον μεταπείσουν,<ref name="disneysfolly" /> ενώ η κινηματογραφική βιομηχανία του Χόλιγουντ αναφερόταν εσκεμμένα στην ταινία ως "«η τρέλα του Ντίσνεϋ"» καθώς η ταινία βρισκόταν ακόμα στο στάδιο της παραγωγής. Αναγκάστηκε να βάλει το σπίτι του [[υποθήκη]] ώστε να μπορέσει να τελειώσει την παραγωγή της ταινίας, η οποία στοίχισε τελικά $1,488,422.74, ένα τεράστιο ποσό για ταινία μεγάλου μήκους το 1937.{{sfn|Barrier|1999|p = 229}}
 
===Ανάπτυξη ιστορίας===
Στις 9 Αυγούστου 1934, είκοσι-ένα σελίδες σημειώσεων με τον τίτλο "«Χιονάτη εισηγήσεις"», συντάχθηκαν από τον Ρίτσαρντ Κρίντον υποδηλώνοντας τους κύριους χαρακτήρες, όπως επίσης και καταστάσεις και αστεία για την ιστορία. Όπως ο Ντίσνεϋ είχε δηλώσει στο ξεκίνημα αυτού του πρότζεκτ, το βασικό θέαμα της ιστορίας για εκείνον ήταν οι Επτά Νάνοι και οι πιθανότητές τους για "«αστεία"» και "«να τα κάνουν σαλάτα"». Οι τρεις συναντήσεις για την ιστορία έγιναν τον Οκτώβριο και παρόντες ήταν οι Ντίσνεϋ, Κρίντον, [[Λάρι Μόρεϊ]], Άλμπερτ Χάρτερ, [[Τεντ Σιρς]] και [[Πίντο Κόλβιγκ]], οι οποίοι κυριαρχούνταν από τέτοια θέματα. Σε αυτό το σημείο, ο Ντίσνεϋ ένιωσε ότι η ιστορία έπρεπε να ξεκινήσει με την ανακάλυψη του σπιτιού των νάνων από τη Χιονάτη.{{sfn|Barrier|1999|pp = 125–126}} Ο Ουώλτ Ντίσνεϋ εισηγήθηκε από την αρχή ότι κάθε ένας από τους νάνους, των οποίων τα ονόματα και η προσωπικότητα δεν δηλώνεται στο αυθεντικό παραμύθι, θα μπορούσαν να είχαν ανεξάρτητες προσωπικότητες. Τα ονόματα των νάνων επιλέχθηκαν από μια δεξαμενή πενήντα περίπου ονομάτων, συμπεριλαμβανομένων και των Νευρικός, Καθαρός, Ζαλισμένος, Σημαδεμένος, Ασθματικός, Φαλακρός, Φλύαρος, Κομψός, Περιφρονητικός, Γρήγορος, Τεμπέλης, Φουσκωμένος, Μεγαλομανής, Κοντόχοντρος, Μικρός και Θορυβώδης.<ref name="Bob">Bob Thomas, ''Disney's Art of Animation: From Mickey Mouse to Beauty and the Beast'' (Hyperion, New York, 1991) {{ISBN|1-56282-899-1}}</ref> Οι τελικοί εφτά διαλέχτηκαν με τη μέθοδο του αποκλεισμού. Ο αρχηγός των νάνων έπρεπε να είναι πομπώδης, αυτάρεσκος και ενθουσιώδης και ονομάστηκε Σοφός καθώς οι υπόλοιποι πήραν τα ονόματά τους από τα διακριτά χαρακτηριστικά γνωρίσματά τους. Στο τέλος των συναντήσεων του Οκτωβρίου, ωστόσο, μόνο οι Σοφός, Γκρινιάρης, Ντροπαλός, Υπναράς και Χαρούμενος από τους τελικούς επτά είχαν ονομαστεί. Σε αυτό το σημείο οι Συναχωμένος και Χαζούλης είχαν αντικατασταθεί από τον Νευρικό και έναν έβδομο ανώνυμο νάνο.{{sfn|Barrier|1999|p = 229}}
 
Μαζί με την εστίαση στα χαρακτηριστικά και τις κωμικές δυνατότητες των νάνων, το σχεδιάγραμμα της ιστορίας του Κρίντον που είχε γραφτεί κατά τις συναντήσεις του Οκτωβρίου, περιελάμβανε μια συνεχή ροή αστείων καθώς και την προσπάθεια της Βασίλισσας να σκοτώσει τη Χιονάτη με μια δηλητηριασμένη κτένα, ένα στοιχείο που είχε παρθεί από την αυθεντική ιστορία των αδελφών Γκριμ. Αφού θα έπειθε τη Χιονάτη να χρησιμοποιήσει την κτένα, η μεταμορφωμένη Βασίλισσα θα το έσκαγε αλλά οι νάνοι θα έφταναν έγκαιρα για να αφαιρέσουν την κτένα από τα μαλλιά της Χιονάτης. Μετά την αποτυχία της προσπάθειάς της με την κτένα, η Βασίλισσα θα αιχμαλώτιζε τον Πρίγκιπα στο μπουντρούμι του κάστρου της όπου θα ερχόταν (σκίτσα δείχνουν αυτό το γεγονός απεικονίζοντας και την Βασίλισσα αλλά και τη Μάγισσα) και με μαγεία θα ζωντάνευε τους σκελετούς του μπουντρουμιού, κάνοντάς τους να χορεύουν για εκείνον και προσδιορίζοντας έναν από τους σκελετούς ως "«Πρίγκιπα Όσβαλντ"», ένα παράδειγμα της πιο χιουμοριστικής ατμόσφαιρας της αρχικής προσέγγισης στην ιστορία.{{sfn|Barrier|1999|pp = 125–126}} Στις σημειώσεις είναι γραμμένο ότι η Βασίλισσα έχει τη δύναμη της μαγείας μόνο μέσα στο κάστρο της. Με τον Πρίγκιπα να αρνείται να την παντρευτεί, η Βασίλισσα τον αφήνει να πεθάνει (ένα σκίτσο δείχνει τον Πρίγκιπα παγιδευμένο σε έναν υπόγειο θάλαμο ο οποίος γεμίζει νερό)<ref name="Before">John Canemaker, "Before the Animation Begins: The Life and Times of Disney inspirational Sketch Artists" (Hyperion, New York, 1999) {{ISBN|0-7868-6152-5}}</ref> καθώς εκείνη φτάνει στο σπίτι των νάνων με το δηλητηριασμένο μήλο. Τα ζώα του δάσους θα βοηθούσαν τον Πρίγκιπα να δραπετεύσει και να βρει το άλογό του. Ο Πρίγκιπας θα έφτανε στο σπίτι για να σώσει τη Χιονάτη αλλά πήρε τον λάθος δρόμο (παρά τις προειδοποιήσεις των ζώων και του αλόγου του, τα οποία όμως, σε αντίθεση με τη Χιονάτη, δεν μπορεί να καταλάβει). Έτσι λοιπόν, δεν θα έφτανε έγκαιρα για να σώσει τη Χιονάτη από τη Βασίλισσα αλλά θα μπορούσε να τη σώσει με το πρώτο φιλί της αληθινής αγάπης. Αυτή η πλοκή δεν χρησιμοποιήθηκε στην τελική ταινία, αν και πολλά σκίτσα από τις σκηνές στο μπουντρούμι είχαν γίνει ήδη από τον Φέρντιναντ Χόβαρθ.
 
Άλλα παραδείγματα της πιο κωμικής φύσης της ιστορίας σε αυτό το σημείο περιελάμβαναν εισηγήσεις για μια "«χοντρή, τρελή, καρτουνίστικη, αυτάρεσκη"» Βασίλισσα.{{sfn|Barrier|1999|pp = 125–126}} Ο Πρίγκιπας ήταν επίσης περισσότερο ως κλόουν και θα έκανε καντάδα στη Χιονάτη με πιο κωμικό τρόπο. Ο Ουώλτ Ντίσνεϋ ενθάρρυνε όλο το προσωπικό των στούντιο να συνεισφέρουν στην ιστορία, προσφέροντας πέντε δολάρια για κάθε αστείο: όπως τα αστεία που περιελάμβαναν τις μύτες των νάνων να αναδύονται από το ξύλο του κρεβατιού όταν πρωτογνώρισαν τη Χιονάτη.<ref name="Life" />
 
Ο Ντίσνεϋ άρχισε να ανησυχεί ότι αυτή η κωμική προσέγγιση θα μείωνε την αξιοπιστία των χαρακτήρων και αισθανόμενος ότι χρειαζόταν περισσότερος χρόνος για την ανάπτυξη της Βασίλισσας, συνέστησε στις 6 Νοεμβρίου να δοθεί προσοχή αποκλειστικά σε "«σκηνές όπου μόνο η Χιονάτη, οι Νάνοι, τα πουλιά και τα ζώα εμφανίζονται"». Τα ονόματα και οι προσωπικότητες των νάνων, ωστόσο, ήταν ακόμα "«ανοικτά για αλλαγές"». Μια συνάντηση στις 16 Νοεμβρίου είχε ως αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός νέου σχεδιαγράμματος με τον τίτλο 'οι Νάνοι ανακαλύπτουν τη Χιονάτη', όπου εμφανίστηκε ο χαρακτήρας του Χαζούλη,{{sfn|Barrier|1999|pp = 125–126}} ο οποίος τελικά αποδείχθηκε ο πιο επιτυχημένος και δημοφιλής χαρακτήρας των νάνων.<ref name="Bob" /> Για το υπόλοιπο 1934 ο Ντίσνεϋ ανέπτυξε περισσότερο την ιστορία μόνος του, ευρισκόμενος σε δίλημμα για τα χαρακτηριστικά της Βασίλισσας, για την οποία ένιωσε ότι δεν θα μπορούσε πλέον να είναι "«χοντρή"» και "«τρελή"», αλλά "«εξαιρετικά όμορφη"», μια πιθανότητα η οποία είχε ήδη αναφερθεί σε προηγούμενες συναντήσεις για την ιστορία. Ο Ντίσνεϋ δεν επικεντρώθηκε ξανά στο πρότζεκτ μέχρι το φθινόπωρο του 1935. Πιστεύεται ότι μπορεί να αμφέβαλλε για τις ικανότητές τις δικές του αλλά και των στούντιο να τελειώσουν την ταινία, και ότι το ταξίδι του στην Ευρώπη εκείνο το καλοκαίρι, απεκατέστησε την αυτοπεποίθησή του. Σε αυτό το σημείο, ο Ντίσνεϋ και οι συγγραφείς επικεντρώθηκαν στις σκηνές όπου η Χιονάτη και οι νάνοι συστήνονται στο κοινό αλλά και μεταξύ τους. Ανέθεσε τις πιθανές αποστολές για όλους όσους εργάζονταν στην ταινία σε ένα υπόμνημα στις 25 Νοεμβρίου 1935 και αποφάσισε τις προσωπικότητες των νάνων.{{sfn|Barrier|1999|pp = 125–126}}
 
Αρχικά θεωρήθηκε ότι οι νάνοι θα αποτελούσαν την βασική εστίαση της ιστορίας και αρκετές σκηνές γράφτηκαν για τους επτά χαρακτήρες. Ωστόσο, σε κάποιο σημείο, αποφασίστηκε ότι η κύρια ώθηση της ιστορίας προερχόταν από τη σχέση της Βασίλισσας και της Χιονάτης<ref name="Life">Frank Thomas and Ollie Johnston, ''The Illusion of Life: Disney Animation'' (Disney Editions, Italy, 1981) {{ISBN|0-7868-6070-7}}</ref> και για αυτό τον λόγο, αρκετές σκηνές που περιελάμβαναν τους νάνους αφαιρέθηκαν από την ταινία. Η πρώτη, η οποία είχε εικονογραφηθεί πλήρως πριν αφαιρεθεί, έδειχνε τον Σοφό και τον Γκρινιάρη να διαφωνούν για το αν η Χιονάτη θα έπρεπε να μείνει μαζί τους. Μια άλλη, επίσης εικονογραφημένη πλήρως, θα έδειχνε τους νάνους να τρώνε σούπα πολύ βρώμικα και κάνοντας θόρυβο, με τη Χιονάτη να προσπαθεί ανεπιτυχώς να τους διδάξει πώς να τρώνε 'σαν κύριοι'. Μια μερικώς εικονογραφημένη σκηνή περιελάμβανε τους νάνους να κάνουν μια συνάντηση όπου προσπαθούν να σκεφτούν τι δώρο να κάνουν στη Χιονάτη. Αυτό θα το ακολουθούσε μια σκηνή όπου με μεγάλη λεπτομέρεια, οι νάνοι και τα ζώα του δάσους φτιάχνουν ένα κρεβάτι για την πριγκίπισσα. Αυτό επίσης αφαιρέθηκε, καθώς θεωρήθηκε ότι επιβράδυνε την εξέλιξη της ιστορίας.<ref name="Life" /> Οι σκηνές όπου οι νάνοι τρώνε σούπα και της κατασκευής του κρεβατιού εικονογραφήθηκαν από τον [[Γουόρντ Κίμπολ]], ο οποίος είχε αποθαρρυνθεί πλήρως από αυτή την αφαίρεση και ήθελε να εγκαταλείψει τα στούντιο. Ωστόσο, ο Ντίσνεϋ τον έπεισε να μείνει προάγοντάς τον ως τον επικεφαλή στην εικονογράφηση του [[Τζίμινι Κρίκετ]] στην επόμενη ταινία μεγάλου μήκους, τον ''[[Πινόκιο (ταινία, 1940)|Πινόκιο]]'' (1940).<ref name="Nine">John Canemaker, "Walt Disney's Nine Old Men and the Art of Animation" (Disney Editions, United States, 2001) {{ISBN|0-7868-6496-6}}</ref>
 
=== Εικονογράφηση ===
[[File:Snow white 1937 trailer screenshot (2).jpg|thumb|left|Η διάσημη σκηνή με το τραγούδι "«Heigh-Ho"» από τη ''Χιονάτη'' εικονο- γραφήθηκεεικονογραφήθηκε από τον [[Σιέιμους Κολχέιν]].]]
 
Την πρωταρχική εξουσία στον σχεδιασμό της ταινίας είχε ο καλλιτέχνης ιδεών Άλμπερτ Χάρτερ. Όλα τα σχέδια που χρησιμοποιήθηκαν στην ταινία, από τις εμφανίσεις των χαρακτήρων μέχρι το πώς θα έμοιαζαν οι βράχοι στο φόντο, έπρεπε να περάσουν από την έγκριση του Χάρτερ πριν οριστικοποιηθούν.<ref name="Before" /> Δύο άλλοι καλλιτέχνες ιδεών— ο Φέρντιναντ Χόβαρθ και ο [[Γκουστάφ Τένγκρεν]]— επίσης συνείσφεραν στο οπτικό στυλ της ''Χιονάτης και των επτά νάνων''. Ο Χόβαρθ ανέπτυξε έναν αριθμό σκοτεινών εννοιών για την ταινία, αν και πολλά άλλα σχέδια τα οποία είχε αναπτύξει τελικά απορρίφθηκαν από την ομάδα του Ντίσνεϋ ως λιγότερο εύκολο να μετατραπούν σε εικονογράφηση από αυτά του Χάρτερ. Ο Τένγκρεν χρησιμοποιήθηκε ως στυλίστας χρώματος και για να καθορίσει το στήσιμο και την ατμόσφαιρα πολλών σκηνών της ταινίας, καθώς δανείστηκε το στυλ του από τους ομοίους του [[Άρθουρ Ράκχαμ]] και [[Τζον Μπόερ]] και έτσι κατείχε την ευρωπαϊκή ποιότητα απεικόνισης την οποία ο Ουώλτ Ντίσνεϋ επιζητούσε. Σχεδίασε επίσης τις αφίσες της ταινίας και εικονογράφησε το βιβλίο τύπου. Ωστόσο, ο Χόβαρθ δεν έλαβε κάποια πίστωση για τη συμμετοχή του στην ταινία. Άλλοι καλλιτέχνες που δούλεψαν στην ταινία περιελάμβαναν τον [[Τζόε Γκραντ]], του οποίου η πιο σημαντική συμβολή ήταν ο σχεδιασμός της γριάς μάγισσας στην οποία μεταμορφώθηκε η Κακιά Βασίλισσα.<ref name="Before" />
Γραμμή 81:
| πλάτος = 35%
| align = right
| παράθεμα = Ο [[Ντόναλτ Γκράχαμ]] ήξερε αληθινά τι δίδασκε και σου "«έδειχνε"» πώς να κάνεις κάτι– δεν μιλούσε απλά. Μας δίδαξε πράγματα τα οποία ήταν πολύ σημαντικά για την εικονογράφηση. Πώς να απλοποιούμε τις ζωγραφιές μας– πώς να αφαιρούμε όλες τις περιττές μουντζούρες που οι ερασιτέχνες έχουν τη συνήθεια να κάνουν. Μας έδειξε πώς να κάνουμε μια ζωγραφιά να δείχνει στέρεη. Μας δίδαξε για τα σημεία έντασης– όπως ένα λυγισμένο γόνατο και πώς το πόδι του παντελονιού πέφτει κάτω από το γόνατο και πόσο σημαντικά είναι τα ζαρώματα αυτού για να το περιγράψουν. Έμαθα τόσα πολλά από εκείνον!
| πηγή = [[Άρτ Μπάμπιτ]]<ref name=Girveau/>}}
Ο [[Άρτ Μπάμπιτ]], ένας εικονογραφιστής που μπήκε στα στούντιο της Disney το 1932, κάλεσε εφτά από τους συναδέλφους του (που δούλευαν στο ίδιο δωμάτιο με εκείνον) για να πάνε μαζί του σε ένα μάθημα τέχνης το οποίο είχε στήσει ο ίδιος στο σπίτι του στο Χόλιγουντ Χιλς. Αν και δεν υπήρχε δάσκαλος, ο Μπάμπιτ είχε προσλάβει ένα μοντέλο για να ποζάρει για εκείνον και τους συναδέλφους του καθώς ζωγράφιζαν. Αυτά τα "«μαθήματα"» ήταν εβδομαδιαία: κάθε εβδομάδα, περισσότεροι εικονογραφιστές θα συμμετείχαν. Μετά από τρεις εβδομάδες, ο Ουώλτ Ντίσνεϋ κάλεσε τον Μπάμπιτ στο γραφείο του και του έκανε προσφορά να του παρέχει προμήθειες, εργασιακό χώρο και τα μοντέλα που χρειαζόταν αν τα τμήματα αυτά μετακινούνταν στα στούντιο. Ο Μπάμπιτ έτρεξε τα τμήματα για ένα μήνα μέχρι που ο εικονογραφιστής [[Χάρντι Γκραμάτκι]] εισηγήθηκε να καλέσουν τον [[Ντόναλτ Γκράχαμ]]: ο δάσκαλος τέχνης από το Ινστιτούτο Chouinard δίδαξε το πρώτο του μάθημα στα στούντιο στις 15 Νοεμβρίου 1932 και λίγες εβδομάδες αργότερα, τον ακολούθησε ο Φιλ Ντάικ.{{sfn|Barrier|1999|pp = 125–126}} Αυτά τα μαθήματα αφορούσαν κυρίως την ανθρώπινη ανατομία και κίνηση, αν και η οδηγία περιελάμβανε αργότερα και ανάλυση της δράσης, ανατομία ζώων και υποκριτική.<ref name="Girveau">Bruno Girveau (editor), ''Once Upon a Time&nbsp;— Walt Disney: The Sources of inspiration for the Disney Studios'' (Prestel, London, 2006) {{ISBN|978-3-7913-3770-8}}</ref>
 
{{πλαισιωμένο παράθεμα
Γραμμή 91:
| πηγή = [[Ουώλτ Ντίσνεϋ]] το 1935<ref>{{cite web |url=http://www.lettersofnote.com/2010/06/how-to-train-animator-by-walt-disney.html |title=Letters of note: How to Train an Animator, by Walt Disney |date=15 Ιουνίου 2010 |last=Usher |first=Shaun |publisher=Letters of Note |accessdate=12 Φεβρουαρίου 2018}}</ref>
}}
Αν και τα μαθήματα αρχικά περιγράφηκαν ως μια "«βίαιη μάχη"», με τον εκπαιδευτή και τους μαθητές να μην είναι εξοικειωμένοι ο ένας με την τέχνη του άλλου,{{sfn|Barrier|1999|pp = 125–126}} ο ενθουσιασμός και η ενέργεια και από τις δύο μεριές έκανε τα μαθήματα διεγερτικά και ευεργετικά για όλους όσους συμμετείχαν. Ο Γκράχαμ συχνά προέβαλλε τις ταινίες μικρού μήκους της Disney και, μαζί με τους εικονογραφιστές, σχολίαζαν τις αδυναμίες αλλά και τα δυνατά σημεία αυτών. Για παράδειγμα, ο Γκράχαμ κατέκρινε την εικονογράφηση του Μπάμπιτ για τον Άμπνερ το ποντίκι στην ταινία μικρού μήκους ''[[The Country Cousin]]'' λέγοντας ότι "«πήρε μερικές από τις προφανείς κινήσεις ενός μεθυσμένου χωρίς να συντονίσει το υπόλοιπο σώμα"», ενώ την επαίνεσε για το ότι διατήρησε το χιούμορ της χωρίς να γίνει "«βρώμικη ή κακή ή χυδαία. Η χώρα των ποντικών πάντα περνάει πολύ όμορφα"».<ref name="Girveau" />
 
Πολύ λίγοι από τους εικονογραφιστές στα στούντιο της Disney είχαν καλλιτεχνική εκπαίδευση (οι περισσότεροι σχεδίαζαν καρτούν σε εφημερίδες). Ανάμεσα σε αυτούς τους λίγους ήταν ο [[Γκριμ Νάτγουικ]], ο οποίος είχε εκπαιδευτεί στην Ευρώπη. Η επιτυχία του εικονογραφιστή να σχεδιάζει και να εικονογραφεί την [[Betty Boop]] για τα [[Fleischer Studios]], έδειχνε κατανόηση της γυναικείας ανατομίας του σώματος. Έτσι, όταν ο Ντίσνεϋ προσέλαβε τον Νάτγουικ, του έδωσε να εικονογραφίσει σχεδόν αποκλειστικά γυναικείους χαρακτήρες. Οι προσπάθειες εικονογράφισης της Περσεφόνης, της πρωταγωνίστριας της ταινίας ''The Goddess of Spring'', αποδείχθηκαν ανεπιτυχείς. Η εικονογράφιση του Νάτγουικ για την ηρωίδα της ταινίας ''Cookie Carnival'' έδειξε πιο υποσχόμενη και εν τέλη, ο εικονογραφιστής χρησιμοποιήθηκε για να εικονογραφήσει την ίδια τη Χιονάτη. Αν και δόθηκε live action υλικό της Χιονάτης, του Πρίγκιπα και της Βασίλισσας το οποίο βιντεογραφήθηκε ως αναφορά για τους εικονογραφιστές, οι καλλιτέχνες το απέρριψαν, καθώς θεώρησαν ότι εμπόδιζε την παραγωγή αποτελεσματικής καρικατούρας. Σε κανένα από τα σχέδια του Μπάμπιτ για τη Βασίλισσα δεν χρησιμοποιήθηκε live action υλικό,<ref>Robin Allan, Walt Disney and Europe (Indiana University Press, Indiana, 1999) {{ISBN|0-253-21353-3}}</ref> παρά τις ενστάσεις των Γκράχαμ και Νάτγουικ. Ωστόσο, μερικές σκηνές της Χιονάτης και του Πρίγκιπα έγιναν απευθείας από live action υλικό.<ref name="Girveau" />
Γραμμή 98:
 
===Μουσική===
[[File:Snow White and the Seven Dwarfs (Original Theatrical Trailer 2) 1937 (La Blancaneu).ogv|thumb|Το τραγούδι "«Heigh-Ho"» στο κινηματογραφικό τρέιλερ της ταινίας.]]
{{κύριο|Η Χιονάτη και οι επτά νάνοι (soundtrack)}}
 
Τα τραγούδια της ''Χιονάτης και των επτά νάνων'' συνέθεσαν οι [[Φρανκ Τσόρτσιλ]] και [[Λάρι Μόρεϊ]]. Ο [[Πολ Σμιθ (συνθέτης)|Πολ Σμιθ]] και ο [[Λι Χαρλάιν]] συνέθεσαν τη μουσική επένδυση. Γνωστά τραγούδια από την ''Χιονάτη και τους επτά νάνους'' περιλαμβάνουν τα "«Heigh-Ho"», "«Some Day My Prince Will Come"» και "«Whistle While You Work"». Καθώς η Disney δεν είχε τη δική της δισκογραφική εταιρία εκείνη την περίοδο, τα δικαιώματα έκδοσης για τη μουσική και τα τραγούδια χορηγήθηκαν μέσω της εταιρίας [[Bourne Co. Music Publishers]], η οποία και συνεχίζει να τα κατέχει μέχρι σήμερα. Στα μετέπειτα χρόνια, τα στούντιο κατάφεραν να αποκτήσουν πίσω τα δικαιώματα της μουσικής για αρκετές άλλες ταινίες τους, αλλά όχι για τη ''Χιονάτη''.
 
Η ''Χιονάτη'' έγινε η πρώτη Αμερικανική ταινία που είχε soundtrack άλμπουμ, το οποίο κυκλοφόρησε σε σύνδεση με την ταινία. Πριν την ταινία ''Η Χιονάτη και οι επτά νάνοι'', η ηχογράφηση ενός soundtrack δεν ακουγόταν και ήταν ελάχιστης αξίας για το εκάστοτε στούντιο.
Γραμμή 110:
==Κυκλοφορία και αποδοχή==
===Πρώτη κινηματογραφική κυκλοφορία===
''Η Χιονάτη και οι επτά νάνοι'' έκαναν πρεμιέρα στο θέατρο Carthay Circle στις 21 Δεκεμβρίου 1937 σε ένα ενθουσιασμένο κοινό, πολλοί από τους οποίους ήταν αυτοί που αμφισβήτησαν την ταινία "«Η τρέλα του Ντίσνεϋ"».{{sfn|Barrier|1999|p = 229}} Όταν ολοκληρώθηκε η προβολή, το κοινό χειροκρότησε την ταινία όρθιο<ref>{{cite book|last=Kinni|first=Theodore|title=Be Our Guest: Revised and Updated Edition|publisher=Disney Electronic Content|isbn=1-4231-4014-1|page=59|url=https://books.google.com/books?id=90mwv8Ag8lUC&pg=PA59&dq=standing+ovation+%22snow+white%22#v=onepage&q=standing%20ovation%20%22snow%20white%22&f=false|accessdate=12 Φεβρουαρίου 2018|date=16 Δεκεμβρίου 2011}}</ref> κοινό το οποίο περιελάμβανε τις [[Τζούντι Γκάρλαντ]] και [[Μαρλέν Ντίτριχ]].<ref>{{cite book |last=Cousins |first=Mark |title=The Story of Film |year=2006 |publisher=Pavilion |isbn=978-1-86205-760-9 |page=[https://books.google.com/books?id=G2yMRux–3C0C&pg=PA166 166]}}</ref> Έξι μέρες αργότερα, ο Ουώλτ Ντίσνεϋ και οι επτά νάνοι εμφανίστηκαν στο εξώφυλλο του περιοδικού ''[[Time]]''.<ref>{{cite journal|journal=TIME|title=The Seven Dwarfs and Walt Disney|date=27 Δεκεμβρίου 1937|volume=XXX|issue=26|url=http://www.time.com/time/covers/0,16641,19371227,00.html|accessdate=12 Φεβρουαρίου 2018|location=Νέα Υόρκη}}</ref> Η εφημερίδα ''[[The New York Times|New York Times]]'' έγραψε: "«Σε ευχαριστούμε πάρα πολύ κ. Ντίσνεϋ"»<ref>{{cite news|last=Nugent|first=Frank S.|title=The Music Hall Presents Walt Disney's Delightful Fantasy|url=https://movies.nytimes.com/movie/review?res=EE05E7DF173FE070BC4C52DFB7668383629EDE|accessdate=12 Φεβρουαρίου 2018|newspaper=The New York Times|date=14 Ιανουαρίου 1938|location=Νέα Υόρκη}}</ref> και το περιοδικό ''Variety'' "«η ψευδαίσθηση είναι [τόσο] τέλεια, το ρομάντζο και η φαντασία τόσο τρυφερά, ορισμένα σημεία τόσο συναισθηματικά όταν η υποκριτική των χαρακτήρων κτυπάει ένα συγκρίσιμο βάθος με αυτό της ειλικρίνειας των ανθρώπων, που η ταινία προσεγγίζει πραγματικό μεγαλείο"».<ref>{{cite news|last=Flynn, Sr.|first=John C.|title=Snow White and the Seven Dwarfs|url=http://www.variety.com/review/VE1117794991/|accessdate=12 Φεβρουαρίου 2018|newspaper=Variety|date=28 Δεκεμβρίου 1937|location=Λος Άντζελες}}</ref>
 
Έπειτα από επιτυχημένες αποκλειστικές προβολές στο [[Radio City Music Hall]] στη Νέα Υόρκη και ένα θέατρο στο Μαϊάμι τον Ιανουάριο του 1938,{{sfn|Barrier|1999|p = 229}} η [[RKO Pictures]] έβγαλε την ταινία σε ευρεία κυκλοφορία στις 4 Φεβρουαρίου 1938. Έγινε τεράστια επιτυχία στο Box office, με έσοδα τέσσερις φορές περισσότερα από οποιαδήποτε άλλη ταινία που κυκλοφόρησε εκείνη τη χρονιά.<ref name="Sito">{{cite book|last= Sito|first= Tom|year= 2007|title= Drawing The Line: The Untold Story of the Animation Unions from Bosko to Bart Simpson|location= Lexington, KY | publisher = University Press of Kentucky|isbn= 0-8131-2407-7|pages= 111–112}}</ref> Στην πρώτη κυκλοφορία της, η ''Χιονάτη και οι επτά νάνοι'' έκανε έσοδα $3.5 εκατομμύρια στις Ηνωμένες Πολιτείες και στον Καναδά,<ref name="GablerBook">{{cite book|last= Gabler|first= Neal|year= 2007|title= Walt Disney: The Triumph of the American Imagination|location= New York | publisher = Random House|isbn= 0-679-75747-3|pages= 276–277}}</ref> και μέχρι τον Μάιο του 1939 τα συνολικά παγκόσμια έσοδά της έφτασαν τα $6.5 εκατομμύρια, κάνοντάς την την πιο επιτυχημένη ταινία όλων των εποχών, εκτοπίζοντας την ταινία ''[[Ο τρελός τραγουδιστής]]'' (1928) του Αλ Τζόλσον (η ''Χιονάτη και οι επτά νάνοι'' εκτοπίστηκε σύντομα από την ταινία ''[[Όσα Παίρνει ο Άνεμος (ταινία)|Όσα Παίρνει ο Άνεμος]]'' το 1940).<ref name="GablerBook" /><ref>{{cite book |last=Finler |first=Joel Waldo |year=2003 |title=The Hollywood Story |publisher=Wallflower Press |isbn=978-1-903364-66-6 |page=[https://books.google.com/books?id=rvVhEJmbfrsC&pg=PA47 47]}}</ref> Μέχρι το τέλος της πρώτης της κυκλοφορίας, η ''Χιονάτη και οι επτά νάνοι'' είχαν έσοδα παγκοσμίως $7,846,000.<ref>{{cite book | last = Maltin|first= Leonard|origyear= 1980|year= 1987|title= Of Mice and Magic: A History of American Animated Cartoons|location= New York | publisher = Plume|isbn= 0-452-25993-2|page= 57}}</ref> Αυτό έφερε κέρδη στην RKO $380,000.<ref name="rko">Richard Jewel, 'RKO Film Grosses: 1931–1951', ''Historical Journal of Film Radio and Television'', Vol 14 No 1, 1994 p44</ref>
Γραμμή 127:
Η ταινία ήταν μια τεράστια κριτική επιτυχία, με αρκετούς από τους κριτικούς να την χαιρετίζουν ως ένα γνήσιο έργο τέχνης, συνιστώντας την και για τα παιδιά αλλά και για τους ενήλικες.<ref name=":0">{{Cite journal|title = Snow White: Critics and Criteria for the Animated Feature Film|url = https://dx.doi.org/10.1080/10509208.2011.585300|journal = Quarterly Review of Film and Video|date = 1 Οκτωβρίου 2013|issn = 1050-9208|pages = 462–473|volume = 30|issue = 5|doi = 10.1080/10509208.2011.585300|first = Jonathan|last = Frome}}</ref> Αν και στην ιστορία των ταινιών συχνά αναφέρεται ότι η εικονογράφηση ανθρώπινων χαρακτήρων είχε κατακριθεί, πρόσφατες μελέτες έδειξαν ότι οι περισσότεροι κριτικοί επαίνεσαν την αληθοφάνεια της εικονογράφησης των ανθρώπων, με αρκετούς να δηλώνουν ότι το κοινό θα ξεχάσει ότι παρακολουθεί εικονογραφημένους ανθρώπους και όχι αληθινούς.<ref name=":0" />
 
Στην [[Βραβεία Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου 1938|11η Απονομή Βραβείων Όσκαρ]], η ταινία έφερε ένα [[Τιμητικό Όσκαρ]] για τον Ουώλτ Ντίσνεϋ "«ως μία σημαντική καινοτομία στην οθόνη η οποία έχει γοητεύσει εκατομμύρια και πρωτοστάτησε σε έναν εξαιρετικό νέο χώρο στην ψυχαγωγία"». Ο Ντίσνεϋ παρέλαβε ένα Όσκαρ κανονικού μεγέθους αλλά και εφτά Όσκαρ-μινιατούρες, τα οποία παραδόθηκαν σε αυτόν από την δεκάχρονη ηθοποιό [[Σίρλεϊ Τεμπλ]]. Η ταινία ήταν επίσης υποψήφια για [[Όσκαρ Καλύτερης Πρωτότυπης Μουσικής|Καλύτερη Μουσική]] στην αντίστοιχη κατηγορία.<ref>{{cite news|title=Bette Davis again wins award as Best Actress; Tracy among Best Actors|url=https://news.google.com/newspapers?id=6N5PAAAAIBAJ&sjid=r1QDAAAAIBAJ&pg=1651,2748825&dq=best+musical+score+snow+white&hl=en|accessdate=12 Φεβρουαρίου 2018|newspaper=The Evening Independent|date=24 Φεβρουαρίου 1939|location=Los Angeles, CA}}</ref> Το τραγούδι "«Some Day My Prince Will Come"» έγινε μεγάλη τζαζ επιτυχία και ερμηνεύτηκε από πολλούς καλλιτέχνες, συμπεριλαμβανομένων των [[Μπάντι Ριτς]], [[Λι Γουίλεϊ]], [[Όσκαρ Πίτερσον]], [[Φρανκ Τσόρτσιλ]]<ref>{{cite news|last=Berg|first=Chuck|title=Piano, steel beat island rhythms|url=https://news.google.com/newspapers?id=Y4syAAAAIBAJ&sjid=0OYFAAAAIBAJ&pg=6939,7856880&dq=someday+my+prince&hl=en|accessdate=12 Φεβρουαρίου 2018|newspaper=Lawrence Journal-World|date=30 Οκτωβρίου 1988|location=Lawrence KS}}</ref> και [[Όλιβερ Τζόουνς]].<ref>{{cite news|last=Adams|first=James|title=Jones leaves no possible note unplayed|url=https://news.google.com/newspapers?id=YQFlAAAAIBAJ&sjid=aogNAAAAIBAJ&pg=1130,1135344&dq=someday+my+prince&hl=en|accessdate=12 Φεβρουαρίου 2018|newspaper=Edmonton Journal|date=13 Δεκεμβρίου 1986|location=Edmonton AB|page=30}}</ref> Ηχογραφήθηκε επίσης σε άλμπουμ των [[Μάιλς Ντέιβις]], [[Γουίντον Κέλλι]] και [[Αλέξις Κόουλ]].<ref>{{cite journal|last=Loudon|first=Christopher|title=Alexis Cole Digs Disney|date=5 Απριλίου 2010|url=http://jazztimes.com/articles/25903-alexis-cole-digs-disney|accessdate=12 Φεβρουαρίου 2018}}</ref>
 
Διακεκριμένοι σκηνοθέτες της εποχής, όπως οι [[Σεργκέι Αϊζενστάιν]] και [[Τσάρλι Τσάπλιν]], εξύμνησαν την ταινία ως ένα αξιοσημείωτο επίτευγμα στον κινηματογράφο. Ο Αϊζενστάιν μάλιστα την απεκάλεσε την καλύτερη ταινία που φτιάχτηκε ποτέ.<ref>
Γραμμή 136:
 
;Αναγνώριση από το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου:
Το [[Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου]] (AFI), ένας ανεξάρτητος μη-κερδοσκοπικός οργανισμός που δημιουργήθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες,<ref name="history">{{cite web| title=History of AFI|url=http://www.afi.com/about/history.aspx| accessdate=12 Φεβρουαρίου 2018| publisher=afi.com| archiveurl=https://web.archive.org/web/20110430214625/http://www.afi.com/about/history.aspx| archivedate=30 Απριλίου 2011 | deadurl=no}}</ref> δημοσιεύει μια ποικιλία ετήσιων βραβείων αλλά και λιστών, αναγνωρίζοντας την αριστεία στην σκηνοθεσία. Η σειρά "«AFI 100 Years... series"», η οποία έτρεξε αποαπό το 1998 μέχρι το 2008, δημιούργησε κατηγοριοποιημένες λίστες των καλύτερων Αμερικανικών ταινιών όπως αυτές επιλέχθηκαν από κριτικές επιτροπές οι οποίες αποτελούνταν από περισσότερους από 1500 καλλιτέχνες, μελετητές, κριτικούς και ιστορικούς. Η συμπερίληψη μιας ταινίας σε μία από αυτές τις λίστες βασίστηκε στη δημοτικότητα της ταινίας με την πάροδο του χρόνου, στην ιστορική σημασία της και στις πολιτιστικές επιπτώσεις της.<ref name="vangelder">{{cite news| title='Citizen Kane' Wins an Election|url=https://www.nytimes.com/2007/06/21/arts/21arts-005.html?ref=americanfilminstitute| date=21 Ιουνίου 2001| first=Lawrence| lst=VanGelder| work=New York Times| publisher=NYTimes.com| accessdate=12 Φεβρουαρίου 2018}}</ref> ''Η Χιονάτη και οι επτά νάνοι'' επιλέχθηκε από τις κριτικές επιτροπές σε αρκετές από τις λίστες του AFI, συμπεριλαμβανομένων των παρακάτω:
 
* [[AFI 100 Χρόνια... 100 Ταινίες]] – No. 49<ref>{{cite web|title=AFI's 100 Years...100 Movie|url=http://www.afi.com/100Years/movies.aspx|work=American Film Institute|accessdate=12 Φεβρουαρίου 2018|location=Los Angeles CA|date=Ιούνιος 1998}}</ref>
Γραμμή 142:
* [[AFI 10 Top 10]] – No. 1 Ταινία κινουμένων σχεδίων<ref>{{cite web|title=AFI's 10 Top 10: Animation|url=http://www.afi.com/10top10/category.aspx?cat=1|work=American Film Institute|accessdate=12 Φεβρουαρίου 2018|location=Los Angeles CA}}</ref>
* [[AFI 100 Χρόνια... 100 Ήρωες και Αντι-ήρωες]]: Κακιά Βασίλισσα – No. 10 αντι-ήρωας<ref>{{cite web|title=AFI's 100 Years... 100 Heroes and Villains|url=http://www.afi.com/100Years/handv.aspx|work=American Film Institute|accessdate=12 Φεβρουαρίου 2018|location=Los Angeles CA|date=4 Ιουνίου 2008}}</ref>
* [[AFI 100 Χρόνια... 100 Τραγούδια]]:"«Someday My Prince Will Come"» – No. 19<ref>{{cite web|title=AFI's 100 Years... 100 Songs|url=http://www.afi.com/100Years/songs.aspx|work=American Film Institute|accessdate=12 Φεβρουαρίου 2018|location=Los Angeles CA|date=22 Ιουνίου 2004}}</ref>
 
===Home media===
Στις 28 Οκτωβρίου 1994, η ταινία κυκλοφόρησε για πρώτη φορά σε κασέτα [[VHS]] και [[Μέσο αποθήκευσης δεδομένων#LaserDisc|LaserDisc]] ως η πρώτη κυκλοφορία για τη συλλογή της Disney "«Τα αριστουργήματα της Disney"».<ref name="Smith33" />
 
''Η Χιονάτη και οι επτά νάνοι'' κυκλοφόρησε σε DVD στις 9 Οκτωβρίου 2001, το πρώτο από την Πλατινένια Συλλογή της Disney, και περιείχε δύο δίσκους, την ψηφιακά αποκατεστημένη ταινία, ένα ντοκιμαντέρ του πώς φτιάχτηκε η ταινία σε αφήγηση της [[Άντζελα Λάνσμπερι]] και ηχητικό σχολιασμό από τον [[Τζον Κέινμεϊκερ]] αλλά και από τον ίδιο τον [[Ουώλτ Ντίσνεϋ]] μέσω ηχητικού αρχείου.<ref>{{cite web|last=Brevet|first=Brad|title=Blu-ray Review: Snow White and the Seven Dwarfs (Platinum Edition)|url=http://www.ropeofsilicon.com/blu-ray-review-snow-white-and-the-seven-dwarfs-platinum-edition/|work=Rope of Silicon|publisher=RopeofSilicon.com LLC|accessdate=12 Φεβρουαρίου 2018|location=Seattle WA|date=6 Οκτωβρίου 2009}}</ref> Μια VHS κυκλοφορία ακολούθησε στις 27 Νοεμβρίου 2001. Η Disney απέσυρε και τις δύο εκδόσεις από την αγορά στις 31 Ιανουαρίου 2002<ref>{{Cite press release|url = http://www.thefreelibrary.com/Time+Is+Running+Out+...+Four+of+Disney%27s+Greatest+Animated+Classics...-a082072661|title = Time Is Running Out&nbsp;... Four of Disney's Greatest Animated Classics Are Disappearing Into the Vault|date = 23 Ιανουαρίου 2002|accessdate = 12 Φεβρουαρίου 2018 |website = TheFreeLibrary.com |agency = PR Newswire |publisher = Walt Disney Press Release|last = |first = }}</ref>.
Γραμμή 157:
[[File:The Queen, Snow White, and the mini Snow.jpg|thumb| Στη [[Disneyland]], η Χιονάτη και η Κακιά Βασίλισσα βγάζουν φωτογραφία με έναν επισκέπτη το 2012.]]
 
Το "«Snow White's Scary Adventures"» είναι ένα δημοφιλές αξιοθέατο στα θεματικά πάρκα της [[Disneyland|Disneyland στην Καλιφόρνια]] (το οποίο άνοιξε το 1955),<ref>{{cite web|url=http://disneyland.disney.go.com/disneyland/en_US/parks/attractions/detail?name=SnowWhiteScaryAdventuresAttractionPage |title=Disneyland's Snow White's Scary Adventures Page |publisher = Disneyland.disney.go.com |accessdate=12 Φεβρουαρίου 2018}}</ref> της Disneyland στο Τόκυο<ref>{{cite web|url=http://www.tokyodisneyresort.co.jp/tdl/english/7land/fantasy/atrc_snow.html |title=Tokyo Disney's Snow White's Adventures Page |publisher = Tokyodisneyresort.co.jp |accessdate=12 Φεβρουαρίου 2018}}</ref> και της [[Disneyland Paris|Disneyland στο Παρίσι]].<ref>{{cite web|url=http://parks.disneylandparis.co.uk/disneyland-park/lands/fantasyland/attractions/blanche-neige-et-les-sept-nains.xhtml |title=Disneyland Paris' Blanche-Neige et les Sept Nains Page |publisher=Parks.disneylandparis.co.uk |accessdate=12 Φεβρουαρίου 2018}}</ref> Το Fantasyland στο [[Magic Kingdom]] του [[Walt Disney World]]<ref>{{cite web |url=http://disneyworld.disney.go.com/wdw/parks/attractionDetail?id=SnowWhitesScaryAdventuresAttractionPage |title=Disney World's Snow White's Scary Adventures Page |publisher=Disneyworld.disney.go.com |accessdate=1 Απριλίου 2010 |deadurl=yes |archiveurl=https://web.archive.org/web/20090606220520/http://disneyworld.disney.go.com/wdw/parks/attractionDetail?id=SnowWhitesScaryAdventuresAttractionPage |archivedate=6 Ιουνίου 2009 |df=mdy-all }}</ref> υποβλήθηκε σε επέκταση από το 2012 μέχρι το 2014. Έτσι, το αξιοθέατο "«Snow White's Scary Adventures"» αντικαταστήθηκε από το "«Princess Fairytale Hall"», όπου η Χιονάτη και άλλες πριγκίπισσες είναι μαζεμένες για να συναντούν τους επισκέπτες, να συνομιλούν και να βγάζουν φωτογραφίες μαζί τους. Μέσα στην επέκταση του 2013 του Fantasyland βρίσκεται και το τρενάκι [[Seven Dwarfs Mine Train]].<ref>{{cite web|url=http://articles.orlandosentinel.com/2011-02-03/the-daily-disney/os-bevil-disney-snow-white-ride-20110203_1_fantasyland-expansion-disney-s-fantasyland-snow-white-s-scary-adventures |title=Disney's Fantasyland plan leaves Snow White ride out in cold |publisher=Orlando Sentinel |date=3 Φεβρουαρίου 2011 |accessdate=12 Φεβρουαρίου 2018 |first=Dewayne |last=Bevil}}</ref> Η Χιονάτη, ο Πρίγκιπας, η Βασίλισσα και οι επτά νάνοι λαμβάνουν επίσης μέρος σε παρελάσεις αλλά και σε εμφανίσεις χαρακτήρων μέσα στα πάρκα. Το θέατρο "«Fantasyland"» που βρίσκεται στην Disneyland φιλοξένησε το μιούζικαλ ''Snow White: An Enchanting Musical'' από το 2004 μέχρι το 2006.
 
===Βιντεοπαιχνίδια===
*Η πρώτη προσπάθεια δημιουργίας ενός βιντεοπαιχνιδιού εμπνευσμένου από τη ''Χιονάτη και τους επτά νάνους'' ήταν για το [[Atari 2600]] ως μέρος της σειράς που είχαν για παιδικά παιχνίδια.<ref>{{cite web|url=http://www.atariage.com/software_page.html?SoftwareLabelID=903 |title=page on the '&#39;Snow White'&#39; video game |publisher=Atariage.com |accessdate=13 Φεβρουαρίου 2018}}</ref> Δεν κυκλοφόρησε ποτέ επίσημα, αν και μια "«homebrew"» εκδοχή έγινε διαθέσιμη σε περιορισμένη βάση.<ref>{{cite web|url=http://www.atariage.com/software_page.html?SoftwareLabelID=2356 |title=page on homebrew release |publisher = Atariage.com |accessdate=13 Φεβρουαρίου 2018}}</ref>
*Το ''Walt Disney's Snow White and the Seven Dwarfs'' κυκλοφόρησε για το [[Game Boy Color]] το 2001.<ref>{{cite web|url=http://www.ign.com/games/snow-white-and-the-seven-dwarfs/gbc-491561|title=Snow White and the Seven Dwarfs&nbsp;— Game Boy Color|work=IGN|publisher=News Corporation|accessdate=13 Φεβρουαρίου 2018|date=22 Νοεμβρίου 2001}}</ref>
*Η Χιονάτη κάνει επίσης την εμφάνισή της στο παιχνίδι για το [[PlayStation 2]], ''[[Kingdom Hearts (βιντεοπαιχνίδι)|Kingdom Hearts]]'', ως μία από τις εφτά μυθικές "«Πριγκίπισσες της Καρδιάς"».<ref>{{cite web|url=http://na.square-enix.com/games/kingdomhearts/ |title=Official Kingdom Hearts Page |publisher=Square Enix |accessdate=1 Απριλίου 2010}}</ref> Ένας κόσμος βασισμένος στην ταινία, ''Dwarf Woodlands'', εμφανίζεται στο ''[[Kingdom Hearts Birth by Sleep]]'' για το [[PlayStation Portable|PSP]].<ref>{{cite web|title=KINGDOM HEARTS Birth by Sleep Unveils the Saga's Untold Origins Today|url=http://www.sys-con.com/node/1523426|work=Sys-Con Media|publisher=SYS-CON Media|accessdate=13 Φεβρουαρίου 2018|author=Square Enix, Inc. via PR Newswire|location=Woodcliff Lake, NJ|date=7 Σεπτεμβρίου 2010}}</ref>
*Στο δωρεάν παιχνίδι κινητού του 2013 ''Snow White: Queen's Return'' (επίσης γνωστό και ως ''Seven Dwarfs: The Queen's Return''),<ref>{{cite web|url=http://arcadesushi.com/best-disney-movie-apps/ |title=10 Best Disney iOS Games |publisher=Arcadesushi.com |date=15 Νοεμβρίου 2013 |accessdate=13 Φεβρουαρίου 2018}}</ref> σε μια ακανόνιστη συνέχεια της ταινίας, η Βασίλισσα έχει επιβιώσει της πτώσης κατά την κλιμάκωση της ταινίας και επανέρχεται στη νεανική της μορφή για να εξαπολύσει μια κατάρα πάνω στη Χιονάτη και τους νάνους, αλλά και σε όλο το δάσος.<ref>{{cite web|url=https://play.google.com/store/apps/details?id=com.disney.dwarfs_goo |title=Snow White: The Queen's Return – Android-apps op Google Play |publisher=Play.google.com |date= |accessdate=29 Ιουλίου 2013|archiveurl=https://web.archive.org/web/20140330103005/https://play.google.com/store/apps/details?id=com.disney.dwarfs_goo|archivedate=30 Μαρτίου 2014}}</ref>
 
===Μιούζικαλ στο Μπρόντγουεϊ===
Η άγνωστη Μαίρη Τζο Σαλέρνο έπαιξε τη Χιονάτη στην παραγωγή της Disney του μιούζικαλ ''[[Η Χιονάτη και οι επτά νάνοι (μιούζικαλ)|Η Χιονάτη και οι επτά νάνοι]]'' (επίσης γνωστό κι ως ''Show White Live!'') στο [[Radio City Music Hall]].<ref>{{cite news|last=Debnam|first=Betty|title="Snow White and the Seven Dwarfs" made into musical|url=https://news.google.com/newspapers?id=gF8fAAAAIBAJ&sjid=e9QEAAAAIBAJ&dq=mary%20jo%20salerno&pg=2329%2C2955763|accessdate=13 Φεβρουαρίου 2018|newspaper=The Nevada Daily Mail|date=7 Φεβρουαρίου 1980|agency=United Press Syndicate|location=Nevada MO|page=7}}</ref> Η μουσική και οι στίχοι τεσσάρων νέων τραγουδιών δημιουργήθηκαν από τους Τζέι Μπλάκτον και Τζο Κουκ αντίστοιχα. Δύο από αυτά τα τραγούδια αποτελούν τα "«Welcome to the Kingdom of Once Upon a Time"» και "«Will I Ever See Her Again?"».<ref>{{cite web|last=Fanning|first=Jim|title=D23's From the Archives: Snow White Oddities—Part 3|url=http://d23.disney.go.com/news/2012/12/d23s-from-the-archives-snow-white-oddities-part-3/|work=Disney D23|publisher=The Walt Disney Company|accessdate=5 Ιανουαρίου 2013|location=Burbank CA|date=21 Δεκεμβρίου 2012}}</ref> Ανέβηκε από τις 18 Οκτωβρίου μέχρι τις 18 Νοεμβρίου του 1979 και από τις 11 Ιανουαρίου μέχρι τις 9 Μαρτίου το 1980, παρουσιάζοντας συνολικά 106 παραστάσεις.<ref>{{cite book|last=Loney|first=Glenn Meredith|title=20th century theatre, Volume 2|year=1983|publisher=Facts on File|isbn=0-87196-463-5}}</ref>
 
===Ακυρωμένη πρίκουελ===