Κοινοβούλιο της Ισπανίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αντικατάσταση παρωχημένου προτύπου με references tag |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Επεξεργασία από εφαρμογή κινητού Επεξεργασία από εφαρμογή IOS |
||
Γραμμή 6:
| βουλή_είδος = Κάτω βουλή
| ηγέτης1_είδος = Πρόεδρος
| ηγέτης1 =
| κόμμα1
| μέλη = 350
| δομή1 =
| δομή1_ανάλυση = 250px
| δομή1_alt =
| πολιτικές_ομάδες1 =
*{{Χρώμα Κουτί|#0080ff}} [[Λαϊκό Κόμμα (Ισπανία)|PP]] (
*{{Χρώμα Κουτί|red}} [[Ισπανικό Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα|PSOE]] (
*{{Χρώμα Κουτί|#5A205A}} [[Podemos]] (
*{{Χρώμα Κουτί|orange}} [[Πολίτες-Κόμμα των Πολιτών(Ισπανία)|C's]] (
*{{Χρώμα Κουτί|#
*{{Χρώμα Κουτί|#
*{{Χρώμα Κουτί|#
*{{Χρώμα Κουτί|#
| τελευταία_εκλογή1 =
| προηγούμενη_εκλογή1 = 19 Ιουλίου 2016
Γραμμή 35 ⟶ 31 :
Ιστορικά ανάγεται στο 1834 και το βασιλικό διάταγμα που όριζε τη διμορφία στη Γενική Συνέλευση του βασιλείου με τον διαχωρισμό στην Άνω Βουλή των Αριστοκρατών (Estamento de Próceres) και την Κάτω Βουλή των Προκουρατόρων (Estamento de Procuratores). Το δεύτερο σώμα απαρτιζόταν από τους εκλεγμένους αντιπροσώπους των πόλεων της Ισπανίας και σύντομα μετονομάστηκε σε Βουλή των Αντιπροσώπων. Συνέχισε να υφίσταται κατά την περίοδο της [[Παλινόρθωση των Βουρβόνων (Ισπανία)|Παλινόρθωσης των Βουρβόνων]] ενώ κατά τη [[Δεύτερη Ισπανική Δημοκρατία]] λειτούργησε ως το μοναδικό νομοθετικό όργανο του κράτους.<ref>García Santos, Juan Felipe (1980). ''Léxico y política de la Segunda República''. Salamanca: Ediciones Universidad de Salamanca. σελ. 347.</ref> Απαγορεύθηκαν επί [[Δικτατορία του Φρανθίσκο Φράνκο|δικτατορίας του στρατηγού Φράνκο]] και επανήλθαν με την ισπανική μετάβαση στη δημοκρατία το 1977 εκ νέου ως Κάτω Βουλή.
Οι 350 έδρες του μοιράζονται μεταξύ των 54 εκλογικών περιφερειών που ταυτίζονται με τις 52 επαρχίες και τις δύο αυτοδιοικούμενες πόλεις. Κάθε περιφέρεια κατέχει κατά ελάχιστον δύο έδρες εκτός από τις αυτόνομες πόλεις της Μελίγια και της Θέουτα που έχουν μία έδρα. Ως αποτέλεσμα πολλές εκλογικές περιφέρειες έχουν μικρότερη εκλογική δύναμη από αυτή που θα έπρεπε βάσει της αναλογικής διάθεσης των εδρών.<ref>Colomer, Josep M. (2004). «Spain: from Civil War to Proportional Representation». En Colomer, Josep M. ''The Handbook of Electoral System Choice'' (en inglés). New York: Palgrave Macmillan. p.
Στο Κοινοβούλιο της Ισπανίας ο σχηματισμός κοινοβουλευτικής ομάδας πρέπει να τηρεί ορισμένες προδιαγραφές: να έχει λάβει πάνω από 15 έδρες, το 15 τοις εκατό στις εκλογικές περιφέρειες όπου έχει παρουσιαστεί ή το 5 τοις εκατό σε κρατικό επίπεδο.<ref>[http://www.congreso.es/portal/page/portal/Congreso/Congreso/Hist_Normas/Norm/Reglam/Tit2 Εσωτερικός Κανονισμός του Ισπανικού Κοινοβουλίου: Μέρος 2, Άρθρο 23.] </ref> Όσα κόμματα δεν συγκεντρώνουν αυτές τις προϋποθέσεις ενσωματώνονται αναγκαστικά στη Μικτή Κοινοβουλευτική Ομάδα.<ref>[http://www.congreso.es/portal/page/portal/Congreso/Congreso/Hist_Normas/Norm/Reglam/Tit2 Εσωτερικός Κανονισμός του Ισπανικού Κοινοβουλίου: Μέρος 2, Άρθρο 24.]
== Παραπομπές ==
| |||